IBPBI/2/423-647/09/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zapłatę przejętych zgodnie z postanowieniami umowy długów innego podmiotu - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zapłatę przejętych zgodnie z postanowieniami umowy długów innego podmiotu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestrze Przedsiębiorców. W ramach przedmiotu działalności Wnioskodawcy mieści się m.in. sprzedaż paliw i olejów silnikowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł ze Spółką C., umowę z dnia 13 marca 2008 r. o budowę i utrzymanie sieci handlowej (dalej: "umowę"), regulującą zasady współpracy stron przy budowie sieci dystrybucyjnej produktów Spółki C.

Postanowienia ww. umowy przewidują, iż Wnioskodawca za wynagrodzeniem świadczył będzie na rzecz Spółki C. usługi marketingowe opisane w § 2, § 3 i § 4 umowy (obsługa i rozbudowa sieci odbiorców produktów Spółki C., kontrola i rozliczanie wykonywania przez Odbiorców zobowiązań wobec Spółki C., etc. przy czym czynność "rozliczania" strony definiują jako m.in. przejmowanie przez Wnioskodawcę długów Spółki C. wobec Odbiorców w zakresie zapłaty wynagrodzenia z umów promocyjnych (o których poniżej) oraz zapłatę kwot wynikających z tych długów). Z tytułu świadczenia powyższych usług Spółka C. płacić winna Wnioskodawcy wynagrodzenie opisane w § 6 umowy.

W ramach obowiązków Wnioskodawcy mieści się m.in. zawieranie z odbiorcami produktów Spółki C. (dalej: "Odbiorcami") w imieniu Spółki C. umów promocyjnych - których wzór stanowi załącznik do umowy. Postanowienia umów promocyjnych przewidują wypłatę przez Spółkę C. Odbiorcy wynagrodzenia z tytułu prowadzonych przez Odbiorcę na rzecz Spółki C. opisanych w umowie działań promocyjnych (§ 3 i § 4 umowy promocyjnej), a ponadto przejęcie przez Wnioskodawcę powstałego z tego tytułu długu Spółki C. wobec Odbiorcy (§ 7 umowy promocyjnej), który to dług Wnioskodawca po przejęciu zobowiązany jest zapłacić Odbiorcy jako własny.

W zamian za wykonywanie przez Wnioskodawcę jego zobowiązań umownych Spółka C. zobowiązana jest do zapłaty Wnioskodawcy wynagrodzenia, na które zgodnie z postanowieniami § 6 umowy składają się dwie części:

część "a" - ustalona w oparciu o wielkość zaplanowanej i wykonanej w danym okresie (roku) sprzedaży produktów Spółki C. oraz

część "b" - równa sumie przejętych przez Wnioskodawcę długów netto Spółki C. względem poszczególnych Odbiorców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczania wydatków ponoszonych na zapłatę Odbiorcom przejętych zgodnie z postanowieniami umowy oraz umowy promocyjnej długów Spółki C. względem Odbiorców do kosztów uzyskania przychodu, potrącalnych - ze względu na związanie ich z konkretnymi przychodami - w dacie wypłaty Wnioskodawcy części "b" wynagrodzenia - w części dotyczącej zapłaty za dany, przejęty dług Spółki C....

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do zaliczania wydatków ponoszonych na zapłatę Odbiorcom przejętych zgodnie z postanowieniami umowy o budowę i utrzymanie sieci sprzedaży oraz umowy promocyjnej długów Spółki C. do kosztów uzyskania przychodu, potrącalnych - ze względu na związanie ich z konkretnymi przychodami - w dacie wypłaty Wnioskodawcy części "b" wynagrodzenia - w części dotyczącej zapłaty za dany, przejęty dług Spółki C.

Zaliczenie kosztów ponoszonych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowego od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określana w dalszej części skrótem "ustawa o p.d.o.p.") uwarunkowane jest od spełnienia przez powyższe koszty wskazanych w ustawie warunków.

Koszty te winny spełnić ogólny warunek celowości wskazany w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. (poniesienie ich w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), a ponadto nie mogą być wymienione w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ustawy o p.d.o.p.

Koszty te, zgodnie z ogólną dyspozycją art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., winny być ponadto przez podatnika udokumentowane za pomocą faktury, rachunku, lub innego dowodu księgowego.

Bezspornym jest, iż przejmowane przez Wnioskodawcę zgodnie z postanowieniami umowy długi nie kwalifikują się do któregokolwiek z wyłączeń wyliczonych w katalogu zawartym w art. 16 ustawy o p.d.o.p.

Jednocześnie, uwzględniając treść postanowień umowy, bezspornym jest także, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zapłatę przejmowanych przez niego zgodnie z postanowieniami umowy długów Spółki C. spełniają warunek celowości wskazany w art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., bowiem ich poniesienie po pierwsze warunkuje uzyskanie przez Wnioskodawcę odpowiedniej części "b" wynagrodzenia, o którym mowa w § 6 umowy. Zatem pomiędzy poniesieniem przez Wnioskodawcę wydatku na zapłatę przejętego długu Spółki C. względem Odbiorcy, a przychodem związanym z wypłaty Wnioskodawcy części "b" wynagrodzenia, o którym mowa w § 6 umowy zachodzi bezpośredni związek przyczynowo skutkowy, a w przypadku braku przejęcia i zapłaty przejętych długów Spółki C. przez Wnioskodawcę w ogóle nie otrzyma on od Spółki C. części "b" wynagrodzenia, o którym mowa w § 6 umowy.

Część "b" wynagrodzenia Wnioskodawcy płatna jest w kolejnych częściach (ratach), stosownie do przejmowanych przez Wnioskodawcę długów Spółki C. w stosunku do Odbiorców, w terminie 14 dni od przekazania Spółce C. informacji o przejęciu przez Wnioskodawcę danego długu (§ 6 ust. 3 umowy).

W związku z powyższym wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na regulowanie przejętych długów Spółki C. uznać należy za "bezpośrednie" koszty uzyskania przychodu, to jest takie, którym można przypisać konkretny, skorelowany z ich poniesieniem przychód. W omawianym przypadku koszty te są bowiem bezpośrednio skorelowane z przychodami uzyskiwanymi poprzez zapłatę przez Spółkę C. odpowiedniej części wynagrodzenia Wnioskodawcy o którym mowa w § 6 umowy (części "b"), winny być zatem potrącane w momencie uzyskania tego przychodu.

Wreszcie Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z dyspozycją przepisu art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów co do zasady uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury lub rachunku, albo innego dowodu (w przypadku braku faktury lub rachunku). W omawianej niniejszym sytuacji Wnioskodawca nie dysponował będzie co prawda fakturą ani rachunkiem dokumentującym ponoszone przez niego koszty, jednakże w związku z ich ponoszeniem przedstawić może szereg innych dokumentów.

Wydatki ponoszone na zapłatę przejętego zgodnie z postanowieniami umowy oraz umowy promocyjnej przez Wnioskodawcę długu Spółki C. wobec Odbiorców są każdorazowo udokumentowane stosowną umową o przejęcie długu (stanowiącą element umowy promocyjnej), kopiami faktur VAT wystawianymi przez Odbiorców (dokumentującymi istnienie oraz wysokość przejętego przez Wnioskodawcę długu Spółki C.) oraz protokołami z przekazania ww. kopii faktur Wnioskodawcy przez Spółkę C., wreszcie dokumentami potwierdzającymi zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz Odbiorców przejętego od Spółki C. długu. Powyższe dokumenty bezspornie dokumentują tak istnienie, jak i wysokość przejętego przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji regulowanego wobec Odbiorców zobowiązania, co przesądza o możliwości zakwalifikowania ich jako "innych dowodów" księgowych w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p.

Mając na uwadze powoływane wyżej przepisy oraz stan faktyczny sprawy należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, iż jego stanowisko jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zauważyć jednak należy, iż jak wynika z:

* poz. 37 i 45 Wniosku dotyczy on wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych,

* poz. 51 Wniosku w zakres pytania nie wchodzi sposób udokumentowania będącego przedmiotem wniosku wydatku.

Wprawdzie w poz. 52 Wniosku ujęto ocenę co do sposobu jego udokumentowania. Przypomnieć jednak należy, iż kwestia dotycząca obowiązku m.in. wystawienia faktur uregulowana jest w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). A te przepisy nie były przedmiotem wniosku.

Do wniosku Spółka dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.