IBPBI/2/423-743/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzonych odsetek za zwłokę w spłacie należnych zobowiązań - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych umorzonych odsetek za zwłokę w spłacie należnych zobowiązań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest w szczególności zakup, wytwarzanie, przetwarzanie i dystrybucja energii cieplnej, eksploatacja urządzeń ciepłowniczych, rekonstrukcja i modernizacja systemów ciepłowniczych, wydawanie zapewnień dostaw ciepła oraz warunków podłączenia do sieci cieplnej. Sp. z o.o. z tytułu dostarczonego ciepła wystawiła na Spółkę faktury VAT: 1 - w dniu 31 grudnia 2007 r., 2 - w dniu 2 stycznia 2008 r., 3 - w dniu 30 maja 2008 r., 4 - w dniu 30 maja 2008 r.

Po upływie umownego terminu Spółka dokonała zapłaty kwot wynikających z powyższych faktur. W związku z tym wystawca, tj. Sp. z o.o. dokonała naliczenia ustawowych odsetek za zwłokę w spłacie zobowiązań. W dniu 10 lutego 2009 r. Sp. z o.o. podjęła decyzję o umorzeniu noty odsetkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczone przez wierzyciela, tj. Sp. z o.o. odsetki za zwłokę w spłacie należnych zobowiązań wynikających z ww. faktur VAT a następnie przez wierzyciela umorzone stanowią dla dłużnika przychody podatkowe w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., zwanej dalej: ustawą o p.d.o.p.) nie zawierają definicji przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawodawca ogranicza się jedynie do zaprezentowania otwartego katalogu źródeł powstania przychodów stwierdzając, że przychodami są w szczególności te przychody, które zostały wymienione art. 12 ust. 1 pkt 1-10 ustawy o p.d.o.p., z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 tegoż artykułu. Kwalifikacja prawna wartości umorzonych odsetek od zobowiązań do przychodu dłużnika, tj. Spółki teoretycznie możliwa jest na skutek interpretacji przepisów art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., gdzie przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń<...>. Spółka stwierdza jednak, iż taka interpretacja przywołanego przepisu jest błędna, a wartość umorzonych odsetek od zobowiązań nie będzie stanowić źródła powstania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych dla dłużnika.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. ILPB3/423-788/08-2/KS,

* pismo Ministra Finansów z dnia 13 stycznia 1999 r., sygn. PB3/5912-722-604/HS/98,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. IBPB3/423-22/08/MS.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż wartość umorzonych odsetek za zwłokę w spłacie zobowiązań względem wierzyciela, w świetle przepisów art. 12 ustawy o p.d.o.p. nie stanowi dla dłużnika, tj. Spółki źródła powstania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części skrótem: ustawa o p.d.o.p.) do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powołanych przepisów odsetki są zaliczane do przychodów i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty. Zatem brak fizycznego wpływu środków pieniężnych z tytułu zapłaty odsetek nie wywołuje skutku podatkowego. W opisanym stanie faktycznym nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., w myśl którego przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. nie definiują co należy rozumieć pod pojęciem otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych świadczeń. Wobec tego należy uznać, iż pojęcie to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób przyjęty w języku potocznym. Na gruncie języka polskiego "nieodpłatny" znaczy tyle co: "nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.).

W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Jak wynika z powyższego, warunkiem koniecznym uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód jest jego otrzymanie. Zatem jeżeli nie dochodzi w ogóle do spełnienia świadczenia, to nie można mówić o uzyskaniu przychodu. Oznacza to, że podjęta przez wierzyciela decyzja odnośnie umorzenia odsetek od zaległych zobowiązań jest dla tych stron tego zdarzenia podatkowo obojętna, z zastrzeżeniem, że nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 11 ustawy o p.d.o.p. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż umorzenie Spółce odsetek za zwłokę w spłacie należnych zobowiązań, będzie dla niej jako dłużnika podatkowo obojętne, o ile nie zachodzą okoliczności określone w art. 11 ustawy o p.d.o.p.

Stanowisko Spółki uznać należy zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego interpretację w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.