IBPBI/2/423-567/09/CzP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-567/09/CzP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniu 24 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na obsługę finansową kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wybudowanie lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu przeznaczonego na obsługę finansową kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wybudowanie lokali mieszkalnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 15 lipca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura 24 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Artykuł 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw, budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W opisanym stanie prawnym, dochody przeznaczone na spłatę i obsługę kredytów (wraz z odsetkami) przeznaczonymi na budowę mieszkań i utrzymanie istniejącej substancji dotknięta jest wykluczającymi się poglądami. Z jednej strony znany jest pogląd, iż "ze zwolnienia nie będą korzystały dochody pochodzące z czynszu najmu lokali przeznaczone na spłatę kredytu, ponieważ dochód ten nie został przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych (m.in. teza uzasadnienia wyroku WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/PO 1421/08/ z drugiej zaś funkcjonuje pogląd, iż "sfinansowanie z czynszu wszystkich (wydatków) kosztów związanych użytkowaniem istniejących lokali mieszkalnych, w tym spłata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na ich wybudowanie, oznacza że dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi przeznaczony został na cele związane z ich utrzymaniem. Spełnione są więc warunki, o których mowa w przepisach art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., a tym samym dochód ten jest wolny od podatku dochodowego (pismo Ministerstwa Finansów z dn. 17 marca 2009 r. zn. DD6/8213/34/KWW09/PGMC-123).

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż dochód przeznaczony jest na obsługę kredytów związanych z lokalami mieszkalnymi już wybudowanymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przeznaczony na obsługę finansową kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wybudowanie lokali mieszkaniowych jest zwolniony z podatku.

Zdaniem Spółki poglądy w zakresie sprecyzowanego pytania wyraźnie ewoluują w kierunku stanowiska przedstawionego w piśmie Ministerstwa Finansów. Od strony praktycznej obsługa kredytu jest kalkulowana jako element opłaty czynszowej mieszkańców. Jest więc przychodem w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Istotny w układzie cywilistycznym jest fakt, iż mieszkania od momentu rozpoczęcia inwestycji nie mogą być przeznaczone do zbycia na ryku wtórnym, tak więc od rozpoczęcia inwestycji są traktowane jako zasoby towarzystwa budownictwa społecznego.

Zdaniem Spółki wypada w pełni podzielić pogląd, iż "opodatkowaniu podlegałby dochód uzyskany od najemców mieszkań, gdyby został przeznaczony przez towarzystwo na budowę na budowę nowych mieszkań, a więc nie byłby związany z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych, od których pobierany jest czynsz. Pod pojęciem "utrzymania zasobów mieszkaniowych" (od rozpoczęcia inwestycji właścicielem substancji jest towarzystwo budownictwa społecznego) rozumie się ogół działań mających na celu utrzymanie istniejącej substancji mieszkaniowej, co przejawia się w ponoszeniu kosztów mających związek z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych. Sfinansowanie z czynszu wszelkich kosztów związanych z użytkowaniem istniejących lokali mieszkaniowych, w tym spłata kredytu mieszkaniowego, zaciągniętego na wybudowanie budynków mieszkalnych, w których się one znajdują równoznaczne jest z przeznaczeniem dochodu uzyskanego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi na cele związane z ich utrzymaniem.

Za przedstawionym stanowiskiem w sprawie przemawia wykładnia celowościowa, wszak opodatkowanie dochodu przeznaczonego na obsługę finansową zaciągniętych kredytów skutkowałoby zmianą kalkulacji składników opłaty czynszowej.

Wg Spółki przedstawione stanowisko poparte jest również poglądami autorytetów prawa podatkowego, jak również pozostaje w symbiozie z wykładnią językową omawianego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej: ustawa o p.d.o.p.) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W określeniu "zasoby mieszkaniowe" mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Mając na względzie powyższe do "zasobów mieszkaniowych" zaliczyć można:

1.

budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

2.

pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,

3.

kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

4.

urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Wynika to z ustaw w oparciu, o które funkcjonują podmioty zajmujące się gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego w ww. wniosku stwierdzić należy, że uzasadnione jest stwierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość podejmowanych działań mających na celu prawidłowe zarządzanie istniejącą substancją mieszkaniową znajdującą się w wybudowanych budynkach mieszkalnych. Nadmienić należy, że bez znaczenia jest przy tym charakter środków finansowych z jakich zostały one wybudowane.

Wobec powyższego, wszelkie opłaty (w tym czynsze) otrzymywane od lokatorów (najemców) mieszkań znajdujących się w wybudowanych (istniejących) budynkach mieszkalnych, składają się na dochody uzyskiwane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tym samym, stwierdzić należy, iż cała kwota czynszu otrzymywana od najemców, w związku z wynajmowaniem i użytkowaniem wybudowanych mieszkań, stanowi dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Ponadto, pojęcie "utrzymanie zasobów mieszkaniowych" oznacza ogół działań mających na celu utrzymanie istniejącej substancji mieszkaniowej. Sfinansowanie zatem z czynszu wszelkich kosztów związanych z użytkowaniem istniejących lokali mieszkalnych - w tym spłata kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wybudowanie budynków mieszkalnych, w których się one znajdują - równoznaczne jest z przeznaczeniem go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Uwzględniając powyższe, stwierdza się, że przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest cały czynsz otrzymany od lokatorów (najemców) w związku z wynajmowaniem i użytkowaniem istniejących mieszkań.

Wobec powyższego, uzyskany z tego tytułu dochód, przeznaczony na obsługę finansową kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na budowę tych istniejących zasobów mieszkaniowych może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

A zatem stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl