IBPBI/2/423-631/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącalności kosztów dotyczących wypłaconych wynagrodzeń - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu potrącalności kosztów dotyczących wypłaconych wynagrodzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zatrudnia na podstawie umowy o dzieło ekspertów z różnych państw na całym świecie. Osoby te przygotowują dla firmy artykuły, raporty, bazy danych, analizy statystyczne oraz inne elementy wykorzystywane w publikacjach firmy. Wynagrodzenie za wykonane dzieła przekazywane jest ekspertom przelewem na rachunek bankowy, na podstawie listy płac sporządzonej po otrzymaniu rachunków od wykonawców. Lista płac sporządzana jest zazwyczaj raz w miesiącu, wynagrodzenia wypłacane są w dniu sporządzenia listy. Zgodnie z zawartymi umowami, wynagrodzenia płatne są w walutach obcych - euro lub dolarach.

W związku z tym, iż wynagrodzenia wypłacane są na konta bankowe w różnych krajach, nie tylko w obrębie Unii Europejskiej, ale również w innych rejonach świata, pomimo obciążenia rachunku bankowego firmy dokładnie w dniu wypłaty wynagrodzenia, przelewy wpływają na konta bankowe wykonawców w różnych terminach. Zdarza się również, iż z powodu błędnego podania przez wykonawcę informacji na temat numeru rachunku bankowego lub innych danych (kod SWIFT, dane banku pośredniczącego), przelew wynagrodzenia po jakimś czasie wraca na konto Spółki i dopiero po wyjaśnieniu szczegółów błędu i ustaleniu poprawnych danych wynagrodzenie jest przekazywanie na konto wykonawcy po raz kolejny.

Dla wszystkich ww. osób zagranicznych sporządzane są zgodnie w przepisami roczne informacje IFT-1. Do celów podatkowych oraz rachunkowych wynagrodzenie przeliczane jest na złotówki wg kursu średniego NBP na dzień poprzedzający wypłatę wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy słuszne jest stanowisko Spółki, iż momentem powstania kosztu uzyskania przychodu jest moment złożenia dyspozycji przelewu wynagrodzeń oraz obciążenia konta firmowego po raz pierwszy.

Zdaniem Wnioskodawcy, złożenie dyspozycji przelewu wynagrodzeń na konta wykonawców i obciążenie rachunku jest równoznaczne z pojęciem zapłacone, dokonane, postawione do dyspozycji.

W ocenie Spółki interpretacja gramatyczna przepisów art. 16 ust. 1 pkt 57 i art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) mówi wyraźnie, iż wynagrodzenia wypłacone (dokonane lub postawione do dyspozycji), są kosztem uzyskania przychodu.

Tym samym wynagrodzenia te ujmowane są w systemie rachunkowym Spółki jako koszt w momencie dokonania wypłaty po raz pierwszy, w wartości przeliczonej na złotówki po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego wykonanie przelewu (przeliczenie po kursie średnim NBP przyjęto jako element opisu stanu faktycznego - nie było to przedmiotem oceny niniejszej interpretacji). Brak informacji zwrotnej dotyczącej momentu wpłynięcia wynagrodzenia na konto wykonawcy uniemożliwia przyporządkowanie wypłaty wynagrodzenia jako kosztu do okresu rozliczeniowego odpowiadającego tej dacie. Szczególny przypadek, kiedy z winy wykonawcy wynagrodzenie wypłacone wraca na konto Spółki i dopiero po wyjaśnieniu błędów jest przekazywane ponownie (co zazwyczaj trwa co najmniej kilka tygodni), w ujęciu kosztowym przeciwnym do przyjętego przez Spółkę powodowałby problemy z obliczaniem wskaźników sprawozdawczości zarządczej dla miesiąca, w którym wynagrodzenie wypłacono po raz pierwszy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., określanej w dalszej części skrótem "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

W oparciu o przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż wydatki związane z wypłatą ekspertom wynagrodzenia w oparciu o zawarte umowy o dzieło, stanowią koszty uzyskania przychodu w momencie jego wypłaty, postawienia go do ich dyspozycji.

Reasumując stanowisko Spółki, zgodnie z którym złożenie dyspozycji przelewu wynagrodzeń na konta wykonawców i obciążenie rachunku jest równoznaczne z pojęciem zapłacone, dokonane, postawione do dyspozycji jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.