IBPBI/2/423-737/09/SD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-737/09/SD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 czerwca 2009 r.) uzupełnionym 20 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zespół składników wniesionych do Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zespół składników wniesionych do Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka należy do Grupy E (dalej: Grupa) będącej światowym liderem w dziedzinie profesjonalnego utrzymania higieny. Grupa zajmuje się produkcją środków czystości, żywności, środków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz świadczy usługi dla przemysłu spożywczego, podmiotów ochrony zdrowia oraz innych gałęzi przemysłu.

W efekcie działań restrukturyzacyjnych planowane jest stworzenie nowego modelu biznesowego spółek z Grupy, m.in. poprzez wydzielenie działalności produkcyjnej oraz dystrybucyjnej (sprzedażowej) do odrębnych podmiotów.

Obecna Struktura organizacyjna

W chwili obecnej działalność produkcyjna i dystrybucyjna w Polsce skupiona jest w jednym podmiocie - Spółce E. Jednocześnie w Spółce E istnieje faktyczne rozdzielenie funkcji i zadań związanych z produkcją od funkcji dystrybucyjnych.

Cała działalność produkcyjna prowadzona jest w odrębnym zakładzie produkcyjnym, podczas gdy funkcje dystrybucyjne realizuje centrala Spółki E. W konsekwencji, również wszelkie aktywa materialne i niematerialne przypisane są odrębnie do zakładu produkcyjnego i odrębnie do pionu dystrybucji. Zakład produkcyjny posiada swoich pracowników przypisanych wyłącznie do wykonywania zadań w zakresie produkcji, natomiast odrębny personel wykonuje działania w zakresie sprzedaży. Zakład produkcyjny ma również swoje własne procedury postępowania ISO.

Zakład produkcyjny nie stanowi oddziału Spółki E, nie jest też dla niego sporządzany odrębny bilans. Jednakże system księgowy używany przez Spółkę E umożliwia przyporządkowanie do działalności produkcyjnej związanych z nią przychodów i kosztów (w wewnętrznej strukturze księgowej Spółki E prowadzone są odrębne centra przychodów i kosztów dla działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej).

Struktura docelowa

W związku z działaniami restrukturyzacyjnymi w ramach Grupy, planowane jest rozdzielenie funkcji produkcyjnych i sprzedażowych (dystrybucyjnych) realizowanych dotychczas przez Spółkę E. Wydzielenie przeprowadzone zostanie poprzez wniesienie do Spółki w formie wkładu niepieniężnego wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych związanych z działalnością produkcyjną (realizowaną dotychczas przez zakład produkcyjny). Aktywa tworzące pion dystrybucji pozostaną w rękach Spółki E. W rezultacie funkcjonować będą dwa odrębne podmioty: nowa spółka produkcyjna - Spółka i dotychczas istniejąca spółka, w której pozostaną jedynie funkcje dystrybucyjne, tj. Spółka E.

Przedmiot aportu

Spółka Produkcja będzie kontynuować działalność w zakresie produkcji prowadzoną wcześniej przez zakład produkcyjny w R. W ramach aportu do Spółki Produkcja zostaną wniesione wszystkie składniki materialne i niematerialne związane z działalnością produkcyjną tj. m.in.:

* nieruchomości (grunty, budynki), na których znajduje się zakład produkcyjny;

* ruchomości związane z działalnością produkcyjną (w tym: maszyny produkcyjne, wózki widłowe, narzędzia, zapasy materiałów i towarów handlowych, wyposażenie biurowe, komputery itp.);

* wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem przez Spółkę działalności produkcyjnej;

* zezwolenia / pozwolenia związane z działalnością produkcyjną (w tym: zintegrowane pozwolenie produkcyjne Wojewody, zezwolenia do używania wózków widłowych, kompresorów wysokociśnieniowych itp.);

* zobowiązania związane z działalnością produkcyjną;

* wierzytelności związane z działalnością produkcyjną;

* prawa i obowiązki z umów związanych z działalnością produkcyjną, w tym m.in.:

* umowa produkcyjna zawarta z centralą Grupy z siedzibą w Szwajcarii (dalej Spółka CH) na podstawie której realizowana jest całość produkcji Spółki E,

* umowa o usługi logistyczne zawarta ze Spółką CH,

* umowa najmu gruntów,

* umowy dotyczące mediów zakładu (prąd, gaz, nieczystości itp.),

(umowy zostaną przeniesione w drodze cesji praw i obowiązków zawartej w dniu wniesienia aportu).

