IBPBI/2/423-857/11/CzP - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami i pracownikami w siedzibie spółki oraz spotkań z kontrahentami w restauracjach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 10 października 2011 r. oraz 8 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych i usług gastronomicznych:

* przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie i oddziałach Spółki,

* udostępnianych pracownikom

- jest prawidłowe,

* przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki oraz w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez podmiot trzeci

- jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych i usług gastronomicznych:

* przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie i oddziałach Spółki,

* udostępnianych pracownikom,

- przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki oraz w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez podmiot trzeci.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z dnia 28 września 2011 r. oraz 26 października 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-857/11/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 10 października 2011 r. oraz 8 listopada 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonuje zakupów na rzecz:

klientów i kontrahentów artykułów spożywczych (kawa, herbata, soki, słodycze, paluszki) i usług gastronomicznych,

pracowników:

* artykułów spożywczych typu: kawa, herbata, soki, słodycze, paluszki, etc.,

* drobnego poczęstunku i usług gastronomicznych (np. pizza, gotowe kanapki).

Ww. towary i usługi przekazywane są pracownikom np. podczas pracy w nadgodzinach, zakończenia tzw. projektów (czyli priorytetowych dla Wnioskodawcy zadań inwestycyjnych). Wydatki na ww. usługi i towary nie są finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W uzupełnieniu wniosku, zawartym w piśmie z dnia 4 listopada 2011 r. (wpływ do Organu 8 listopada 2011 r.) wskazano, iż artykuły spożywcze wydawane są w siedzibie Spółki i oddziałach Spółki. Usługi gastronomiczne są konsumowane zarówno w siedzibie i oddziałach Spółki, jak i poza nimi. Dodatkowo występują zakupy usług gastronomicznych w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez podmiot trzeci (firmę zewnętrzną), zlokalizowanych w siedzibie Spółki i budynkach, w których znajduje się Centrala Spółki. Usługi gastronomiczne nabywane przez Spółkę mogą przybrać postać lunchu w stołówce pracowniczej, zamówienia firmy cateringowej (np. zestaw śniadaniowy - przygotowanie kanapek i napojów), zaproszenia klienta do restauracji w hotelu, w którym zatrzymał się pracownik podczas wyjazdu służbowego oraz innych usług gastronomicznych nabywanych w lokalach prowadzonych przez profesjonalne podmioty z branży gastronomicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w wyżej opisanym stanie faktycznym należy zakwalifikować jako koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Cytowane normy prawne oznaczają, że Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile nie zostały wymienione w katalogu negatywnym kosztów, tj. w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztu podatkowego jest pozytywna ocena jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz z możliwością osiągnięcia dzięki niemu przychodu lub też zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Ustawodawca w ustawie podatkowej nie zdefiniował pojęcia reprezentacji. Stąd też należy odwołać się do rozumienia tego pojęcia w języku potocznym. Pojęcie "reprezentacji" rozumiane jest jako działania wiążące się z okazałością, wystawnością, adresowane do obecnych lub potencjalnych klientów podatnika, w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika i ułatwienia przez to zawarcia umowy albo stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu.

Zdaniem Spółki, wydatki na artykuły spożywcze i napoje oraz na drobne poczęstunki i usługi gastronomiczne przeznaczone dla pracowników lub kontrahentów nie noszą znamion reprezentacji oraz są gospodarczo i racjonalnie uzasadnione, co uzasadnia ich zaliczenie do kosztów podatkowych. W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia ze zwyczajowo przyjętym i należącym do powszechnie obowiązujących kanonów kultury poczęstunkiem dla klienta (kawa, ciastka, paluszki) albo też zakupem poczęstunków i usług gastronomicznych dla klienta, które nie mają cech wytworności lub okazałości. Co więcej, odejście przez Spółkę od powszechnie stosowanych standardów podejmowania klientów czy kontrahentów, mogłoby zostać negatywnie ocenione i zaważyć na kontynuacji albo podjęciu współpracy biznesowej. W przypadku ww. kategorii wydatków, ponoszonych przez Spółkę na rzecz pracowników - powielając argumentację poczynioną powyżej, (tzn. że wydatki te nie są wydatkami na cele reprezentacyjne) Spółka wskazuje, iż ich celem jest zapewnienie dobrej atmosfery w pracy i zwiększenie motywacji do pracy, a zatem mają one związek z działalnością gospodarczą i jej przychodem.

Biorąc pod uwagę zaprezentowaną argumentację oraz dotychczasowe stanowisko organów podatkowych Spółka wyraża stanowisko, iż wydatki opisane w poz. 68 niniejszego Wniosku należy zakwalifikować do kosztów podatkowych, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko powyższe zwarte jest w interpretacjach organów podatkowych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 stycznia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1264/09/SD),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 sierpnia 2009 r. (Znak: IBPBI/2/423-603/09/PC),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 września 2008 r. (Znak: IBPB3/423-505/08/JS),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 października 2008 r. (Znak: IBPB3/423-696/08/PC),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2011 r. (Znak: IPPB1/415-1025/10-4/ES),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2009 r. (Znak: IPPB5/423-123/09-2/AM),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 r. (Znak: IPPB3/423-1507/08-2/GJ),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 lutego 2010 r. (Znak: ITPB3/423-725a/09/PS),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 czerwca 2010 r. (Znak: ITPB3/423-154/10/MK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (Znak: ILPB3/423-666/08-2/KS).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określana dalej skrótem "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. u.p.d.o.p. nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt u.p.d.o.p., należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności. Z kolei właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że ponoszone wydatki na zakup artykułów spożywczych i usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami z kontrahentami mogą być uznane za pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Służą one wzmocnieniu komunikacji z kontrahentami, ułatwiają nawiązanie i utrzymywanie kontaktów, sprzyjają miłej atmosferze w stosunkach z nimi, a umożliwienie skorzystania z drobnych przekąsek, czy innego poczęstunku należy w obecnej praktyce gospodarczej do przyjętego kanonu zachowań biznesowych. Tym samym należy uznać, że wymienione we wniosku wydatki spełniają przesłankę związku z przychodem, zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W tym miejscu Organ zaznacza, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p. Trzeba bowiem pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym konieczne jest dokonanie oceny wymienionych we wniosku wydatków w świetle zapisów art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy. Należy zauważyć, że wymienione przez Spółkę wydatki nie mają jednolitego charakteru.

Jeżeli do spotkania dochodzi w siedzibie Spółki bądź jej oddziale, a kontrahenci zapewniony mają drobny poczęstunek w postaci kawy, herbaty, soków, słodyczy, paluszków (również wydatki związane z usługami cateringowymi np. zestaw śniadaniowy - przygotowanie kanapek i napojów), to mając na względzie charakter oferowanego poczęstunku, nie można przyjąć, że wydatki z nimi związane zostały poniesione na cele reprezentacji w rozumieniu wyżej zdefiniowanym. Stworzenie możliwości drobnego poczęstunku czy poczęstowanie kawą albo herbatą osób mających kontakt ze Spółką nie ma na celu kreowania wizerunku firmy i pozytywnego jej postrzegania w ocenie otoczenia. Tym samym wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie będzie w tym przypadku miało zastosowania, a możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów warunkuje wyłącznie wypełnienie przesłanki związku z przychodem zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Inny charakter mają wydatki obejmujące zakup usług gastronomicznych, serwowanych w restauracji. W ocenie Organu podatkowego, mają charakter typowo reprezentacyjny i jako takie nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, w związku z ustawowym ich wyłączeniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Ich charakter świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Do grupy tej zaliczyć należy również wydatki na zakup usług gastronomicznych (np. tzw. lunch) w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez podmiot trzeci (firmę zewnętrzną). Bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż lokale te są zlokalizowane w budynkach Spółki, gdyż, jak sam Wnioskodawca wskazał, są to miejsca, w których prowadzona jest działalność gospodarcza o odmiennym charakterze, przez odrębny podmiot.

Odnośnie kosztów wymienionych w pkt 2 opisu stanu faktycznego, wydatków tj. na rzecz pracowników, należy stwierdzić, iż wydatków tych nie należy rozpatrywać w zakresie kosztów reprezentacji, które to koszty są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., ponieważ nie są skierowane "na zewnątrz" czyli do kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów Spółki lecz dotyczą jej pracowników. W związku z powyższym należy je uznać za koszty uzyskania przychodów w myśl ogólnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., jako koszty pośrednio związane z osiąganymi przychodami.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie artykułów spożywczych i usług gastronomicznych:

* przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie i oddziałach Spółki,

* udostępnianych pracownikom

- jest prawidłowe,

* przeznaczonych na poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami poza siedzibą Spółki oraz w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez podmiot trzeci

- jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.