IBPBI/2/423-777/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 maja 2009 r.) uzupełnionym w dniu 6 lipca 2009 (fax) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od zakupionych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od zakupionych środków trwałych.Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 3 lipca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 6 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Zakład Budżetowy (Zakład) wykonuje usługi w zakresie: przyjmowania, składowania, przetwarzania, segregacji i kompostowania odpadów komunalnych, odpadów zielonych i osadów ściekowych z terenu gminy oraz terenów ościennych, sprzedaży surowców wtórnych, wynajmu sprzętu itp. Z tytułu świadczonych usług uzyskuje dochody (opodatkowane) oraz dotację przedmiotową do każdej przyjętej tony odpadów komunalnych. Otrzymywana dotacja jest dochodem zwolnionym zgodnie z art. 17 pkt 21 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Zakład osiągnął łączne przychody w wysokości 7.580.395,99 zł w tym:

* dochód opodatkowany (z tytułu świadczenia usług) 6.141.152,33 zł co stanowi 81,01% ogólnej sumy dochodów,

* dochód zwolniony (z tytułu dotacji przedmiotowej) 1.439.242,99 zł co stanowi 18,99% ogólnej sumy dochodów.

W tym samym okresie koszty uzyskania przychodów wyniosły 7.402.400,66 zł

W związku z faktem, że prowadzona ewidencja nie umożliwia ustalenia kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła przychodów w związku z tym koszty uzyskania przychodów dla dochodów zwolnionych ustala się w takim stosunku w jakim pozostaje dochód zwolniony w ogólnej kwocie dochodów zgodnie z zapisami art. 15 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W październiku 2008 r. Prezydent Miasta wyraził zgodę na dokonanie zakupu 2 pras do zgniatania surowców wtórnych wysegregowanych z odpadów komunalnych. Zakład zakupił prasy i wprowadził do ewidencji środków trwałych.

Stosując szczególne zasady rachunkowości zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1020 z późn. zm.) amortyzacja jest odnoszona na fundusz jednostki i tym samym nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Zakład dokonał stosownych księgowań w związku z czym uległa zmianie wielkość przychodów zaewidencjonowanych na koncie dotacje i środki na inwestycje o kwotę 81 800,00 zł.

Środki własne wydatkowane na zakup pras belujących w żaden sposób nie zostały Zakładowi zwrócone.

Nadmienić należy, iż w stanie faktycznym uwzględniono także informacje ujęte w poprzednio złożonym wniosku z dnia 16 marca 2009 r.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy amortyzacja środków trwałych zakupionych ze środków własnych zakładu budżetowego będzie kosztem podatkowym w momencie jej naliczenia (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

Zdaniem Zakładu, prasy belujące zakupione ze środków własnych będą podlegać amortyzacji, o której mowa w art. 16a-16 h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (amortyzacja od tych środków będzie dokonywana zgodnie z zasadami określonymi w tych przepisach). Obliczona amortyzacja stanowić będzie koszt uzyskania przychodów w momencie jej naliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej dalej ustawa o p.d.o.p.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że określony wydatek, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Artykuł 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

* zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,

* stanowią własność lub współwłasność podatnika,

* są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,

* nie są wymienione w katalogu środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy.

Na podstawie art. 16h ust. 1 ustawy o p.d.o.p. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy o p.d.o.p. składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Jeżeli środki trwałe zostały zakupione ze środków własnych zakładu budżetowego i są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania to zgodnie z art. 16h ust. 1 odpisów amortyzacyjnych dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.