Spółka Produkcja przejmie w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tych pracowników, którzy obecnie zatrudnieni są w Spółce E i wykonują pracę związaną z działalnością w zakresie produkcji.

Powyższe oznacza, że Spółka Produkcja stanie się z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Dodatkowo, w dniu wniesienia aportu do Spółki Produkcja, pomiędzy tą Spółką a Spółką E zostanie zawarta umowa, na podstawie której Spółka E będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi w zakresie: kadr, usług informatycznych i finansowych.

W ramach aportu Spółka nie otrzyma natomiast składników majątkowych i niemajątkowych Spółki E, które nie są bezpośrednio związane z działalnością produkcyjną, prowadzoną przez Spółkę E tj.:

* ksiąg handlowych Spółki E;

* składników majątkowych i niemajątkowych oraz pracowników Spółki E związanych z prowadzeniem księgowości, kadr oraz działu informatycznego Spółki E,

* składników majątkowych i niemajątkowych związanych z działalnością handlową Spółki E.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zespół składników, który zostanie otrzymany przez Spółkę w ramach aportu od Spółki E stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (część pytania oznaczonego we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o VAT zespół składników, które zostaną przez nią otrzymane w postaci wkładu niepieniężnego od Spółki E stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP).

W konsekwencji, w świetle art. 16h ust. 3a ustawy o p.d.o.p., Spółka Produkcja będzie zobowiązana, w odniesieniu do składników majątku wchodzących w skład aportu, a które wcześniej były wprowadzone do rejestru środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki E, do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuowania metody amortyzacji przyjętej wcześniej przez Spółkę E.

Spółka, jako nabywca ZCP, będzie zobowiązana do dokonywania korekt podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. do ustawy o VAT została wprowadzona definicja ZCP (art. 2 pkt 27e ustawy o VAT). Spółka pragnie wskazać, iż definicja ta jest tożsama z definicją ZCP istniejąca już wcześniej na gruncie ustawy o p.d.o.p. (art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p.). W konsekwencji, uznanie na gruncie ustawy o p.d.o.p., że określony zespół składników stanowi ZCP, skutkuje uznaniem takiego zespołu za ZCP także na gruncie ustawy o VAT.

Powyżej wskazane przepisy definiują ZCP jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc pod uwagę literalne brzmienie ww. przepisów należy wskazać, że aby możliwe było uznanie określonego zespołu składników majątku za ZCP, muszą być spełnione wszystkie poniższe warunki:

* musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

* zespół ten musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

* składniki zespołu muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, przy czym zespół ten mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zespół składników materialnych i niematerialnych

Przepisy ustawy o p.d.o.p. oraz ustawy o VAT nie zawierają definicji zespołu składników tworzących ZCP.

Niemniej jednak doktryna prawa podatkowego wskazuje, że składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Również organy podatkowe podkreślają że składniki majątku muszą tworzyć zespół, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość) - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2008 r., sygn. IP-PB3-423-391/08-4/MB (analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 2 maja 2008 r., sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS, Naczelny Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 23 lutego 1999 r., sygn. akt. SA/Rz 1266/97 (niepublikowany).

Pogląd taki zaprezentowali również autorzy: Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, G. Dźwigała, Z. Huszcz, P. Karwat, R. Krasnodębski, M. Ślifirczyk F. Świtała, LexisNexis, str. 52-53).

