IBPBI/2/423-661/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 8 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z pozyskaniem zawodnika (nabyciem karty zawodnika) do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z pozyskaniem zawodnika (nabyciem karty zawodnika) do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Głównym celem Spółki jest prowadzenie piłkarskiego i hokejowego klubu sportowego oraz propagowanie tych dyscyplin sportowych. Jedną z częstych operacji związanych z powyższym zakresem działalności Spółki jest tzw. "transfer zawodników" będący przejściem zawodnika z klubu do klubu, na ogół za odpowiednim wynagrodzeniem dla dotychczasowego klubu, dokonywane poprzez nabycie karty zawodniczej. Przedmiotem transferu jest umożliwienie graczowi występowania w barwach innego klubu. Często tytuły płatności w związku z dokonaniem transferu określane są w treści umów "kosztami szkolenia zawodnika", ekwiwalentem za wyszkolenie zawodnika", "ryczałtem za odstąpienie zawodnika".

Transfery dokonywane są na pewien okres czasu (tzw. transfery ograniczone) np. 2 lata, lub też na stałe (tzw. transfery definitywne). Na okoliczność tych transakcji sporządzane są umowy transferowe, które regulują warunki, jakie klub musi spełnić, żeby dany zawodnik był uprawniony do gry w barwach klubu pozyskującego. Dopiero po zapłacie określonej z tytułu transferu kwoty Spółka wchodzi w posiadanie prawa do jego karty zawodniczej i zawodnik może reprezentować barwy klubu. Transakcje są dokumentowane poprzez wystawianie faktur VAT. Zapłacona przez Spółkę kwota transferu stanowi podstawę do wyliczenia kwoty opłat za potwierdzenie do gry piłkarza na rzecz Polskiego Związku Piłki Nożnej, Okręgowych Związków Piłki Nożnej oraz Polskiego Związku Hokeja na Lodzie.

Ponadto Spółka oświadcza, iż wydatków związanych z zakupem praw do zawodnika nie można z góry przypisać do konkretnego okresu w przyszłości oraz, że trudno określić w jakim konkretnym czasie (okresie) będą kreowały przychody. Spółka informuje, iż bardzo często zdarza się, ze zawarty z zawodnikiem kontrakt na określony czas zostaje przed upływem tego terminu bądź przedłużony bądź skrócony.

Dotychczas za moment powstania kosztu nabycia kart zawodniczych zgodnie z interpretacją Spółka uznawała moment jego poniesienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy począwszy od 1 stycznia 2007 r. koszty związane z pozyskaniem zawodnika (nabyciem karty zawodnika) należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie dokonania zapłaty, w momencie ujęcia w księgach kwoty poniesionej z tytułu "zakupu zawodnika", czy też należy ten transfer traktować jako nabycie wartości niematerialnej i prawnej i amortyzować przez okres 5 lat (transfer definitywny) lub przez okres trwania umowy transferowej (transfer ograniczony).

Zdaniem Spółki w związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od 1 stycznia 2007 r. koszty transferu zawodników jako pośrednie koszty uzyskania przychodu winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów nie w momencie dokonania zapłaty, ale w momencie otrzymania faktury.

Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w ww. przepisach oparta jest na klauzuli generalnej stanowiącej, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Spółka ma więc prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, jeżeli pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu. Będą to koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty związane z całokształtem działalności podatnika, pod warunkiem, że wykaże on ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Koszty związane z pozyskaniem zawodnika należy uznać jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Trudno bowiem przypisać poniesionym wydatkom związanym z transferem konkretne przychody.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącane w dacie ich poniesienia. Treść art. 15 ust. 4e w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. wskazuje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury. W związku powyższymi przepisami z dniem 1 stycznia 2007 r. zdaniem Spółki, w przypadku transferu, koszt ten jako pośredni koszt uzyskania przychodu winien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, nie w momencie zapłaty ale w momencie otrzymania faktury.

Natomiast ustosunkowując się do kwestii zaliczenia powyższych wydatków jako wartości niematerialnych i prawnych, Spółka podnosi, iż w art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca zawarł zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, że zakup zawodnika, nie został uwzględniony w powyższym przepisie, nie można w tym przypadku stosować przepisów art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy więc uznać, że pozyskanie zawodnika nie stanowi nabycia wartości niematerialnej i prawnej, a więc nie podlega amortyzacji.

Również Minister Finansów (działając poprzez Dyrektora Izby Skarbowej) w piśmie z dnia 5 maja 2008 r. uznał, że koszt nabycia zawodnika jest kosztem pośrednim potrącanym na podstawie otrzymanej faktury lub noty obciążeniowej, a w przypadku jej braku na podstawie umowy.

Podsumowując, zdaniem Spółki, koszt nabycia zawodnika jest kosztem pośrednim potrącanym na podstawie otrzymanej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzona działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 u.p.d.o.p., zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.

Przepisy u.p.d.o.p. dokonują, jak już wspomniano, podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami). Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. W ocenie Organu do takich kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć koszty związane z pozyskaniem zawodnika. Trudno bowiem przypisać poniesionym kosztom związanym z transferem konkretne przychody.

Uznanie kosztów pozyskania zawodnika za koszty pośrednie oznaczać będzie, iż podlegać będą potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego (art. 15 ust. 4d i 4e u.p.d.o.p.). Natomiast ustosunkowując się do kwestii zaliczenia powyższych wydatków jako wartości niematerialnych i prawnych, wyjaśnia się, iż w art. 16b ust. 2 u.p.d.o.p. ustawodawca zawarł zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, że zakup zawodnika, nie został uwzględniony w powyższym przepisie, nie można w tym przypadku stosować przepisów art. 16m ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Należy więc uznać, że pozyskanie zawodnika nie stanowi nabycia wartości niematerialnej i prawnej, a więc nie podlega amortyzacji.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem prawidłowe, o ile moment otrzymania faktury będzie tożsamy z momentem ujęcia tego kosztu w księgach rachunkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.