IBPBI/2/423-800/14/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych, w odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych, do dowolnej wysokości, w tym także do poziomu 0% (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 3 lipca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych, w odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych, do dowolnej wysokości, w tym także do poziomu 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. produkcja rur i profili z polietylenu i polipropylenu oraz wielko i małogabarytowych wyrobów z polietylenu.

W ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje określone środki trwałe podlegające amortyzacji. Spółka zamierza zakupić i wprowadzić do ewidencji środków trwałych (dalej: "Ewidencja") nowe maszyny i urządzenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po oddaniu nabytych środków trwałych do używania dokonywane będą odpisy amortyzacyjne przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku 1 do ustawy CIT Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych (dalej: "Wykaz") z zastosowaniem metody amortyzacji liniowej.

W odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych, Spółka zamierza obniżyć stawki amortyzacyjne począwszy od miesiąca, w którym te środki trwałe zostałyby wprowadzone do Ewidencji. Stawki amortyzacyjne będą obniżane w różnym stopniu.

Jednocześnie Spółka zakłada w przyszłości możliwość podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych do wysokości nie wyższej niż stawki maksymalne wynikające z Wykazu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy CIT możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do nabytych w przyszłości środków trwałych do dowolnej wysokości, w tym także do poziomu 0%... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Spółki, istnieje możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, w tym także do poziomu 0%, wobec nabytych w przyszłości i wprowadzonych do Ewidencji środków trwałych, w przypadku dokonywania amortyzacji metodą liniową, gdyż zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy CIT podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Z powyższego przepisu wynika, że zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Co istotne, możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych nie jest uzależniona od wystąpienia jakichkolwiek okoliczności czy też zaistnienia określonych warunków. Decyzja o dokonaniu obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz wysokość takiego obniżenia leży w gestii podatnika, który może zastosować obniżone stawki amortyzacyjne do wszystkich lub jedynie do wybranych środków trwałych. Może także obniżyć w różnym stopniu stawki amortyzacyjne w odniesieniu do różnych środków trwałych.

Wykładnia historyczna przepisów dotyczących obniżania stawek amortyzacyjnych potwierdza stanowisko Spółki. Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002 r. (winno być ustawy u.p.d.o.p.), podatnicy mogli obniżać stawki amortyzacyjne nie więcej niż o połowę wartości wynikającej z Wykazu. W obecnym brzmieniu tego przepisu brak jest jakichkolwiek ograniczeń dotyczących poziomu dokonywanych obniżek stawek amortyzacyjnych. Należy zatem przyjąć, że skoro ustawodawca zrezygnował z ograniczenia wysokości obniżanych stawek amortyzacyjnych to podatnicy uzyskali prawo do obniżania stawek amortyzacyjnych w dowolnym zakresie.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko zostało potwierdzone w uzasadnieniu do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1179), która wprowadziła do ustawy CIT m.in. art. 16i ust. 5 w jego obecnym brzmieniu. Celem wprowadzenia powyższego przepisu było, bowiem umożliwienie podatnikom, zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty i dochodu do opodatkowania.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 marca 2014 r. o sygn. IBPBI/2/423-1720/13/SD, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 lutego 2014 r. o sygn. IPTPB3/423-416/13-6/PM, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2014 r. o sygn. IPPB3/423-923/13-2/MS1, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2014 r. o sygn. IPPB3/423-1047/13-2/MS1, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 grudnia 2013 r. o sygn. ILPB4/423-390/13-2/ŁM, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 10 września 2013 r. o sygn. ITPB3/423-261c/13/MK).

Podsumowując, zdaniem Spółki w przypadku środków trwałych nabytych w przyszłości i wprowadzonych do ewidencji istnieje możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych. Obniżenie stawek amortyzacyjnych, w przypadku środków trwałych amortyzowanych metodą liniową będzie miało miejsce począwszy od miesiąca, w którym te środki będą wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego po roku podjęcia decyzji o obniżeniu stawek, w przypadku środków trwałych amortyzowanych metodą liniową. Spółka będzie miała możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, w tym także do poziomu 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) uregulowane zostały w przepisach art. 16a-16 m u.p.d.o.p.

Stosownie bowiem do art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 u.p.d.o.p., podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16 m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 u.p.d.o.p., podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16I i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Dodatkowo zauważyć należy, że zgodnie z art. 16h ust. 4 u.p.d.o.p., podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

W konsekwencji, to podatnicy dokonując wyboru metody amortyzacji, dokonują tym samym wyboru stawki amortyzacyjnej, która stanowi integralną część metody amortyzacji i która co do zasady nie może ulec zmianie w jej trakcie. Zatem, podatnik kierując się racjonalną oceną skutków podejmowanej decyzji może dokonać wyboru metody amortyzacji, która winna mieć wpływ na jego sytuację gospodarczą.

Jak stanowi art. 16i ust. 1 u.p.d.o.p., odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zatem, powołany w zdaniu poprzednim przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy, a następnie jej podwyższenia. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma on w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Może on, na podstawie art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., obniżyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, bądź podwyższyć uprzednio obniżoną stawkę począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ponadto, przy podwyższaniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych należy pamiętać, że górną granicę tego podwyższenia stanowi Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych.

Należy przy tym pamiętać, że wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje określone środki trwałe podlegające amortyzacji. Spółka zamierza zakupić i wprowadzić do ewidencji środków trwałych nowe maszyny i urządzenia, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po oddaniu nabytych środków trwałych do używania dokonywane będą odpisy amortyzacyjne przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych z zastosowaniem metody amortyzacji liniowej.

Z powyższego wynika, że Spółka zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu stawek amortyzacji wskazanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Podsumowując, stosownie do art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., Wnioskodawca będzie mógł dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnej wysokości, nawet do poziomu 0%.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.