Co do zasady, zespół składników powinien zawierać elementy materialne (np. grunty, budynki, maszyny) oraz niematerialne (np. umowy, wierzytelności, zobowiązania), które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, prowadzonej dotychczas przez podmiot dokonujący zbycia. W wydanych w tym zakresie interpretacjach przepisów prawa podatkowego czytamy, że elementami zespołu składników stanowiących ZCP powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki (przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 października 2007 r., sygn. ILPB3/423-29/07-2/HS). W większości interpretacji przepisów prawa podatkowego pojawia się teza, że określenie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, oznacza, że konieczne jest wystąpienie co najmniej po jednym składniku z każdej z tych grup. Nie można zatem mówić o ZCP gdy brakuje któregokolwiek z opisanych składników np. zobowiązań - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 listopada 2007 r., sygn. ITPB3/423-87/07/AM (analogicznie wypowiedział się Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu w postanowieniu z 14 września 2005 r., sygn. ZD/406-177/1/CIT/05 oraz Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej w postanowieniu z 20 października 2005 r., sygn. 2403-PDF-415-60-05). Jeżeli chodzi o składniki niematerialne, powyższy warunek uznawany jest za spełniony, gdy przedmiotem zbycia są wszystkie te umowy, wierzytelności i zobowiązania, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przez zbywaną część przedsiębiorstwa.

W analizowanej sytuacji, w odniesieniu do części przedsiębiorstwa wnoszonej przez Spółkę E do Spółki Produkcja mamy niewątpliwie do czynienia z zespołem składników materialnych i niematerialnych służących realizacji określonych zadań gospodarczych. W analizowanym stanie faktycznym przedmiotem aportu będą zarówno materialne, jak i niematerialne składniki służące wykonywaniu działalności produkcyjnej, na które składają się m.in. grunty, budynki, maszyny i urządzenia produkcyjne, umowy, zobowiązania, pracownicy związani z prowadzoną działalnością produkcyjną itd. Poszczególne środki majątkowe, które będą przedmiotem aportu będą zatem stanowiły zespół umożliwiający Spółce Produkcja podjęcie działalności. Nie ulega więc wątpliwości fakt, iż wymienione powyżej składniki stanowią zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p. oraz w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie

Zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących ZCP musi być wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, przy czym warunek wydzielenia musi zachodzić na płaszczyźnie organizacyjnej i finansowej. Zgodnie z poglądami prezentowanymi przez doktrynę prawa podatkowego oraz organy podatkowe zespół składników materialnych i niematerialnych tworzy ZCP wówczas, gdy spełnione są kryteria opisane poniżej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że powinno być możliwe alokowanie wszystkich składników materialnych i niematerialnych (w tym również pracowników) do działalności prowadzonej przez ZCP. Działalność ta powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako np. dział, wydział, oddział itp. i cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie (przykładowo: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 12 października 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 403/07, Podatek dochodowy od osób prawnych, rok 2006, komentarz pod redakcją J. Marciniuka, Wydawnictwo C.H.BECK, Warszawa 2006, s. 73). Niemniej jednak zgodnie z postanowieniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego US w Warszawie z 27 stycznia 2005 r. (sygn. US72/ROP1/423-863/IW/04) również wyodrębnienie o charakterze faktycznym "nie stanowi przeszkody w uznaniu samodzielności organizacyjnej przedsiębiorstwa". Również w postanowieniu z 24 maja 2005 r. Naczelnik Pierwszego US w Rzeszowie (sygn. I US.VII/423/709/5/05) stwierdził, iż "...poszczególne składniki materialne i niematerialne muszą być połączone czynnikiem organizacyjnym..." i potwierdzając stanowisko podatnika, wskazał na brak konieczności wyodrębnienia w formie np. filii, oddziału czy zakładu. Analogicznie wypowiedział się Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego US w piśmie z października 2006 r. (sygn. ZD/4061-185/06) potwierdził stanowisko podatnika, że wnoszony aportem Departament Dystrybucji (niestanowiący oddziału) jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w stanie faktycznym, działalność produkcyjna prowadzona przez Spółkę E jest wydzielona organizacyjnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Powyższe potwierdzają następujące elementy:

