IBPBI/2/423-667/11/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 marca 2011 r. sygn. akt II FSK 1512/09 wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 12 maja 2008 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* wydatków bezpośrednio związanych z przygotowaniem emisji akcji, takich jak koszty bilansu otwarcia, koszty projektu prospektu emisyjnego, koszty przekształcenia bilansu, koszty doradztwa prawnego dotyczącego oferty akcji na giełdzie papierów wartościowych, koszty publicznej subskrypcji akcji, opłaty notarialne, sądowe i skarbowe i inne bezpośrednio związane z tym procesem - jest nieprawidłowe,

* wydatków związanych z doradztwem prawnym - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2008 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji.

Wniosek ten przy piśmie z dnia 6 maja 2008 r. został przesłany zgodnie z właściwością do tut. Biura (data wpływu 12 maja 2008 r.).

W dniu 11 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB3/423-382/08/MS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji za nieprawidłowe. Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona w dniu 13 sierpnia 2008 r.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2008 r. wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu do tut. Biura 29 sierpnia 2008 r.), na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 15 września 2008 r. Znak: IBPB3/423W-75/08/MS odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 17 września 2008 r.

Pismem z dnia 16 października 2008 r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 13 listopada 2008 r. Znak: IBPBI/2/4240-56/08/MS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 999/08 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 151/09 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik przygotowuje się do wejścia na giełdę papierów wartościowych w Warszawie. W związku z powyższym podjął kroki zmierzające do przygotowania prospektu emisyjnego oraz procesu emisji akcji. Dążenia powyższe związane są ze znacznymi kosztami poniesionymi w całości przez podatnika. Do kosztów związanych z wejściem spółki na giełdę zaliczyć należy przede wszystkim koszty bilansu otwarcia, koszty projektu prospektu emisyjnego, koszty prospektu emisyjnego, koszty przekształcania bilansu, koszty doradztwa prawnego, koszty doradztwa prawnego dotyczącego oferty akcji na giełdzie papierów wartościowych, koszty publicznej subskrypcji akcji, opłaty notarialne, sądowe i skarbowe oraz wszelkie inne związane z takowym procesem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wejściem Spółki na warszawską giełdę papierów wartościowych koszty związane z przygotowaniem emisji akcji, takie jak koszty bilansu otwarcia, koszty projektu prospektu emisyjnego, szeroko rozumiane koszty prospektu emisyjnego, koszty przekształcenia bilansu, koszty doradztwa prawnego, koszty doradztwa prawnego dotyczącego oferty akcji na giełdzie papierów wartościowych, koszty publicznej subskrypcji akcji, opłaty notarialne, sądowe i skarbowe i inne, stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, o tym czy dany wydatek może zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu decyduje jego związek z uzyskiwanymi przychodami oraz prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż emisja akcji mająca na celu wprowadzenie Spółki na giełdę papierów wartościowych, w swym zamiarze ma na celu pozyskanie środków finansowych na prowadzenie i rozwijanie działalności gospodarczej. Warunkiem koniecznym jest także to, ażeby konkretny wydatek pozostawał w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, nadto nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy. Ważnym jest fakt, iż kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku przyczynowo skutkowym, jak również te, które tylko pośrednio powiązać można z konkretnym przychodem, ale dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa ich poniesienie jest uzasadnione a podatnik jest obowiązany do ich poniesienia (wyrok NSA z dnia 6 października 2005, sygn. FSK 2314/04, wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2005, sygn. FSK/1966/04, wyrok WSA w Białymstoku z dnia 11 sierpnia 2004, sygn. I SA/BK 159/05 OSH 2005/4/55/42). Kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są nie tylko koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, ale także, co niezmiernie istotne, koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała się na pisma urzędów skarbowych, wymieniając:

* postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. 1472/ROP1/423-16/07/MK,

* postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 14 sierpnia 2007 r. sygn. P02/423-108/07/67424,

* informacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego - Urząd Skarbowy Warszawa - Wola, sygn. US40/DP/423/EN/21/2004.

Zdaniem Spółki za przedmiotowym rozwiązaniem, przemawia także nowelizacja art. 16b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonana z dniem 1 stycznia 2003 r. przez ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 27 lipca 2002 r., na podstawie której skreślono przepis art. 16b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 grudnia 2002 r., amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, podlegały w spółce akcyjnej koszty organizacji poniesione przy założeniu spółki lub późniejszym jej rozszerzeniu, przez które rozumiano koszty poniesione na wyposażenie spółki w kapitał akcyjny lub późniejsze jego podwyższenie, w szczególności do kosztów tych zaliczano: opłaty notarialne, skarbowe, sądowe, giełdowe, opłaty ponoszone w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym papierami wartościowymi, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji, koszty oferowania papierów wartościowych. Na podstawie art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, którzy ponieśli koszty, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 1 ustawy przed dniem 1 stycznia 2003 r. mogli niezamortyzowaną część kosztów zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Po skreśleniu ww. przepisu przedmiotowe wydatki od dnia 1 stycznia 2003 r. nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie są również wyłączone z tych kosztów na podstawie innych przepisów art. 16 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, zdaniem Spółki, iż w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty wejścia Spółki na giełdę stanowić będą koszty uzyskania przychodu, albowiem w sposób pośredni prowadzą do uzyskania i zabezpieczenia przychodów Spółki, nadto, co szczególnie istotne, nie zostały wyłączone w ramach regulacji art. 16 ustawy z kosztów uzyskania przychodów.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 11 sierpnia 2008 r. Znak IBPB3/423-382/08/MS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji za nieprawidłowe.

Wnioskodawca po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżył ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 999/08 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 151/09 oddalił skargę kasacyjną Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

W powyższym wyroku Sąd stwierdził, iż (...)"Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków powiązanych z podwyższeniem kapitału zakładowego była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2011 r., II FPS 6/10. Uchwała ta, podjęta na podstawie art. 187 § 1 p.p.s.a. wiąże wprawdzie wyłącznie w sprawie, w której została podjęta, jednakże ma ona również, stosownie do art. 269 § 1 p.p.s.a., ogólną moc wiążącą w innych sprawach. Jeżeli jakikolwiek skład sądu administracyjnego nie podziela poglądu wyrażonego w uchwale, musi przedstawić zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia odpowiedniemu powiększonemu składowi Naczelnego Sądu Administracyjnego. W przeciwnym razie musi przy orzekaniu uwzględnić pogląd prawny wyrażony w uchwale.

Skład orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela pogląd wyrażony w uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r. i nie widzi w związku z tym potrzeby ponownego przedstawienia zagadnienia prawnego składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego."

W uchwale z dnia 24 stycznia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodu, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 u.p.d.o.p." (...)

"Do wydatków związanych z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie kapitału zakładowego zaliczyć należało w ocenie składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem publicznej oferty objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów."

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia z dnia 21 kwietnia 2008 r. stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nie w każdym oczywiście wypadku związek ten jest wyraźny, co powoduje, iż każdą sytuację należy oceniać odrębnie. Ustawa o p.d.o.p. nie uzależnia uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu od skutku w postaci powstania lub powiększenia konkretnego przychodu lub jego zachowania oraz zabezpieczenia. Należy podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, który ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. W związku z tym, może się zdarzyć, że podatnik ponosi określony koszt, który ma niewątpliwy związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, jednak nie spowoduje on powstania lub powiększenia przychodów.

Ustawa o p.d.o.p. przewiduje dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Natomiast koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami to wydatki, których nie można bezpośrednio przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału, nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki związane z wejściem na Giełdę Papierów Wartościowych i z emisją akcji, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 tej ustawy).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu tego przepisu, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów podatkowych, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika. Należy stwierdzić, że Spółka ma prawo oczekiwać, iż w określonej perspektywie czasowej podwyższanie kapitału i związane z tym rozszerzenie działalności będzie generowało zwiększone przychody, ale będą to już przychody z bieżącej działalności gospodarczej. Przychód z tej działalności jest przychodem odrębnym od przychodu otrzymanego na podwyższenie kapitału zakładowego. Z osiągnięciem tego przychodu będą się wiązały odrębne wydatki stanowiące koszt jego uzyskania.

Okoliczność, że Spółka zakładała, iż dokonując przedmiotowych wydatków związanych z emisją akcji, które w efekcie będą generowały przychody z działalności gospodarczej nie podważa faktu ich bezpośredniego związku z przychodem w postaci środków pieniężnych z tej emisji, który Spółka otrzyma na podwyższenie kapitału zakładowego.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Wydatki związane z uzyskaniem określonego przysporzenia pozostają z nim związane bez względu na to, czy stanowi ono przychód, czy też nie. Jeżeli przysporzenie to nie stanowi przychodu, to poniesione w związku z nim wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu. Jak już wskazywano, nie czyni to ich natomiast kosztami uzyskania innego przychodu.

Dodatkowo wskazać należy, że zawarty w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., zwrot normatywny "do przychodów nie zalicza się" odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p. wyłącza określone w nim przychody z przychodów określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Ponieważ art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. mówi także o zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. kosztach uzyskania przychodów jako kategorii współtworzącej dochód wskutek pomniejszenia przychodów o te koszty, staje się oczywiste, że koszty uzyskania przychodów nie mogą być wiązane z przychodami, które z przychodów w rozumieniu wynikającym z art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. zostały wyłączone. Stwierdzone powyżej rozróżnienie przychodu podatkowego, a więc przychodu określonego w art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p., do którego odnoszą się koszty jego uzyskania, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., od przychodu (przysporzenia) określonego w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o p.d.o.p., do którego zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. koszty uzyskania nie maja zastosowania, ma decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia o zaliczeniu spornych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro z przedstawionego w złożonym wniosku o wydanie interpretacji opisu stanu faktycznego wynika, że ponoszone wydatki były bezpośrednio związane z pozyskaniem dodatkowego kapitału w drodze emisji publicznej akcji, to wydatki te nie mogą stanowić kosztu podatkowego w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Wśród kosztów wskazanych we wniosku o interpretację Spółka wskazała oprócz wydatków, których poniesienie było konieczne dla podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji, także wydatki inne, związane z ogólnymi kosztami funkcjonowania spółki akcyjnej - wydatki ponoszone na doradztwo podatkowe.

W świetle powyższego należy uznać, iż wszelkie ponoszone przez Spółkę wydatki związane z czynnościami funkcjonalnie powiązanymi z podwyższeniem kapitału zakładowego w Spółce, tj. koszty związane z przygotowaniem emisji akcji, takie jak koszty bilansu otwarcia, koszty projektu prospektu emisyjnego, szeroko rozumiane koszty prospektu emisyjnego, koszty przekształcenia bilansu, koszty doradztwa prawnego dotyczącego oferty akcji na giełdzie papierów wartościowych, koszty publicznej subskrypcji akcji, opłaty notarialne, sądowe i skarbowe, służą emisji akcji i notowaniu ich na rynku papierów wartościowych, a więc pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego.

Wydatek dotyczący natomiast doradztwa prawnego stanowi koszt ogólny funkcjonowania Spółki, nie związany bezpośrednio z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, dlatego może stanowić w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. koszt uzyskania przychodu.

Zatem, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

* wydatków bezpośrednio związanych z przygotowaniem emisji akcji, takich jak koszty bilansu otwarcia, koszty projektu prospektu emisyjnego, koszty przekształcenia bilansu, koszty doradztwa prawnego dotyczącego oferty akcji na giełdzie papierów wartościowych, koszty publicznej subskrypcji akcji, opłaty notarialne, sądowe i skarbowe i inne bezpośrednio związane z tym procesem należy uznać za nieprawidłowe,

* wydatków związanych z doradztwem prawnym należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.