IBPBI/2/423-583/13/PC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-583/13/PC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniach 8 i 12 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia wydatków na wykonanie tablic ekspozycyjnych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia wydatków na wykonanie tablic ekspozycyjnych do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 6 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-583/13/PC, IBPP2/443-454/13/WN wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniach 08 i 12 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem, jak i importerem sprzętu elektrycznego (domofony, wideodomofony, czujki czadu, gazu itp). Spółka jest również podatnikiem VAT i odlicza podatek VAT od zakupionych towarów. W związku z rozwojem sprzedaży Spółka zamierza udostępniać na podstawie umowy nieodpłatnego użyczenia wykonane przez siebie tablice ekspozycyjne z zamieszonymi na niej własnymi produktami trwale z nią związanymi i zmienionymi w sposób uniemożliwiający ich użytkowanie poza tablicą ekspozycyjną. Tablice będą za darmo użyczane kontrahentom Spółki na minimum rok w celu prezentacji produktów potencjalnym klientom. Tablice razem z produktami mają wartość poniżej 3.500 zł. Wnioskodawca będzie prowadził dokładną ewidencję tablic wraz z produktami i będzie zaliczał je do wyposażenia. Dzięki temu działaniu Spółka będzie promowała swoją markę i zwiększała sprzedaż swoich produktów. Tablice wraz z towarami przez cały okres umowy będą własnością użyczającego. Kontrahent wystawiający tablicę ekspozycyjną zobowiązuje się do promowania Wnioskodawcy, jak i do sprzedaży jego produktów na ustalonym w umowie poziomie. Po okresie umowy lub gdy używający tablicę nie wywiązuje się z umowy wzajemnej będą one podlegały zwrotowi do użyczającego i przekazywane w ramach innej umowy innemu kontrahentowi.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może w dniu podpisania umowy zaliczyć wydaną tablice (tablica+produkty) na ekspozycję w koszty uzyskania przychodu.

(pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 - sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 8 sierpnia 2013 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, może zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydane towary w momencie ich wydania (wartość poniżej 3.500 zł) ponieważ ulegają one stopniowemu zniszczeniu i nie nadają się już do sprzedaży po zwrocie. Są używane jedynie na ekspozycje i reklamę Wnioskodawcy w punktach sprzedaży u kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Analiza normatywnego zwrotu "w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów" wskazuje więc, że odnosi się on zarówno do przychodów faktycznie osiągniętych, jak i tych, których podatnik mógł racjonalnie (obiektywnie) oczekiwać, że zostaną osiągnięte. Innymi słowy, przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ogranicza określonych wydatków tylko do "osiągnięcia przychodów", lecz traktuje je w szerszym kontekście, gdyż wydatki ponoszone przez podatnika dotyczą de facto prognozowania określonych zjawisk i procesów gospodarczych i związanych z nimi konsekwencji finansowych. Z powyższego można zatem wywieść, że o kwalifikacji wydatku jako kosztu podatkowego decyduje przede wszystkim racjonalny zamiar podatnika, o ile na tle całokształtu okoliczności faktycznych i prawnych można uznać, że zamiar ten ma cechę realności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca na podstawie umowy nieodpłatnego użyczenia zamierza udostępniać wykonane przez siebie tablice ekspozycyjne z zamieszonymi na niej własnymi produktami trwale z nią związanymi i zmienionymi w sposób uniemożliwiający ich użytkowanie poza tablicą ekspozycyjną. Tablice będą za darmo użyczane kontrahentom Spółki na minimum rok w celu prezentacji produktów potencjalnym klientom.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż planowane przez Spółkę działania będą w istocie stanowiły wydatki poniesione na reklamę jej produktów.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reklamy. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego przedsiębiorcy. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Reklama może zatem dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku. Mając na uwadze powyższe, wydatki poniesione na reklamę mogą w pełnej wysokości stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że spełniają one kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe rozważania do sprawy będącej przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, wskazać należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące wykonania tablic ekspozycyjnych z zamieszczonymi na nich produktami jako mające charakter reklamy, stanowić będą dla Niej koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ niewątpliwie będą przyczyniać się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła Jej przychodów. Za bezsporne uznać bowiem należy, że przedmiotowe wydatki zmierzać będą do zwiększenia rozpoznawalności Firmy na rynku (Jej marki) oraz wiedzy o oferowanych przez Nią produktach, co w efekcie wpłynie na zwiększenie zainteresowania nimi. Ponadto, są one ściśle związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Co istotne, wydatki te nie zostały przy tym wymienione w enumeratywnym katalogu wydatków, które nie są uważane za koszty uzyskania przychodów, określonym w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii potrącalności ww. wydatków, należy zwrócić uwagę na elementy opisu zdarzenia przyszłego, z którego wynika m.in., iż:

* tablice ekspozycyjne będą użyczane kontrahentom spółki na minimum rok,

* tablice razem z produktami mają wartość poniżej 3.500 zł,

* Wnioskodawca będzie prowadził dokładną ewidencję wydawanych tablic i będzie zaliczał je do "wyposażenia".

Jak wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jeżeli wartość początkowa składników majątku nie przekracza 3.500 zł o sposobie zaliczenia w ciężar kup wydatków na zakup tych składników majątku decyduje podatnik. Ma do wyboru trzy rozwiązania:

* może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od takiego składnika majątku a wydatki związane z jego nabyciem lub wytworzeniem zaliczyć bezpośrednio do kup (art. 16d ust. 1 ww. ustawy)

* może dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 16h -16 m ww. ustawy (art. 16f ust. 3 ww. ustawy)

* może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 16f ust. 3ww. ustawy).

Mając zatem na względzie iż tablice ekspozycyjne, o których mowa we wniosku wypełniają przesłanki uznania ich za środki trwałe w rozumieniu cyt. wyżej art. 16a ww. ustawy lecz wartość ich nie przekracza 3.500 zł mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do używania, tj. w momencie przekazania kontrahentowi.

W świetle powyższego stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl