IBPBI/2/423-723/12/BG - Określenie skutków podatkowych z tytułu udzielenia przez spółkę poręczenia bez wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 14 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu udzielenia przez Spółkę poręczenia bez wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych - jest prawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu udzielenia przez Spółkę poręczenia bez wynagrodzenia na rzecz podmiotów powiązanych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 sierpnia 2012 r. Znak IBPBI/2/423-723/12/BG, IBPBI/2/423-724/12/BG wezwano do ich uzupełnienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) zamierza w przyszłości udzielać poręczeń (cywilnych, wekslowych, majątkowych jako zabezpieczenie kredytów w bankach) na rzecz powiązanych podmiotów krajowych i zagranicznych w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Podmioty, którym Spółka zamierza udzielać poręczeń wchodzą w skład Grupy X. Z tytułu udzielanych poręczeń Wnioskodawca nie będzie otrzymywał wynagrodzenia. Wnioskodawca wskazuje, że udzielanie przez niego poręczeń podmiotom powiązanym bez otrzymania z tego tytułu wynagrodzenia wynika z zasad wzajemności oraz solidarności w ramach Grupy, a także jest istotne z punktu widzenia przyszłej współpracy pomiędzy podmiotami wchodzącymi w jej skład. Celem zabezpieczenia zobowiązań innego podmiotu z Grupy jest rozwój całej Grupy, a więc również Spółki. Udzielanie poręczeń nie jest przedmiotem profesjonalnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielanie przez Wnioskodawcę poręczeń powiązanym podmiotom krajowym i zagranicznym w przyszłości bez otrzymania z tego tytułu wynagrodzenia, wiąże się dla Spółki z obowiązkiem rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)... (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielając poręczeń innym powiązanym podmiotom krajowym i zagranicznym w przyszłości, bez otrzymania z tego tytułu wynagrodzenia, nie uzyska przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami (z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14), jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenie", ograniczając się jedynie do wskazania w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości świadczeń nieodpłatnych i częściowo odpłatnych. Z tego właśnie względu pojęcie "świadczenia" należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego tj. w świetle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1984 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku udzielania nieodpłatnych poręczeń na rzecz podmiotów powiązanych nie można mówić o przysporzeniu w majątku Spółki mającym konkretny wymiar finansowy. Na skutek udzielenia poręczenia Spółka nie otrzyma bowiem żadnego przysporzenia - ewentualnie będzie ona zmuszona do realizacji zobowiązania będącego przedmiotem poręczenia na rzecz podmiotu trzeciego (nastąpi uszczuplenie jej majątku, a nie przysporzenie które jest warunkiem sine qua non istnienia przychodu podatkowego).

Mając również na uwadze, że w wyniku udzielania nieodpłatnych poręczeń Spółka nie będzie angażowała w przyszłości własnych aktywów, a także nie będzie ponosiła żadnych negatywnych konsekwencji związanych z ich udzieleniem (do momentu ewentualnej ich realizacji), w ocenie Wnioskodawcy nie istnieją przesłanki, które powodowałyby ustalenie po jego stronie w przyszłości przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udzielanie poręczeń na rzecz powiązanych podmiotów krajowych i zagranicznych w przyszłości bez otrzymania z tego tytułu wynagrodzenia, nie będzie wiązało się dla Spółki z obowiązkiem rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.