IBPBI/2/423-603/09/PC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 21 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz dla kontrahentów spółki - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz dla kontrahentów spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją farb i lakierów przemysłowych. W ramach prowadzonej działalności Spółka zakupuje artykuły spożywcze:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. zakup artykułów spożywczych dla pracowników oraz dla kontrahentów Spółki może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają warunki:

* pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów),

* nie zostały wymienione w treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy i ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie poniesione wydatki, związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodu. mogą to być koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Zdaniem Spółki nie można w sposób bezpośredni wskazać związku poniesionych kosztów z osiągnięciem przychodu. Niemniej jednak związek taki zachodzi w sposób pośredni:

* zakup kawy, mleczka do kawy, herbaty oraz cukru dla pracowników wpływa korzystnie na atmosferę i warunki pracy, poprawia tym samym jej wydajność, która w sposób istotny sprzyja zwiększeniu przychodu z działalności gospodarczej Spółki,

* zakup kawy, mleczka do kawy, herbaty, cukru, ciastek oraz soków owocowych w kartonach zaoferowanych kontrahentom Spółki podczas wizyty w siedzibie naszej Spółki stanowi zwyczajowy poczęstunek i należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. To nie zaproponowanie takiego poczęstunku może zostać uznane za zachowanie poniżej obowiązujących standardów i pozostawi negatywne wrażenie u drugiej strony.

Zdaniem Spółki w obydwu przypadkach zakup ww. artykułów spożywczych w żaden sposób nie można uznać za reprezentację, ponieważ reprezentację definiuje się jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związane ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu Spółki wiążące się z okazałością, wytwornością w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy.

Za okres styczeń do kwiecień 2009 Spółka łącznie na ww. zakup artykułów spożywczych dla 35 pracowników oraz odwiedzających Spółkę kontrahentów wydała kwotę brutto 1.752 zł, co w skali miesiąca wynosi 438 zł, a to zdaniem Spółki nie można uznać za wystawność i okazałość, a zatem wydatki poniesione na zakup ww. artykułów spożywczych mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w tzw. negatywnym katalogu kosztów wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji. Zatem należy odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. "Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy) wiążące się z okazałością, wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Celem wydatków na reprezentację jest m.in. kształtowanie i utrwalanie określonego pozytywnego wizerunku zewnętrznego firmy w oczach klientów, kontrahentów i opinii publicznej.

Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki z tytułu zakupu kawy, herbaty, cukru, mleka, ciastek przeznaczone dla pracowników Spółki czy też jej kontrahentów jako zwyczajowo przyjęte, nie wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem, zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Z tych też względów Organ nie odniósł się do tej części stanowiska w której podano wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków. Wysokość tego rodzaju wydatków uzależniona jest bowiem nie tylko od ilości zatrudnionych pracowników ale także od ilości i rozmiarów organizowanych spotkań z klientami.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego jest więc prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.