IBPBI/2/423-731/09/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 25 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków podatkowych z tytułu nabywanych przez Spółkę usług podwykonawców posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polegających na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków podatkowych z tytułu nabywanych przez Spółkę usług podwykonawców posiadających siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polegających na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na potrzeby usług tłumaczeniowych i innych świadczonych dla swych kontrahentów będzie nabywał od osób prawnych (prowadzących działalność związaną z tłumaczeniami) usługi lingwistycznego X. Usługa lingwistycznego X to usługa sprawdzania poprawności językowej po zakończonym procesie X (X to elektroniczny skład i formatowanie tekstów przeznaczonych do tłumaczenia oraz już przetłumaczonych).

Polega ona na sprawdzeniu poprawności językowej po zakończonym procesie składu tekstu oraz po skontrolowaniu poprawności wykonanego składu i jego ewentualnym skorygowaniu. Podwykonawca w ramach lingwistycznego X weryfikuje czy wyrazy są prawidłowo podzielone i czy poprawnie użyto znaków specjalnych języka, w którym skład został wykonany, i w razie konieczności wprowadza zmiany. Weryfikacja ta robiona jest przez podwykonawcę bez użycia oprogramowania komputerowego.

Podwykonawcy, którzy na rzecz Wnioskodawcy będą wykonywać powyższe usługi, posiadają siedzibę (zarząd) w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o p.d.o.p.) w innych krajach niż Rzeczpospolita Polska i w tychże krajach będą wykonywać faktycznie usługi. Sprawdzone i skorygowane pliki będą przesyłane Wnioskodawcy drogą elektroniczną. Tą samą drogą Wnioskodawca będzie dostarczał podwykonawcom pliki do sprawdzenia i wprowadzenia korekty. W ramach współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a ww. podmiotami nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich, ani do udzielania licencji. Całość wynagrodzenia wypłacanego podwykonawcom będzie więc obejmować wyłącznie wynagrodzenie za świadczenie polegające na wykonywaniu usługi lingwistycznego X.

Wnioskodawca posiada opinię GUS z dnia 31 października 2006 r. zgodnie z którą usługi X, czyli usługi składu i formatowania tekstów, stanowią usługi przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów (PKWiU 72.30.21-00).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabywane przez Wnioskodawcę usługi podwykonawców posiadających siedzibę dla celów podatkowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, polegające na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania, należą do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., a tym samym niepobranie zryczałtowanego podatku od osób prawnych lub pobranie go w wysokości wynikającej z umowy międzynarodowej wymaga udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby podwykonawcy uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, nabywane przez Wnioskodawcę usługi od podwykonawców posiadających siedzibę dla celów podatkowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, polegające na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania, nie należą do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, ani też udokumentowania dla celów podatkowych miejsca siedziby podwykonawcy uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o p.d.o.p.) osoby prawne, jeżeli nie mają siedziby (zarządu) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń enumeratywnie wymienionych w punktach 1-4 pobiera się w formie zryczałtowanej w wysokości uzależnionej od tytułu świadczenia. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. nie wymienia expressis verbis usług opisanych przez Wnioskodawcę. Stanowi on tylko, iż obowiązkiem podatkowym objęte są przychody z wymienionych w nim usług. Jak również z tytułu wykonywania "świadczeń o podobnym charakterze".

W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana przez Wnioskodawcę nie jest usługą podobną do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. Jest ona związana z zupełnie innym zespołem czynności oraz innym celem i rezultatem.

Jedyne podobieństwo usług polegających na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania do np. usług prawniczych czy księgowych polega na tym, iż wszystkie wymienione są usługami niematerialnymi. Nie byłoby jednakże słuszne twierdzenie, że art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. dotyczy generalnie usług niematerialnych. Gdyby tak miało być, ustawodawca użyłby terminu "świadczenia o charakterze niematerialnym" lub "usługi niematerialne", jak czynił to w rzeczonym art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. w jego wersji obowiązującej do 1 stycznia 2004 r. Wówczas przepis ten mówił o przychodach z tytułu innych niż wymienione w pkt 1 i 2 świadczeń o charakterze niematerialnym, w szczególności z tytułu świadczeń doradczych, badania rynku, zarządzania i kontroli, gwarancji i poręczeń - pobiera się podatek w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. obejmował do końca 2003 r. szerszy zakres usług niż ma to miejsce aktualnie. W jego zakres wchodziły wszelkie świadczenia niematerialne z wyjątkiem opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o p.d.o.p., a konkretne ich rodzaje były wymienione tytułem przykładu, o czym świadczy zwrot "w szczególności ".

Po zmianach obowiązujących od 1 stycznia 2004 r. sytuacja uległa zmianie tak, że obowiązek podatkowy obejmuje tylko enumeratywnie wymienione świadczenia oraz świadczenia do nich podobne. Bez wątpienia celem nowelizacji mocno krytykowanej wersji przepisu sprzed 1 stycznia 2004 r. było zawężenie zakresu obowiązku poboru zryczałtowanego podatku poprzez ograniczenie liczby świadczeń ten obowiązek generujących. Jednocześnie jednak ustawodawca "uszczelnił" regulację poprzez wprowadzenie opodatkowania ryczałtem także "umów podobnych", zapobiegając w ten sposób obchodzeniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. Opisane usługi nie są również usługami przetwarzania danych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p., bądź też usługami do przetwarzania danych podobnymi. Ich istota nie ma zasadniczo związku z bazą (zbiorem) danych. Opisane czynności lingwistycznego X polegają na kontroli i korekcie lingwistycznej elektronicznych dokumentów. Nie mają, one również nic wspólnego z przetwarzaniem danych.

Wniosek ten płynie z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której Dziale 72 "Usługi informatyczne" znajdują się usługi przetwarzania danych (72.3). Oznacza to, że usługi przetwarzania danych mają ścisły związek z technologią komputerową, podczas gdy usługi wykonywane przez podwykonawców są niezautomatyzowane, wymagają ludzkiej pracy o znacznym nakładzie.

Z powyższych względów Wnioskodawca w opisanym stanie przyszłym nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wypłaconych osobom podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, jako że wykonywane przez nich usługi (świadczenia) nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.). Przepis ten znajdzie zastosowanie tylko wówczas, gdy dany przychód będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Jako że w rozpatrywanym stanie przyszłym przychód wypłacany osobom prawnym, podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., Wnioskodawca nie będzie obowiązany:

- odprowadzać zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat,

- uzyskiwać certyfikatu rezydencji dla ww. kontrahentów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. dalej "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowym w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W art. 21 wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem "u źródła" ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o p.d.o.p.

Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o p.d.o.p. jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze". Sformułowanie to uprawnia do przyjęcia, iż za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Dla bardziej precyzyjnego omówienia świadczeń o podobnym charakterze zasadne jest odesłanie do klasyfikacji statystycznych. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 z późn.) "Usługi przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów", PKWiU 72.30.21-00.00 zostały sklasyfikowane w dziale 72 czyli - "Usługi informatyczne". Dział 72 obejmuje m.in. usługi przetwarzania danych kończące się przygotowaniem dokumentów wyjściowych na podstawie danych dostarczonych przez użytkowników lub polegające jedynie wprowadzeniu danych do zbiorów, usługi ciągłego zarządzania i obsługiwania cudzych urządzeń do przetwarzania danych.

Należy zauważyć, iż ww. rozporządzenie na podstawie § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) zostało uchylone. Jednocześnie w § 2 zawarto postanowienie, że w ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej do dnia 31 grudnia 2009, klasyfikuje się PKWiU 2004 r. stosuje się równolegle z klasyfikacją PKWiU 2008 wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów 29 października 2008 r.

Dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem wniosku znaczenie ma jednak nie to jaki nadano symbol usłudze X ale do jakiej grupy ją zakwalifikowano.

Przenosząc powyższe uwarunkowania prawne przedstawione powyżej należy zauważyć iż Organ przyporządkował usługi wymienione we wniosku do kategorii usług przetwarzania danych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. opierając się także na klasyfikacji jakiej dokonał na wniosek Spółki Urząd Statystyczny. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego i opini GUS z dnia 31 października 2006 r. usługa składu i formatowania tekstów została przez uprawniony do tego organ zakwalifikowana jako usługa przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów. Sprawdzenie poprawności językowej tekstu jako końcowy element usługi składowania i formatowania tego tekstu winno być także uznane za element usługi zakwalifikowanej przez GUS jako usługa "przetwarzania danych oraz drukowania tabulogramów".

W świetle powyższego będąca przedmiotem wniosku usługa jest objęta przepisem art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.p.

Ustawodawca w treści art. 21 ust. 1 pkt 1, pkt 2 i 2a ustawy o p.d.o.p. nie wymienił wprost "usług polegających na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania". Nie oznacza to jednak że przychody z tytułu świadczenia tych usług nie podlegają opodatkowaniu u źródła. Treść ww. przepisu tego artykułu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi nie wymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania należy stwierdzić, że usługa X jest usługą z której wypłata należności pociąga za sobą obowiązek pobrania "podatku u źródła".

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Spółka dokonując wypłaty należności osobom prawnym świadczącym usługi polegające na sprawdzeniu poprawności językowej tekstu po zakończonym procesie jego składu i formatowania jest zobowiązana jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o p.d.o.p. do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych. Stosując stawkę opodatkowania jaka wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a krajem rezydencji kontrahenta Spółka ma obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej państwa w którym znajduje się siedziba lub zarząd kontrahenta.

Stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.