IBPBI/2/423-55/10/PC - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki wartości próbek przekazywanych kontrahentom będącym jednocześnie dystrybutorami produkowanych przez spółkę wyrobów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów próbek przekazywanych odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez Spółkę wyrobów - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów próbek przekazywanych odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez Spółkę wyrobów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem wyrobów kominowych i wentylacyjnych. W celach promocyjno-reklamowych oferowanych wyrobów i towarów w ramach prowadzonej działalności Spółka chce przekazać bezpłatnie odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez Spółkę wyrobów, nieduże ich ilości lub ilości niezbędne do zaprezentowania wyrobu jako całości próbki.

Przekazane próbki to pojedyncze ilości poszczególnych asortymentów wyrobów i towarów wg rozmiarów, kolorów oraz rodzaju materiału z jakiego zostały wykonane, bądź ilości niezbędne do zaprezentowania wyrobu jako całości.

Przekazane próbki prezentowane będą w salonach sprzedaży otrzymującego, aby umożliwić potencjalnym klientom poznanie właściwości, zastosowania l efektów działania oferowanych przez Spółkę produktów.

Przekazywane próbki w opisanych ilościach stanowią minimalne ilości i nie wskazują na charakter handlowy, a mają jedynie charakter prezentacyjny w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie próbek dokonane będzie w oparciu o zarządzenie Prezesa Zarządu i umowę i będzie stanowić koszty reklamy na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, wydatki związane z przekazaniem próbek mają na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych przekazane próbki stanowią u przekazującego koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych, przekazanie próbek ma bezpośredni związek z przychodami. Prezentowanie produktów w salonach sprzedaży otrzymującego pozwoli potencjalnym klientom zapoznać się z produktem jego zastosowaniem i właściwościami co zwiększy możliwości sprzedaży produktów.

Podsumowując zdaniem Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy uznać, że przekazane próbki są kosztem uzyskania przychodu u przekazującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 wskazanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z tym, że przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają definicji pojęć reprezentacja i reklama za celowe należy uznać odwołanie się do ich wykładni językowej.

"Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Obejmuje ona swym pojęciem działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane z utrzymaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Zatem celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, czy wręczanie upominków.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego właśnie podmiotu gospodarczego.

W ocenie tut. Organu, przedstawione we wniosku działania, związane z przekazaniem próbek odbiorcom, którzy są dystrybutorami produkowanych przez Spółkę wyrobów, nie wyczerpują wyżej cytowanej definicji reprezentacji. Poniesione wydatki związane są ściśle z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów kominowych i wentylacyjnych, a ich celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu oferowanych przez Spółkę towarów.

Zatem, poniesione przez Spółkę wydatki na produkcję próbek produktów przekazywanych odbiorcom, mają charakter reklamowy oraz niewątpliwie wpływają na osiągane przez Nią przychody, dlatego też mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Spółka nieprawidłowo wskazała, iż przekazanie próbek ma bezpośredni związek z przychodami. Należy wskazać, iż przedmiotowe koszty niewątpliwie są kosztami pośrednimi, jednakże powyższe uchybienie nie miało wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy. Pytanie Spółki dotyczyło bowiem możliwości ujęcia kosztów z tytułu przekazanych próbek w kosztach uzyskania przychodu, a nie kwalifikowania wydatków z tego tytułu jako koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowym od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.