IBPBI/2/423-579/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 15 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za remont wymiany okien oraz zaliczenia wydatków z tym związanych bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za remont wymiany okien oraz zaliczenia wydatków z tym związanych bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik przeprowadza obecnie wymianę wszystkich drewnianych okien znajdujących się w jego siedzibie na nowe okna wykonane z tworzywa sztucznego. W wyniku przeprowadzanych czynności wymianie ulegnie 60 okien, które przedstawiały stan techniczny z początku lat 90-tych. W związku z niespełna dwudziestoletnim okresem użytkowania wymieniane okna przedstawiały duży stopień zużycia. Wymienione okna odpowiadają swoimi wymiarami poprzednio zamontowanym. Nowe okna należą do klasy średniej dostępnych na rynku wyrobów okiennych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej wymiana starych drewnianych okien na nowe z tworzywa sztucznego stanowi remont czy ulepszenie środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej czynności stanowią remont środka trwałego, a nie jego ulepszenie, w związku z powyższym podatnik może zaliczyć poniesione na ten cel wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 wskazanej powyżej ustawy podatkowej. Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na ulepszenie środka trwałego. Ustawa podatkowa definiuje pojęcie ulepszenia środka trwałego jako przebudowę, rozbudowę, adaptację, rekonstrukcję lub modernizację środka trwałwego jeżeli ich wartość przekracza 3500 zł oraz powoduje to zwiększenie wartości użytkowej w stosunku do wartości z dniu przyjęcia środka trwałego do używania. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymienia w katalogu ulepszeń remontu środka trwałego. W związku z brakiem definicji remontu w ustawie podatkowej należy sięgnąć do znaczenia tego określenia występującego na gruncie ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z art. 3 pkt 8 tejże ustawy, remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Zastosowanie innego wyrobu niż użytego w stanie pierwotnym będzie stanowiło remont środka trwałego. W praktyce orzeczniczej doprecyzowano kwestię zastosowania innego wyrobu budowlanego niż wyrobu pierwotnie wykorzystanego wskazując, iż zastąpienie zużytego środka technicznego nowym odpowiadającym zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej i rozwojowi technicznemu stanowi jego remont - tak NSA w wyroku z 1 marca 2000 r. Sygn. akt I SA/Wr 2915/98 oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Znak ITPB 1/415-618/09/DP. Ponadto niezbędnym elementem ulepszenia środka trwałego jest zwiększenie wartości użytkowej środka trwałego, a nie tylko jego wartości finansowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania. Jak wskazano w orzecznictwie sądowym wzrost wartości użytkowej musi mieć charakter mierzalny.

Kwestia wymiany zużytych okien jako ulepszenie środka trwałego była już przedmiotem zainteresowania sądownictwa oraz organów podatkowych, które w swych orzeczeniach oraz decyzjach jednoznacznie opowiedziały się za kwalifikacją tego typu czynności za remont środka trwałego, a nie jego ulepszenie tak np. NSA w wyroku z dnia 20 sierpnia 1999 r. Sygn. akt I SA/Gd 2620/98, w którym Sąd stwierdził że, "nakłady, takie jak wymiana drzwi, okien, mogą być uznane za prace remontowe nie zwiększające wartości użytkowej lokalu i nie zmieniającej jego charakteru" oraz Izba Skarbowa w Rzeszowie, 25 maja 2006 r., IS.I/1-4151/8/06, Trzeci Urząd Skarbowy w Gdańsku, 17 października 2006 r., DF/415-1043/06/FD.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym, działania podatnika należy uznać za remont środka trwałego. Nie zachodzą bowiem przesłanki umożliwiające zakwalifikowanie czynności podatnika jako ulepszenia środka trwałego. Przede wszystkim czynności te nie stanowią modernizacji czyli unowocześnienia środka trwałego, zastosowane materiały odpowiadają bowiem zmieniającej się rzeczywistości techniczno-gospodarczej, co zostało wskazane jednoznacznie w przedstawionym orzecznictwie sądowym oraz organów podatkowych. Należy zaznaczyć, iż nowe okna należą do klasy okien powszechnie stosowanych w budownictwie, nie nastąpił w tym wypadku zakup okien, które w istotny sposób z uwzględnieniem zmieniającej się rzeczywistości różniłyby się od wymienianych okien. Ponadto nie doszło do mierzalnego wzrostu wartości użytkowej środka trwałego, wymieniane obecnie okna w chwili rozpoczęcia użytkowania środka trwałego przez podatnika tj. na początku lat 90-tych były oknami o krótkim okresie używania, dlatego ich wymiana nie doprowadziła do wzrostu wartości użytkowej.

Mając powyższe na uwadze, w szczególności utrwalone w tej kwestii orzecznictwo podjęte przez podatnika czynności należy uznać za remont środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...).

Zatem wydatki na ulepszenie środków trwałych nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Jednakże zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m u.p.d.o.p., z uwzględnieniem art. 16 ww. ustawy.

Stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. W takim wypadku przedmiotowe wydatki, jako nie stanowiące remontu, nie mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, lecz poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka przeprowadza obecnie wymianę wszystkich drewnianych okien znajdujących się w jej siedzibie na nowe okna wykonane z tworzywa sztucznego. W wyniku przeprowadzanych czynności wymianie ulegnie 60 okien, które przedstawiały stan techniczny z początku lat 90-tych. W związku z niespełna dwudziestoletnim okresem użytkowania wymieniane okna uległy zużyciu w znacznym stopniu.

Aby prawidłowo określić charakter poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć czy dotyczą one wykonania prac o charakterze remontowym, czy też wydatki te związane są z ulepszeniem składnika majątku. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont. Posiłkując się definicją zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez remont należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są więc czynności związane z przywróceniem pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu wraz z wymianą zużytych składników technicznych (części zamienne), nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie jego eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji - a więc będą to wszystkie zmiany przywracające jego pierwotny poziom techniczny, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Wydatki mające charakter remontowy zaliczane są w całości bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na wysokość tych wydatków.

Natomiast z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do ulepszenia lub remontu należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Należy również zwrócić uwagę, iż dokonując kwalifikacji wydatków do nakładów o charakterze remontowym, należy uwzględnić również zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, albowiem na skutek upływu czasu i postępu myśli technologicznej, wymiana zużytych elementów na identyczne, jest praktycznie niemożliwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż obecnie wykonywane prace podyktowane są złym stanem technicznym okien. Prace te nie zmieniają jednak ich charakteru i funkcji, w szczególności nie ulegnie zmianie wielkość otworów okiennych. Mają one na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego wraz z wymianą zużytych składników technicznych na inne niż te, których użyto pierwotnie, przy czym obecnie montowane okna należą do klasy średniej wyrobów tego typu.

W świetle powyższego należy uznać, iż wydatki na wymianę okien będą miały charakter odtworzeniowy, nie powodujący zmian parametrów użytkowych, ani technicznych, przywracający pierwotną zdolność użytkową budynku, a zatem należy je uznać za remont i zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.