IBPBI/2/423-714/11/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 16 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujmowania prowizji oraz naliczonych do dnia przekazania środków trwałych odsetek od pożyczek (kredytów) do wartości początkowej - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2011 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujmowania prowizji oraz naliczonych do dnia przekazania środków trwałych odsetek od pożyczek (kredytów) do wartości początkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawową działalnością Spółki jest produkcja komponentów dla przemysłu samochodowego. W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Spółka prowadzi procesy inwestycyjne, ukierunkowane na zakup środków trwałych lub też wytworzenie ich we własnym zakresie.

Przedmiotowe inwestycje finansowane są z (i) pożyczek inwestycyjnych, które najczęściej stanowią źródło finansowania kilku procesów inwestycyjnych rozumianych, jako zakup albo wytworzenie środków trwałych we własnym zakresie oraz/lub (ii) środków własnych.

Ze względu na tak ukształtowaną strukturę finansowania procesów inwestycyjnych, Spółka przy ustalaniu wartości początkowej nabytych bądź wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych, określa udział poszczególnych źródeł finansowych, dokonując podziału na finansowanie z pożyczek inwestycyjnych albo środków własnych, poprzez zastosowanie odpowiedniego współczynnika finansowego ("Współczynnik").

Konsekwentnie, na ustalanie wartości początkowej środków trwałych wpływ mają:

* Współczynnik (odpowiadający za podział kosztów finansowania),

* koszt finansowania z kapitałów obcych ustalany na podstawie uśrednionej stopy procentowej, która jest obliczana jako stosunek naliczonych odsetek do ogólnej wartości pożyczek w danym roku oraz

* okres realizacji inwestycji (rozumiany jako okres naliczania odsetek, w przypadku finansowania z pożyczek inwestycyjnych, pomiędzy dniem zapłaty kosztów wliczanych do wartości początkowej danego środka trwałego, a dniem oddania go używania).

Tym samym, do wartości początkowej poszczególnych środków trwałych finansowanych za pomocą pożyczek inwestycyjnych, Spółka zalicza kwotę odsetek z tytułu pożyczek, ustalaną dla każdego środka trwałego na zasadzie proporcjonalnego alokowania do ich kosztów nabycia bądź wytworzenia kosztów, które zostały pokryte środkami finansowymi pochodzącymi z pożyczek.

Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych ustalonej zgodnie z powyższą metodologią zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustalona w powyższy sposób wartość kosztów operacji finansowych w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji zwiększająca wartość początkową środków trwałych jest prawidłowa - czy też Spółka powinna wskazane powyżej koszty finansowania rozliczać na bieżąco w pełnej wysokości - tj. ujmować je w kosztach uzyskania przychodów w momencie poniesienia/zapłaty, nie zwiększając tym samym wartości początkowej środków trwałych.

Zdaniem Spółki, kwestię kwalifikowania wydatków, jako kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej "ustawa o p.d.o.p.").

Zgodnie z definicją wyrażoną art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów. Art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przewiduje z kolei wyjątki od tej ogólnej zasady. W punkcie 12 wspomnianego artykułu Ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów m.in. odsetki od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Jednocześnie art. 15 ust. 6 ustawy o p.d.o.p. umożliwia uznanie za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (amortyzacyjnych) dokonywanych wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przedmiotowe odpisy dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego którą, dla środków trwałych nabytych ustala się na podstawie art. 16g ust. 3 ustawy o p.d.o.p., a dla środków trwałych wytworzonych - zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Na mocy ww. przepisów za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego oraz za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania Środka trwałego do używania.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, że w procesie ustalania wartości początkowej danego środka trwałego prawidłowym jest ujmowanie kosztów finansowania obliczonych przy zastosowaniu Współczynnika, ponieważ w innym przypadku nie byłoby możliwe bezpośrednie wyodrębnienie kosztów związanych z finansowaniem zewnętrznym i tym samym powodowałoby to konieczność ujmowania wszelkich kosztów tego rodzaju w momencie poniesienia/zapłaty. Ujęcie natomiast wszelkich kosztów finansowania w kosztach uzyskania przychodów w momencie poniesienia/zapłaty, zdaniem Spółki byłoby niezgodne z ugruntowaną praktyką i orzecznictwem podatkowym, które wskazują, że odsetki takie (lub prowizje) powiększają wartość początkową środków trwałych i powinny być zaliczane do kosztów podatkowych w drodze ich amortyzacji.

Spółka pragnie podkreślić, iż stosowana przez nią metodologia kalkulacji odsetek zwiększających wartość początkową danego środka trwałego (kwota odsetek ustalana jest na podstawie uśrednionej stopy procentowej, która jest obliczana, jako stosunek naliczonych odsetek do ogólnej wartości pożyczek w danym roku, a następnie alokowana proporcjonalnie do kosztów nabycia albo wytworzenia danego środka trwałego, w części w jakiej koszty te były pokryte środkami finansowymi pochodzącymi z pożyczek), co do zasady zgodna jest z poglądem reprezentowanym przez organy podatkowe. W szczególności, zbieżna jest ze stanowiskiem wyrażonym w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Urzędu Skarbowego w Warszawie z 22 stycznia 2007 r. (1472/ROP1/423-347/0S/MC) oraz postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z 4 września 2007 r. (DP/423-0125/07/AK).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie, czy stosując metodologię opisaną powyżej, wartość kosztów operacji finansowych w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania we wskazany przez Spółkę sposób - powinna być zaliczana do wartości początkowej środków trwałych nabytych bądź wytworzonych we własnym zakresie, czy też wydatki te powinny być rozpoznawane w momencie poniesienia/zapłaty.

Jednocześnie w przypadku uznania przez Organ podatkowy, że wartość przedmiotowych kosztów operacji finansowych w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania we wskazany przez Spółkę sposób nie powinna być zaliczana do wartości początkowej środków trwałych nabytych bądź wytworzonych we własnym zakresie, ani również nie powinna być rozpoznawana w momencie poniesienia/zapłaty, Spółka wnioskuje o określenie prawidłowej metodologii rozpoznawania ww. kosztów, jako kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.