IBPBI/2/423-772/11/SD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-772/11/SD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacone odsetki w związku z realizacją umowy o przystąpieniu do długu stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacone odsetki w związku z realizacją umowy o przystąpieniu do długu stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest udziałowcem Spółki N działającej wg prawa handlowego. Aktualnie, na dzień sporządzania wniosku, Spółka posiada 80 udziałów o wartości 40.000 zł co stanowi 42,11% kapitału Spółki. Spółka N, w której Wnioskodawca posiada udziały, w toku działalności gospodarczej w latach 2004 - 2008, prowadziła działalność, która okazała się wysoce deficytowa i w efekcie której od roku 2006, przestała terminowo spłacać swe zobowiązania.

Jednym z działań podjętych przez udziałowców, była pomoc Spółce N w spłacie jej zobowiązań. Warunkiem jednak było doprowadzenie do zmian własnościowych, z poniesieniem odpowiedzialności wobec Spółki N przez wspólnika i wspólników za zaistniałą sytuację włącznie, następnie dokapitalizowanie Spółki N, spłata zobowiązań i kontynuowanie działalności.

Jednym z podmiotów, wobec którego Spółka N zaprzestała spłaty zobowiązań, był Bank. Zobowiązanie dotyczyło kredytu inwestycyjnego, udzielonego przez Bank Spółce N w 2004 r. Na mocy uzgodnień sfinalizowanych umową z 30 listopada 2007 r., kwotę kredytu pozostałą do spłaty na rzecz Banku, spłacił udziałowiec Wnioskodawcy, prowadzący działalność gospodarczą jako Firma S. W umowie tej ustanowiono odsetki z tytułu wynagrodzenia wierzyciela w wysokości 11% rocznie. W umowie tej ustanowiono szereg zabezpieczeń, w tym także w pkt 4 ustanowiono przystąpienie do długu przez Wnioskodawcę, co doprecyzowano odrębną umową.

W chwili zaprzestania dokonywania spłat zadłużenia przez Spółkę N jako dłużnika w okresie od 19 kwietnia 2009 r. do 12 lutego 2010 r. spłat rat zobowiązania, wraz z odsetkami dokonywał Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone odsetki w związku z realizacją umowy o przystąpieniu do długu stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)).

Zdaniem Spółki, na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a), oraz art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o p.d.o.p., odsetki od spłaconych rat zobowiązania powstałego poprzez przystąpienie do długu stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty i dla celów podatkowych rozpoznawane są w dacie ich zapłaty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, co do zasady muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Ustawodawca nie definiuje co należy rozumieć pod pojęciami "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN pojęcie:

a.

"celowość" oznacza: - przydatność do jakichś potrzeb, - świadome zmierzanie do celu, - taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu,

b.

"zabezpieczyć" oznacza: - "zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym", - "uczynienie bezpiecznym", - "zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie", - "zapewnienie komuś środków do życia", - "zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary", natomiast

c.

"zachować" oznacza: - "pozostać w posiadaniu czegoś", - "dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności", - "uchronić przed zapomnieniem".

Można więc przyjąć, iż koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu to takie koszty które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać realność celu. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

W świetle powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym, odnosząc się do możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek, należy zauważyć, iż nie został spełniony podstawowy warunek zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. W opisie stanu faktycznego, jak i we własnym stanowisku w sprawie Spółka nie wykazała bowiem, iż ww. wydatki z tytułu odsetek dotyczące spłaty zobowiązań innego przedsiębiorcy zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Sam fakt, iż Wnioskodawca spłaca zobowiązania Spółki, której jest udziałowcem nie uprawnia do zaliczenia poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Nie bez znaczenia dla kwalifikacji podatkowej tych wydatków - niezależnie od faktu, iż dotyczą one innego przedsiębiorcy - pozostaje okoliczność, iż są one skutkiem niewłaściwego jego zachowania i konsekwencją ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki wskazane w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Spółki należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl