IBPBI/2/423-766/09/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu w związku ze świadczonymi usługami reklamowymi - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu w związku ze świadczonymi usługami reklamowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się świadczeniem usług reklamowych poprzez umieszczanie na stronach internetowych, banerów reklamowych. Strony te uprzednio dzierżawi (za wynagrodzeniem) od osób prywatnych i firm, posiadających do nich prawa. Następnie umieszcza na nich proponowane przez klientów reklamy. Czynność umieszczenia reklam dokonywana jest automatycznie za pomocą systemu informatycznego, którego właścicielem i administratorem jest Spółka. Wynagrodzenie za usługi reklamowe naliczane jest w zależności od umowy: okresowo (np. miesięcznie), przedmiotowo (po zakończeniu kampanii reklamowej). Sprzedaż usług jest uruchamiana po wpłaceniu na rzecz Spółki 100% zaliczki.

Umowa dzierżawy zobowiązuje właściciela strony, w momencie rozpoczęcia współpracy, do jednorazowej ingerencji w kod komputerowy tejże strony, celem udostępnienia przestrzeni na stronie dla Spółki. Moment ten jest traktowany jako oddanie Spółce przedmiotu dzierżawy do używania i pobierania pożytków, zgodnie z art. 693 Kodeksu cywilnego. Podczas trwania umowy wydzierżawiający nie wykonuje na rzecz Spółki, czy klientów żadnych innych czynności. Zgodnie z art. 698 Kodeksu cywilnego wydzierżawiający ma jedynie prawo do odmowy umieszczenia proponowanej przez klientów reklamy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy momentem uzyskania przychodu jest w zależności od podpisanej umowy:

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego, lecz nie rzadziej niż raz w roku, przy usługach rozliczanych okresowo,

* zakończenie zamówionej kampanii przy usługach rozliczanych przedmiotowo.

(pytanie wymienione we Wniosku jako 2)

Zdaniem Spółki momentem uzyskania przychodu jest w zależności od podpisanej umowy:

* ostatni dzień okresu rozliczeniowego, lecz nie rzadziej niż raz w roku, przy usługach rozliczanych okresowo,

* zakończenie zamówionej kampanii przy usługach rozliczanych przedmiotowo (po zakończeniu kampanii).

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54. poz. 654 z późn. zm.):

"za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

"do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów)." Klienci Spółki zobowiązani są do wpłaty 100% zaliczki przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań mających na celu wykonanie przez Spółkę usługi. Wpłata ta jest swoistym potwierdzeniem zawarcia umowy. W momencie wpłaty nie istnieje jeszcze należność, jeśli klient nie dokona wpłacenia opisywanej kwoty nie mamy wobec niego żadnych roszczeń. Nie może więc być mowy o uregulowaniu należności. Wpłaconą kwotę należy traktować więc na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako zaliczkę nie stanowiącą przychodu.

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

"Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy...". Jako faktura stwierdzająca fakt pobrania zaliczki nie może ona jednak stanowić podstawy naliczenia przychodu.

Zgodnie z § 10 ust. 6 tego rozporządzania "Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 -3, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 9", czyli "nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi". Co za tym idzie faktura dokumentująca dokonanie sprzedaży nigdy nie powstanie.

Mając na uwadze wszystkie wymienione wyżej przepisy w przypadku świadczenia przez Spółkę usług reklamowych opartych na umowach rozliczanych po zakończeniu kampanii, za moment uzyskania przychodu należy uznać dzień wykonania usługi tj. zakończenia zamówionej kampanii.

W przypadku kampanii rozliczanych okresowo dniem uzyskania przychodu będzie ostatni dzień okresu rozliczeniowego, nie rzadziej niż raz w roku, gdyż zastosowanie znajdzie przepis szczególny zawarty w art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania wymienionego we wniosku pod poz. 1 wydano odrębną interpretacje indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.