IBPBI/2/423-854/11/PC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-854/11/PC Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2011 r. i 8 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych - jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek, uzupełniony w dniu 12 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na fundusz remontowy wspólnot mieszkaniowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dnia 24 czerwca 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-478/11/PC, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 1 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa działa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Do podstawowej działalności Wspólnoty należy gospodarka zasobami mieszkaniowymi, z której przychody, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jednym z lokali Wspólnoty jest lokal użytkowy, od którego właściciel uiszcza zaliczki na pokrycie kosztów zarządzania nieruchomością wspólną i remontów. Przychody z tego tytułu są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z gospodarowaniem Wspólnota ponosi koszty utrzymania części wspólnej i remontów. Ponadto właściciel lokalu użytkowego wnosi zaliczki z tytułu centralnego ogrzewania. Zaliczka ta, wraz z zaliczkami wpłacanymi przez właścicieli lokali mieszkalnych, przeznaczona jest na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania całego budynku i po zakończeniu roku jest rozliczana indywidualnie. Nadpłata jest zwracana, natomiast niedopłata jest dopłacana przez właścicieli.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odpis na fundusz remontowy dotyczący lokalu użytkowego stanowi koszt uzyskania przychodów wspólnoty mieszkaniowej... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy na fundusz remontowy dotyczący lokalu użytkowego stanowią koszty uzyskania przychodów. Fundusz remontowy we Wspólnocie mieszkaniowej tworzony jest na mocy uchwały, która określa cel jego utworzenia. Tworzenie funduszu jest uzasadnione ze względu na możliwość zaistnienia w przyszłości potrzeby dokonania remontu. Pokrycie takiego kosztu jednorazowo lub w krótkim okresie może okazać się niemożliwe dla wielu z nich, stąd w interesie wspólnoty jak i samych właścicieli leży tworzenie funduszu remontowego i jego stopniowe powiększanie. Natomiast fundusz remontowy jako fundusz celowy stanowi koszt w momencie dokonania odpisu, jak również w wysokości odpisu (a więc kosztem uzyskania przychodów jest odpis, a nie wydatek ze środków funduszu).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

Wspólnoty mieszkaniowe jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - dalej "ustawa o p.d.o.p."), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Art. 16 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog, w którym ustawodawca określił wydatki, które pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub

* poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W przedmiotowej sprawie tą odrębną ustawą jest powołana ustawa o własności lokali. Zatem to z unormowań w niej zawartych musi wynikać obowiązek lub możliwość tworzenia funduszu, a także, że odpisy na ten fundusz stanowią koszt. Zważyć jednak należy, iż ustawa o własności lokali nie nakłada na wspólnoty mieszkaniowe obowiązku tworzenia funduszu remontowego. Jeżeli zatem fundusz taki zostanie utworzony to odpisy i wpłaty na ten fundusz nie będą mogły stanowić kosztów podatkowych z uwagi na fakt, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o p.d.o.p. jednoznacznie wskazuje, że aby odpisy i wpłaty na fundusze były kosztami podatkowymi, musi to być fundusz, którego obowiązek lub możliwości utworzenia w ciężar kosztów wynika z przepisów ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że Wspólnota nie ma prawa zaliczać odpisów na fundusz remontowy dotyczący lokalu użytkowego do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wspólnoty należy uznać zatem za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 2 wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl