IBPBI/2/423-801/14/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż poziom wynikający z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż poziom wynikający z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja rur i profili z polietylenu i polipropylenu oraz wielko i małogabarytowych wyrobów z polietylenu.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje określone środki trwałe podlegające amortyzacji. Spółka zamierza zakupić i wprowadzić do ewidencji środków trwałych (dalej: "Ewidencja") nowe maszyny i urządzenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po oddaniu nabytych środków trwałych do używania dokonywane będą odpisy amortyzacyjne przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku 1 do ustawy CIT Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych (dalej: "Wykaz") z zastosowaniem metody amortyzacji liniowej.

W odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych, Spółka zamierza obniżyć stawki amortyzacyjne począwszy od miesiąca, w którym te środki trwałe zostałyby wprowadzone do Ewidencji. Stawki amortyzacyjne będą obniżane w różnym stopniu.

Jednocześnie Spółka zakłada w przyszłości możliwość podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych do wysokości nie wyższej niż stawki maksymalne wynikające z Wykazu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po dokonaniu obniżenia stawek amortyzacyjnych w stosunku do stawek ujętych w Wykazie, Spółka ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż poziom wynikający z Wykazu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki, literalna wykładnia przepisu art. 16i ust. 5 ustawy CIT prowadzi do wniosku, że zmiana stawek amortyzacyjnych może być dwukierunkowa i obejmuje dwie sytuacje. Po pierwsze pojęcie "zmiana stawki", którym posługuje się ustawodawca, dotyczy sytuacji, w której podatnik obniża stawki amortyzacyjne. Po drugie, pojęcie to znajduje zastosowanie także w sytuacji, w której podatnik podwyższa stawki amortyzacyjne.

Podwyższanie stawek amortyzacyjnych dotyczy tych stawek amortyzacyjnych, które w poprzednich latach podatkowych były przez podatnika obniżane. Podwyższenie stawek amortyzacyjnych może być dokonane w dowolnej, wybranej przez Spółkę, wysokości - z tym, że po podwyższeniu stawka nie może przekraczać poziomu ustalonego w Wykazie.

Prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza treść uzasadnienia do ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 27 lipca 2002 r., gdzie wskazano, że podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.

Ponadto, stanowisko Spółki znajduje oparcie w licznych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego organów podatkowych (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 stycznia 2014 r. o sygn. ILPB4/423-418/13-2/MC, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 20 maja 2014 r. o sygn. ITPB3/423-88/14/PST, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 lutego 2014 r. o sygn. ILPB4/423-457/13-2/PS, interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 lutego 2014 r. o sygn. IPTPB3/423-416/13-6/PM, interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 lutego 2014 r. o sygn. ILPB4/423-390/ ŁM).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że możliwe jest podwyższenie uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego do poziomu nieprzekraczającego maksymalnych stawek ustalonych w Wykazie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zatem, powołany w zdaniu poprzednim przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy, a następnie jej podwyższenia. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma on w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Może on, na podstawie art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, bądź podwyższyć uprzednio obniżoną stawkę począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ponadto, przy podwyższaniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych należy pamiętać, że górną granicę tego podwyższenia stanowi Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych.

Należy przy tym pamiętać, że wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje określone środki trwałe podlegające amortyzacji. Spółka zamierza zakupić i wprowadzić do ewidencji środków trwałych nowe maszyny i urządzenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po oddaniu nabytych środków trwałych do używania dokonywane będą odpisy amortyzacyjne przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych z zastosowaniem metody amortyzacji liniowej. W odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych, Spółka zamierza obniżyć stawki amortyzacyjne począwszy od miesiąca, w którym te środki trwałe zostałyby wprowadzone do Ewidencji. Stawki amortyzacyjne będą obniżane w różnym stopniu. Jednocześnie Spółka zakłada w przyszłości możliwość podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych do wysokości nie wyższej niż stawki maksymalne wynikające z Wykazu.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że możliwość zwiększenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do tych z Wykazu odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Jednocześnie podwyższone przez Spółkę stawki nie mogą być wyższe od tych podanych w Wykazie.

Podsumowując, skoro więc podwyższenie uprzednio obniżonych stawek dla danego środka trwałego jest dowolne i uzależnione od decyzji podejmowanej przez podatnika, to Spółka ma prawo według własnego uznania dokonać podwyższenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacji podatkowej dla wybranych środków trwałych amortyzowanych metodą liniową, przy uwzględnieniu maksymalnego pułapu tego podwyższenia, który stanowi poziom stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku 1 do u.p.d.o.p.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.