IBPBI/2/423-811/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Klubu, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 5 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 12 oraz 16 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup obuwia i strojów sportowych dla zawodników sekcji piłki ręcznej, z którymi Klub podejmuje współpracę na podstawie umowy zlecenia (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2011 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup obuwia i strojów sportowych dla zawodników sekcji piłki ręcznej, z którymi Klub podejmuje współpracę na podstawie umowy zlecenia.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 6 września 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-811/11/MS IBPBII/1/415-643/11/AŻ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 i 16 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Klub) jest stowarzyszeniem, stanowiącym organizację sportową zajmującą się propagowaniem i organizowaniem sportu kwalifikowanego piłki ręcznej oraz rekreacji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność klubów sportowych. Celem Wnioskodawcy jako stowarzyszenia, zgodnie z zapisami statutu, jest:

* rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej dzieci, młodzieży i dorosłych;

* krzewienie zamiłowania do systematycznego uprawiania sportu i rekreacji fizycznej;

* czynny udział w życiu społecznym swego regionu;

* planowanie i organizowanie pozalekcyjnego życia sportowego uczniów;

* uczestniczenie w imprezach sportowych organizowanych na obszarze działania samorządu terytorialnego i poza nim;

* organizowanie zajęć sportowych dla dorosłych i młodzieży, w tym uczniów, w celu wszechstronnego rozwoju ich sprawności fizycznej i umysłowej;

* organizowanie działalności sportowej z uwzględnieniem funkcji zdrowotnych.

Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizowanie sekcji sportowych, w ramach których podejmuje współpracę z zawodnikami. Podstawą przedmiotowej współpracy jest umowa zlecenie (kontrakt zawodniczy o przynależności klubowej do Klubu) zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, jako zleceniodawcą oraz zawodnikiem, jako zleceniobiorcą. Na skutek podpisania rzeczonej umowy, zleceniobiorca zobowiązuje się za wynagrodzeniem określonym w tejże umowie do gry w charakterze zawodnika sekcji piłki ręcznej. W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup obuwia i strojów sportowych, w których zawodnicy występują podczas treningów oraz rozgrywanych meczów. Stroje sportowe poza imieniem, nazwiskiem oraz numerem danego zawodnika opatrzone są ponadto w logo z nazwą Klubu oraz reklamodawców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakup obuwia i strojów sportowych dla zawodników sekcji piłki ręcznej, stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Klub wydatki na zakup obuwia i strojów sportowych dla zawodników sekcji piłki ręcznej stanowią jego koszt uzyskania przychodu. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakup obuwia i strojów sportowych nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Wydatki te są bezsprzecznie ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Zawodnicy występują w przedmiotowych strojach oraz obuwiu podczas treningów oraz rozgrywanych meczów, tj. podczas realizacji obowiązków wynikających z umowy, jaka łączy danego zawodnika z Wnioskodawcą. Obowiązkiem Wnioskodawcy jako klubu sportowego jest zapewnienie swoim zawodnikom obuwia oraz strojów sportowych. Z uwagi na fakt, iż rzeczone stroje opatrzone są w logo Klubu stanowią pewną formę reklamy Wnioskodawcy, co niewątpliwie przyczynia się do osiągania przychodów przez Wnioskodawcę. Stroje te opatrzone są ponadto w logo z nazwą reklamodawców, co ma zasadniczy wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę przychody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Klub jest stowarzyszeniem, stanowiącym organizację sportową zajmującą się propagowaniem i organizowaniem sportu kwalifikowanego piłki ręcznej oraz rekreacji. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność klubów sportowych. Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizowanie sekcji sportowych, w ramach których podejmuje współpracę z zawodnikami. Podstawą przedmiotowej współpracy jest umowa zlecenie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, jako zleceniodawcą oraz zawodnikiem, jako zleceniobiorcą. Na skutek podpisania umowy, zleceniobiorca zobowiązuje się za wynagrodzeniem określonym w tejże umowie do gry w charakterze zawodnika sekcji piłki ręcznej. W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup obuwia i strojów sportowych, w których zawodnicy występują podczas treningów oraz rozgrywanych meczów. Stroje sportowe poza imieniem, nazwiskiem oraz numerem danego zawodnika opatrzone są ponadto w logo z nazwą Klubu oraz reklamodawców.

Zatem, zdaniem tut. Organu, wydatki na zakup obuwia oraz strojów sportowych dla zawodników sekcji piłki ręcznej, mają związek z osiąganymi przychodami, dlatego też spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięcia wymaga jednakże kwestia, czy ww. wydatki, poniesione na zakup strojów sportowych z widocznym logo, stanowią wydatki związane z reklamą, czy też wydatki związane z reprezentacją i w związku z tym czy można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. "Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo.

Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych (por. J. Thomas Russell. W. Ronald Lane, Reklama według Ottona Kleppnera; Wydawnictwo FELBERG SJA, 2000 r., s. 621). Logo może obejmować zarówno nazwę podmiotu, jej skrót jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi.

Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z danym podmiotem, zwiększając jego rozpoznawalność. Właściwa kwalifikacja wydatku i ocena czy ma on związek z przychodami możliwa jest na podstawie całokształtu prowadzonej działalności, rozmiarów wydatków itp. W przypadku wydatków ponoszonych przez kluby sportowe na zakup strojów sportowych, trudno przypisać im funkcję reprezentacyjną. Wynikają one z istoty i rodzaju ich aktywości. Nie przyczyniają się do budowy wizerunku, a logo jako znak graficzny stanowi swojego rodzaju funkcję informacyjną o danym klubie sportowym. W tym też rozumieniu, wydatki ponoszone na zakup strojów sportowych z nadrukiem logo Klubu, o zwyczajowej wartości jednostkowej, przeznaczone dla zawodników z którymi Klub podejmuje współpracę na podstawie umów zlecenia, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Klubu należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań Nr 2 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.