* działalność produkcyjna została skupiona w odrębnym pionie organizacyjnym wyodrębnionym w strukturze organizacyjnej w formie zakładu produkcyjnego;

* działalność produkcyjna i handlowa prowadzone są w dwóch odrębnych lokalizacjach (zakład produkcyjny, a działalność dystrybucyjna prowadzona przez siedzibę Spółki):

* zakład produkcyjny ma swoje własne procedury postępowania ISO;

* można jednoznacznie wyodrębnić grupę składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) związanych z działalnością produkcyjną oraz odrębnie z działalnością dystrybucyjną:

* zakład produkcyjny posiada pracowników przypisanych wyłącznie do tego pionu działalności, odrębna kadra zajmuje się sprawami dystrybucji;

* obydwa rodzaje działalności obejmują realizację ściśle określonych przedsięwzięć gospodarczych (produkcję oraz sprzedaż).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, warunek organizacyjnego wyodrębnienia działalności produkcyjnej w ramach istniejącego przedsiębiorstwa należy uznać za spełniony.

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez ZCP. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Pogląd taki wyrażony został przykładowo w interpretacji Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego US w Poznaniu z 14 września 2005 r. oraz w postanowieniu Naczelnika Pomorskiego US z 6 stycznia 2006 r. (sygn. DP/PD/423-0132/05AK). Podobne stanowisko prezentuje w tym zakresie doktryna prawa podatkowego (Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, J.Marciniuk, Legalis, komentarz do art. 4a, pkt 27).

Spółka wskazuje, iż Spółka E prowadzi ewidencję księgową w postaci odrębnych centrów kosztów i przychodów dla działalności produkcyjnej oraz odrębnych centrów kosztów i przychodów dla pozostałej działalności. Podejście takie umożliwia wskazanie i identyfikację poszczególnych kosztów i przychodów związanych z działalnością produkcyjną.

Niewielka część kosztów i przychodów oraz wierzytelności i zobowiązań odnosi się zarówno do działalności produkcyjnej, jak i dystrybucyjnej. W takim przypadku, Spółka E, aby przyporządkować odpowiednią część kosztów i przychodów / wierzytelności i zobowiązań do jednego z rodzajów działalności, podzieli takie pozycje wg przychodowego klucza alokacji, zgodnie ze stosunkiem przychodów, jakie generuje każda z działalności.

Powyższe podejście sprawia, iż możliwe jest oddzielne ewidencjonowanie zapisów operacji gospodarczych funkcjonalnie związanych z działalnością produkcyjną. Pozwala to Spółce E na uzyskiwanie dla wewnętrznych celów zarządczych rzetelnych informacji finansowych związanych z prowadzoną działalnością produkcyjną. Dzięki temu podmiot ten ma również możliwość obliczenia wyniku finansowego z takiej działalności.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki warunek finansowego wyodrębnienia działalności produkcyjnej w ramach istniejącego przedsiębiorstwa należy uznać za spełniony.

Samodzielne realizowanie zadań gospodarczych

Warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych (określany niekiedy przez organy podatkowe jako wyodrębnienie funkcjonalne) oznacza, że aby można było uznać zespół składników za ZCP, musi go cechować możliwość samodzielnego działania jako niezależny podmiot. Innymi słowy, zespół składników majątkowych tworzących ZCP nie tylko musi spełniać określone funkcje gospodarcze w istniejącym przedsiębiorstwie, ale powinien również być w stanie prowadzić działalność samodzielnie, gdyby został wydzielony z istniejącego przedsiębiorstwa. Niezwykle istotne jest zatem wystąpienie elementu organizacyjnego spajającego niejako składniki majątkowe w pewną organizacyjną całość zdolną samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w Gdańsku, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, np. zakładu (fragment z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 26 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 1097/96, zacytowany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z 6 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 355/08). Podobne podejście prezentują też organy podatkowe w wydawanych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stanął na stanowisku, że dla przyjęcia istnienia ZCP nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Jak z powyższego wynika, zorganizowana część przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębny zakład mogący realizować zadania gospodarcze - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPPB3/423-29/07-2/HS (Analogiczne stanowisko zajął ten sam organ w interpretacji indywidualnej z 2 maja 2008 r., sygn. ILPB3/423-116/08-2/HS).

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki, należy zauważyć, iż zespół składników, który będzie przez nią otrzymany w ramach aportu przeznaczony jest do realizacji konkretnych Spółki E zadań gospodarczych, tj. produkcji środków czystości, produktów spożywczych, środków bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Zadanie to po dokonaniu aportu będzie mogło być, bez żadnych dodatkowych działań, realizowane przez Spółkę Produkcja.

Trzeba bowiem podkreślić, iż po wniesieniu aportu:

* Spółka będzie miała zapewnione wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe jakie potrzebne są do prowadzenia działalności produkcyjnej (tj. wszelkie aktywa, pozwolenia, pracowników itp.);

* będzie miała zapewnione źródło przychodów (zamówienia) dzięki przeniesionej na ten podmiot umowie produkcyjnej ze Spółką CH;

* zachowana zostanie ciągłość w działalności produkcyjnej (brak przestojów z powodu konieczności dodatkowych zakupów czy dostosowania urządzeń technicznych), również w odniesieniu do tych zamówień, których realizacja jest w toku w dniu wniesienia aportu;

* wszelkie potrzebne do prowadzenia działalności produkcyjnej elementy Spółka będzie w stanie zapewnić sobie we własnym zakresie lub też na podstawie umowy ze Spółką E, zgodnie z którą Spółka E będzie świadczyć na rzecz Spółki Produkcja usługi w zakresie: kadr, usług informatycznych i finansowych (brak wpływu zawarcia umów z podmiotem, z którego wydzielany jest aport na istnienie ZCP zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 października 2007 (sygn. IP-PB3-423-63/07-2/MS).

W świetle powyższego należy w ocenie Spółki stwierdzić, iż warunek samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych jest w opisywanym przypadku spełniony.

Podsumowanie

Reasumując powyższe, w opinii Spółki zespół składników, który zostanie przez nią otrzymany w drodze aportu od Spółki E stanowi ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o p.d.o.p. oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie tej masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zdolność ta powinna być oceniana na moment podziału z uwzględnieniem umów przyjętych w drodze sukcesji, bez uwzględnienia dodatkowo zawartych umów (po podziale).

Dla uznania określonego zespołu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego przepisu wymagane jest równoczesne spełnienie następujących przesłanek:

1.

zespół składników majątku obejmuje zarówno składniki materialne jak i niematerialne, a także zobowiązania;

2.

zespół składników majątku winien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.

zespół składników majątku winien być przeznaczony do realizacji konkretnych zadań;

4.

zespół składników majątku mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące samodzielnie swoje zadania.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55#185; i art. 55#178; Kodeksu Cywilnego.

Z wniosku Spółki nie wynika, aby opisany zespół składników majątkowych posiadał zdolność funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że w dniu wniesienia aportu, zostanie zawarta umowa, na podstawie której Spółka E będzie świadczyć na rzecz Spółki Produkcja usługi w zakresie: kadr, usług informatycznych i finansowych.

Te okoliczności świadczą o tym, iż wniesiony do Spółki zespół składników majątkowych nie może być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o jakiej mowa w powołanym wcześniej art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem w momencie podziału Spółka będzie musiała korzystać z usług innego podmiotu, a więc nie będzie zdolna do samodzielnego realizowania swoich zadań.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług, Nr 2 i Nr 3 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Nie stanowią one bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl