IBPBI/2/423-832/09/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych:

* umorzonej kwoty zobowiązania - jest prawidłowe;

* umorzonych odsetek - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zaliczenia do przychodów podatkowych:

* umorzonej kwoty zobowiązania;

* umorzonych odsetek.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 4 czerwca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 9 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła transakcję opcji walutowych w dniu 8 sierpnia 2008 r. na okres 2 lat czyli 24 opcje po 300.000,00 euro w cenie 3.430 za 1 euro (opcja bezkosztowa), rozliczane w 08 dniu każdego miesiąca wg obowiązującego kursu w dniu rozliczenia opcji (rozliczenie różnicowe). Spółka z zawartej transakcji rozliczyła 7 opcji pozostałe 17 opcji zostało całkowicie zamkniętych i rozliczonych w dniu 2 kwietnia 2009 r. Premia z tyt. zamknięcia transakcji dla Banku wynosi 5.740.000,00 zł zgodnie z wyceną Banku. Pozostało zobowiązanie wobec banku z tytułu rozliczonych opcji walutowych na które została zawarta ugoda pomiędzy Bankiem a Spółką w dniu 10 kwietnia 2009 r. Łączna suma wierzytelności wynosi 5.748.798,71 zł zobowiązanie główne 5.740.000,00 zł i odsetki 8.798,71 zł. Zgodnie z ugodą Bank oświadcza, że w dniu 10 kwietnia 2009 r. dokonuje umorzenia części zobowiązania w wysokości 4.140.000,00 zł. Pozostałą część zobowiązania rozkłada na roczne raty, które będą płatne do 15 stycznia każdego roku począwszy od 2010 w kwocie co najmniej 225.000,00 zł, aż do całkowitej spłaty. Bank od powyższych rat będzie naliczał odsetki tak jak od kredytu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy umorzona kwota i odsetki tj. 4.140.000 zł są przychodem do opodatkowania dla Spółki (druga część pytania dotycząca przychodów).

Zdaniem Spółki umorzona kwota wraz z odsetkami w kwocie 4.140.000,00 zł jest przychodem do opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Z przykładowego wykazu zdarzeń uznanych za przychody, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymienionego w art. 12 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy wynika, że co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne może powodować obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Umorzenie zobowiązania polega na tym, że wierzyciel zrzeka się wierzytelności, wobec czego zobowiązanie wygasa. W takim przypadku dłużnik nie jest już zobowiązany do spełnienia świadczenia. Tym samym po stronie dłużnika powstaje przysporzenie w jego majątku, gdyż ze zobowiązania jakie miał względem wierzyciela został zwolniony. Umorzenie zobowiązania rozumiane jako zwolnienie z długu powoduje powstanie u dłużnika przychodu podatkowego (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zgodnie z tym przepisem przychodami jest wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

W art. 12 ust. 4 tej ustawy wymieniono przysporzenia, których nie zalicza się do przychodu podatkowego. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki do momentu ich zapłaty są obojętne podatkowo.

Mając powyższe na uwadze, w dniu podpisania ugody z Bankiem umorzona kwota zobowiązania będzie przychodem rzutującym na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z wyłączeniem kwoty umorzonych odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z całkowitego zamknięcia transakcji opcji walutowych wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.