IBPBI/2/423-657/09/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 8 czerwca 2009 r.) uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuacji amortyzacji od środków trwałych oddanych w najem - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości kontynuacji amortyzacji od środków trwałych oddanych w najem.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 26 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku ze zmianą od 1 stycznia 2009 r. treści art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) nakazująca przekwalifikowanie na "inwestycje" nieruchomości, które nie są użytkowane przez jednostkę lecz odpłatnie wynajmowane dla uzyskania z tego tytułu przychodów w postaci czynszów.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca, wskazał, że jest właścicielem środków trwałych w postaci nieruchomości budowlanych (budynki i budowle).

Budynki stanowią pomieszczenia użytkowe natomiast budowle to ogrodzenie siatkowe oraz utwardzenie placu manewrowego.

W pomieszczeniach użytkowanych w przeszłości przechowywane były ciągniki i maszyny rolnicze służące działalności gospodarczej (PKD 2004 01.41.A - działalność usługowa związana z uprawami rolnymi.

Aktualnie pomieszczenia te są odpłatnie wynajmowane (PKD 2004 70.20.Z - wynajem nieruchomości na własny rachunek).

Od 1 stycznia 2009 r. zmiana treści art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości zobligowała Wnioskodawcę do przekwalifikowania przedmiotowych środków trwałych do "inwestycji w nieruchomości".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczona amortyzacja od "inwestycji w nieruchomości" stanowi koszt uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, amortyzacja stanowiąca koszty uzyskania przychodów powinna być dalej naliczana ponieważ przedmiotowe nieruchomości nadal pozostają środkami trwałymi, a zmiana nazwy na "inwestycje" związana jest z przepisami w zakresie rachunkowości, a nie przepisami podatkowymi, które w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) definiują "inwestycje" jako środki trwałe w budowie.

W uzupełnieniu stanowiska wskazano, że naliczona od "inwestycji w nieruchomości" amortyzacja stanowi koszt podatkowy ponieważ przedmiotowe nieruchomości nadal pozostają środkami trwałymi.

Zmiana nazwy na "inwestycje w nieruchomości" jest związana z ustawą o rachunkowości, a nie przepisami podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Z treści powołanych przepisów wynika zatem, że amortyzacja dotyczy zarówno środków trwałych używanych w działalności gospodarczej, jak i wynajmowanych.

Jednocześnie należy zauważyć, iż środki trwałe służą osiąganiu przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być również rozliczone w dłuższym okresie czasu. Innymi słowy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na nabycie, wytworzenie albo ulepszenie środka trwałego lub też na nabycie wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), lecz zużycie tych środków i wartości, mierzone amortyzacją (art. 15 ust. 6 ww. ustawy podatkowej).

Ponadto, katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także treść art. 16c tej ustawy, nie przewiduje wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budynków i budowli oddanych w najem.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do opisanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przypadku oddania w najem budynków i budowli, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do kontynuowania odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że istota zarówno treści pytania (poz. 51 Wniosku) jak i stanowiska dotyczy amortyzacji. Z tego też względu Organ dokonał interpretacji przepisów w tym zakresie.

Nie zajął stanowiska odnośnie kwalifikacji środków trwałych wymienionych we wniosku w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) gdyż ustawa ta nie jest zaliczana do przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.