IBPBI/2/423-638/09/SD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 4 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont przenośników - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont przenośników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobycia i przetwórstwa kamienia wapiennego oraz produkcji mączki wapiennej na potrzeby przemysłu i rolnictwa. W prowadzonej działalności wykorzystuje kruszarki, które mielą kamień wapienny na mączkę wapienną. Kruszarki składają się m.in. z przenośników stalowo-członowych, które w zależności od ilości przetransportowanego kamienia powinny być okresowo remontowane.

W 2007 r. dokonano remontu dwóch przenośników stalowo-członowych do kruszarek. Decyzja o remoncie była bezpośrednio związana z awarią przenośnika (zerwaniem łańcucha, który jest jedną z podstawowych części przenośnika). Przy okazji remontu przenośnika unieruchomionego w związku z zerwaniem się łańcucha Spółka zdecydowała się na remont innych elementów przenośnika. Remont ten był konieczny z uwagi na zużycie przenośnika.

Remont przenośników stalowo-członowych dotyczył wymiany łańcuchów i ok. 50% płyt nośnych. Pozostałe 50% płyt nie było wymienianych. Regeneracji uległy również inne elementy przenośników (części zamienne) tj. rolki ślizgowe, rolki dolne, górne, wał napędowy i zwrotny.

Spółka dokonuje stałych, cotygodniowych przeglądów przenośników, na podstawie których określa stopień ich zużycia. Na podstawie takich przeglądów podejmowana jest decyzja o remoncie.

Spółka nie może w sposób jednoznaczny określić, kiedy będzie przeprowadzany kolejny remont przenośników. Termin kolejnego remontu może być związany ze zużyciem przenośnika lub jego awarią którą trudno jest przewidzieć (taką np. jak zerwanie łańcucha). Na zużycie przenośnika wpływ ma natomiast ilość transportowanego kamienia, intensywność pracy przenośnika, natężenie produkcji, itp. W latach ubiegłych remonty przenośników dokonywane były co 5-6 lat.

Po wzroście produkcji remonty były dokonywane częściej. Gdyby natomiast produkcja spadła i ilość mielonego kamienia uległaby zmniejszeniu, wówczas okres, po którym przenośnik oddawany jest do remontu, może się wydłużyć.

W księgach rachunkowych wydatki na remonty przenośników zostały zaliczone do kosztów jednorazowo, tzn. w całości w roku 2007, w którym wydatki na remont zostały poniesione.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jeśli organ podatkowy uzna, że Spółka powinna zaliczać wydatki remontowe do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, Spółka prosi o wyjaśnienie, w jaki sposób należy ustalić długość okresu, którego dotyczą opisane we wniosku wydatki remontowe.

Zdaniem Spółki:

Ad. 1

Kruszarki - w tym przenośniki stalowo-członowe są wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na mieleniu kamienia wapiennego na mączką wapienną. Przenośniki służą do przenoszenia kamienia wapiennego do innych elementów kruszarek, które mielą/kruszą wapień. Dlatego Spółka uważa, że wydatki na remont przenośników miały związek z przychodem uzyskiwanym przez Spółkę z tytułu sprzedaży mączki wapiennej. W związku z powyższym, wydatki poniesione na remont przenośników stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, inne niż koszty wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Poniesione wydatki remontowe powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio, a nie przez odpisy amortyzacyjne. Przeprowadzone prace remontowe miały bowiem na celu naprawę przenośników i przywrócenie ich do odpowiedniego stanu, zapewniającego możliwość transportu kamienia. Przeprowadzone prace remontowe nie zmieniły charakteru, przeznaczenia ani funkcjonalności remontowanych przenośników.

Remont przenośników nie doprowadził do wzrostu ich parametrów technicznych, czy do ich udoskonalenia. Po remoncie przenośniki wykorzystywane są w takim samym charakterze jak przed remontem.

Posiłkując się definicją zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) poprzez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są więc czynności związane z przywróceniem pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych (części zamienne), nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - a więc będą to wszystkie zmiany przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Zdaniem Spółki, wydatki na remont przenośników powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r.

Ad. 2 i 3

Spółka uważa, że wydatek o charakterze remontowym nie jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem. W związku z tym, przy zaliczaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodów, Spółka powinna zastosować art. 15 ust. 4d ww. ustawy. Z przepisu tego wynika, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W przedmiotowej sprawie wydatki na remont przenośników powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia wydatku. Tym samym wydatek na remont przenośników powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r. Koszty remontu nie powinny być rozliczane w czasie, gdyż nie wiadomo, jakiego okresu dotyczy wydatek remontowy. Nie można bowiem ustalić, kiedy wyremontowane przenośniki wymagać będą kolejnego remontu (kolejnej naprawy). Termin kolejnego remontu zależy bowiem nie tylko od technicznej trwałości wykonanych prac, ale również od intensywności pracy przenośników (ilości przenoszonego kamienia), zdarzeń losowych, awarii oraz innych czynników niemożliwych do przewidzenia. Innymi słowy, w momencie ponoszenia kosztu Spółka nie wie, kiedy kolejny remont przenośników będzie musiał zostać przeprowadzony.

Zasada rozliczania kosztów w czasie może być stosowana tylko w takich przypadkach, w których wiadomo jest z góry, już w momencie poniesienia wydatku, jakiego okresu dany wydatek dotyczy. Natomiast w sytuacji, w której rezultaty poczynionych prac remontowych mogą być wykorzystywane w niepewnym i zmiennym okresie, wydatki poniesione na remont powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W związku z powyższym, wydatki poniesione na remont powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów 2007 r.

Stanowisko takie potwierdzają interpretacje organów podatkowych:

* interpretacja indywidualna z dnia 1 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-256/08/AK, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* postanowienie z dnia 15 maja 2006 r., sygn. DP/PD/423-029/06/AP, wydane przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego,

* interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1120/08/PP, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-314/08/JS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2008 r., sygn. IBPB3/423-501/08/JS, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1302/08-2/IŚ, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 grudnia 2007 r., sygn. IP-PB3-423-219/07-2/KB, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.