IBPBI/2/423-680/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych - członków Wspólnoty - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych opłat wnoszonych przez właścicieli lokali użytkowych - członków Wspólnoty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na mocy art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali Wspólnotę Mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej, a co za tym idzie nie posiada własnego majątku. Zarządza ona jedynie majątkiem swoich członków w takim zakresie, w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej Wspólnoty Mieszkaniowej, na podstawie ustawy o własności lokali. W skład nieruchomości wchodzą lokale o powierzchni użytkowej ogółem 3708,65 m ²; w tym lokale mieszkalne o powierzchni 3488,05 m ² oraz lokale użytkowe o powierzchni 220,60 m 2, których właścicielem jest osoba prawna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Części wspólne nieruchomości nie są przypisane do powierzchni mieszkalnej czy użytkowej, tylko do całości nieruchomości.

Na koszty nieruchomości wspólnej składają się w szczególności:

Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali mieszkalnych i użytkowych wpłacają zaliczki w formie bieżących opłat na utrzymanie nieruchomości wspólnej, utrzymanie własnych lokali w zakresie dostawy medii i opłaty na fundusz remontowy, współdziałają w zarządzie nieruchomością wspólną. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiadają proporcjonalne do posiadanych udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłaty wnoszone przez właścicieli lokali użytkowych - członków wspólnoty mieszkaniowej z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej, utrzymania własnych lokali w zakresie dostawy medii do lokali i opłaty na fundusz remontowy korzystają ze zwolnienia opodatkowania dochodów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłacone zaliczki w formie bieżących opłat przez właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych - członków wspólnoty mieszkaniowej na utrzymanie nieruchomości wspólnej, utrzymanie własnych lokali w zakresie dostawy mediów do lokali i opłaty na fundusz remontowy winny być zwolnione z opodatkowania dochodów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), ponieważ opłaty te, oraz pokrywane z nich koszty służą części wspólnej nieruchomości zapewniając sprawne jej funkcjonowanie. Wnioskodawca uważa, że opłaty te podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych, bowiem nie mają one charakteru zarobkowego i służą tylko do pokrycia bieżących kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnych nieruchomości.

Stanowisko wnioskodawcy znajduje uzasadnienie również w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 października 2008 r. sygn. akt l SA/Wr 223/8.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - w dalszej części - u.p.d.o.p.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki

mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Dochody zwolnione z podatku dochodowego mogą pochodzić wyłącznie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia jak np. garaże, strychy, sutereny. Natomiast istotą lokali użytkowych jest ich niemieszkalne przeznaczenie, co oznacza iż nie można ich zaliczyć do zasobów mieszkaniowych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że tylko wpłaty uiszczane przez właścicieli lokali mieszkalnych na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej oraz własnych lokali mieszkalnych mogą być zaliczane do przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Natomiast przychody pochodzące z wpłat dotyczących lokali użytkowych nie mogą być uznane za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W konsekwencji uzyskane z tego przychodu dochody bez względu na cel na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego we wniosku orzeczenia sądowego stwierdzić należy, że zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.