IBPBI/2/423-608/10/BG - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej odpraw oraz świadczeń pieniężnych wypłaconych pracownikom uprawnionym do przejścia na emeryturę.
Pismo z dnia 27 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-608/10/BG Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej odpraw oraz świadczeń pieniężnych wypłaconych pracownikom uprawnionym do przejścia na emeryturę.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpraw oraz świadczeń pieniężnych wypłaconych pracownikom uprawnionym do przejścia na emerytury - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lutego 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpraw oraz świadczeń pieniężnych wypłaconych pracownikom uprawnionym do przejścia na emerytury.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
W dniu 23 października 2009 r. w Spółce został podpisany Aneks Nr 4 do Pakietu Socjalnego (który obowiązuje w Spółce od 16 czerwca 2005 r.), w myśl którego Pracownikami objętymi Pakietem Socjalnym są pracownicy uprawnieni do przejścia na emeryturę:
w związku z osiągnięciem normalnego wieku emerytalnego i nabyciem prawa do emerytury (kobieta 60 lat, mężczyźni 65 lat) lub w związku z nabyciem uprawnień do przejścia na emeryturę w obniżonym wieku emerytalnym ze względu na zatrudnienie w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,
mających uprawnienia do przejścia na wcześniejszą emeryturę w trybie art. 29 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Ww. pracownicy, których umowy o pracę zostały rozwiązane przez Pracodawcę lub Pracownika lub za porozumieniem stron, w związku z osiągnięciem normalnego wieku emerytalnego i nabyciem prawa do pełnej emerytury w rozumieniu określonym w tym przepisie lub nabyciem prawa do wcześniejszej emerytury są uprawnieni do:
odprawy emerytalnej wypłacanej zgodnie z Zakładowym Układem Zbiorowym Pracy,
najbliższej nagrody jubileuszowej wyliczanej wg wzoru: Kwota najbliżej nagrody jubileuszowej x Okres zatrudnienia w dniu ustania zatrudnienia / Okres zatrudnienia, za który przysługiwałaby najbliższa nagroda jubileuszowa
odprawy pieniężnej na podst. ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w sytuacji gdy rozwiązanie umowy o pracę nastąpi z inicjatywy Pracodawcy za wypowiedzeniem lub za porozumieniem stron. Natomiast gdy rozwiązanie umowy o pracę nastąpi z inicjatywy Pracownika za wypowiedzeniem lub za porozumieniem stron odprawy pieniężnej stanowiącej równowartość odprawy pieniężnej wypłacanej na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości 3-krotności wynagrodzenia liczonego jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy. Wysokość odprawy nie może przekroczyć 15 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Warunkiem otrzymania odprawy będzie okazanie przez Pracownika decyzji organu emerytalno-rentowego (ZUS, KRUS), przyznającej prawo do świadczenia emerytalnego.
zwolnienia przez Pracodawcę z obowiązku wykonywania pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia liczonego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, które będzie wypłacane miesięcznie do dnia rozwiązania umowy za okres:
od dnia podpisania porozumienia do dnia ustania stosunku pracy,
od dnia wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę do dnia rozwiązania umowy o pracę,
po upływie 3 miesięcy od daty złożenia przez pracownika wypowiedzenia umowy o pracę.
ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.
Powyższe odprawy i ww. świadczenia pieniężne wypłacane będą w formie pieniężnej, łącznie z wynagrodzeniem za ostatni m-c zatrudnienia u Pracodawcy. W przypadku gdy warunki nabycia i wypłaty odprawy zostaną spełnione w terminie późniejszym, będą wypłacane w najbliższym terminie wypłaty wynagrodzeń.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wypłacane w Spółce odprawy oraz ww. świadczenia pieniężne Pracownikom uprawnionym do przejścia na emerytury zgodnie z ustaleniami zawartymi w Aneksie Nr 4 do Pakietu Socjalnego są w całości kosztem uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 pkt 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w miesiącu za które są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57. Wypłacone odprawy i świadczenia będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (zdarzenie przyszłe)
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z treści ww. przepisu wynika, że co do zasady kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, pod warunkiem, że będą one miały bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie wpłynie na wielkość osiągniętego przychodu. Istnieje zatem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów ich uzyskania pod warunkiem jednak, że ich poniesienie ma, bądź może mieć, wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, a przy tym muszą być one racjonalne z punktu widzenia działalności służącej jego osiągnięciu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między jego poniesieniem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Wśród kosztów uznawanych za koszty uzyskania przychodów są także świadczenia wypłacane przez pracodawców na rzecz pracowników (z wyjątkiem świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych).
Przyznawanie zwalnianym pracownikom dodatkowych świadczeń należy uznać za działanie racjonalne związane z prowadzoną działalnością. Racjonalizacja zatrudnienia ma na celu ograniczenie kosztów zatrudnienia, przyczyniając się do dostosowania firmy do zmieniających się warunków rynkowych, co pozwala na uzyskiwanie przychodów. Są to więc koszty ponoszone w celu zabezpieczenia i zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów. Ponadto spółka zobowiązana jest do wywiązywania się z zawartego porozumienia w kwestii pakietu socjalnego pomiędzy związkami zawodowymi i spółką.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, że wypłacane pracownikom przez pracodawcę ze środków zakładu pracy dodatkowe odprawy i świadczenia, stanowić będą koszty uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 pkt 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w miesiącu za które są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca błędnie powołał w pytaniu i własnym stanowisku "... art. 15 ust. 1 pkt 4g ustawy..." podczas gdy powinno być "... art. 15 ust. 4g ustawy..." Organ uznał to za oczywistą omyłkę niemającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedstawionej sprawie.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienia się, że w zakresie pytania dotyczącego stanu faktycznego wydano odrębną interpretację.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.