IBPBI/2/423-805/09/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu do Organu 9 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2009 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca finansuje działalność z dotacji otrzymywanych z budżetu samorządu terytorialnego oraz przychodów własnych, pochodzących głównie ze sprzedaży usług koncertowych oraz usług najmu sal koncertowych. Ma osobowość prawną i prowadzi księgowość zgodnie z ustawą o rachunkowości z uwzględnieniem ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca składa deklaracje CIT-8 i jest podatnikiem VAT czynnym. Dochód przeznacza na finansowanie działalności kulturalnej. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z tym, Wnioskodawca jako podatnik korzystający ze zwolnienia przedmiotowego, przy sporządzaniu deklaracji podatkowej koszty rozpatruje w sposób szczególny. Wszelkie wydatki w pierwszej kolejności analizowane są pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów analizuje się pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową. Jeżeli analizowany koszt wiąże się bezpośrednio z realizacją celów statutowych, to równowartość dochodu odpowiadającą temu kosztowi traktuje się jako wolną od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy. Przy sporządzaniu deklaracji CIT-8 analizowane koszty niebędące kosztem uzyskania przychodów, zarówno stanowiące już wydatek, jak też nie stanowiące jeszcze wydatku, ale wszystkie związane z realizacją celów statutowych, stanowiących pozytywną przesłankę zwolnienia, najczęściej są kwotą większą od dochodu.

Nadmienić należy przy tym, że Wnioskodawca ponosi również wydatki niestatutowe (np. wpłaty na PFRON), które nie stanowiąc kosztów uzyskania przychodów wpływają na zwiększenie dochodu w rozumieniu przepisów podatkowych, czyli dochód w tej części nie korzysta ze zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób należy sporządzać deklarację CIT-8:

* zwalniać z podatku cały dochód i pozostałą nadwyżkę kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów statutowych wykazywać jako stratę (mimo poniesienia wydatków niestatutowych).

* zwalniać z podatku tylko taką część dochodu, aby do opodatkowania pozostał dochód w wysokości wydatków niestatutowych (mimo całości kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów statutowych wyższych od dochodu).

Zdaniem Wnioskodawcy należy zwolnić z podatku dochód tylko w takiej części, aby podstawę do opodatkowania stanowił dochód w wysokości wydatków niestatutowych, gdyż nie korzysta on ze zwolnienia podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej dalej jako "ustawa o p.d.o.p."), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1 (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o p.d.o.p., przy ustalaniu dochodu stanowiącego postawę opodatkowania nie uwzględnia się:

* przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

* kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1.

Z kolei stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 (...).

Zatem, gdy podatnik uzyskuje przychody podlegające opodatkowaniu oraz przychody zwolnione od podatku stratą do odliczenia w latach następnych będzie jedynie strata poniesiona z tej części działalności, która podlega opodatkowaniu. Natomiast strata poniesiona na działalności zwolnionej jest stratą w znaczeniu ekonomicznym, a nie stratą w rozumieniu prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy o p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa powyżej nie dotyczy:

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k,

Na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy o p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie ujęte w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. jest więc zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. sformułowanie "w części przeznaczonej na te cele" oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych "innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że cele statutowe Wnioskodawcy są związane z działalnością kulturalną, a zatem może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p.

W przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność statutową.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ponosi m.in. wydatki, które wg przepisów ustawy o p.d.o.p. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli wydatki te ponoszone są na cele statutowe, to równowartość dochodu odpowiadająca tym wydatkom (kosztom) będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. A contrario stwierdzić należy, iż zwolnieniu nie podlegają dochody przeznaczone na inne cele. Takimi wydatkami (kosztami) są np. wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, które nie są kosztami wydatkowanymi na realizację celów statutowych. Dochody odpowiadające równowartości wpłat na PFRON nie mogą zatem korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Stąd stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.