IBPBI/2/423-549/09/BG - Możliwość uznania za odrębne środki trwałe monitora, stacji dokującej, jednostki centralnej i laptopa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy urządzenia wchodzące w skład zestawu komputerowego, w sytuacji gdy współpracują one z wieloma zestawami komputerowymi, a także z innymi urządzeniami i nie są przyporządkowane do konkretnego komputera mogą być klasyfikowane jako odrębne środki trwałe (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia czy urządzenia wchodzące w skład zestawu komputerowego, w sytuacji gdy współpracują one z wieloma zestawami komputerowymi, a także z innymi urządzeniami i nie są przyporządkowane do konkretnego komputera mogą być klasyfikowane jako odrębne środki trwałe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka nabyła i przyjęła w użytkowanie zestawy komputerowe, składające się z:

* jednostki centralnej wraz z klawiaturą, myszą i innymi urządzeniami peryferyjnymi;

* monitora;

* klawiatury, myszy i innych urządzeń peryferyjnych;

lub:

* komputera typu laptop wraz z klawiaturą myszą i innymi urządzeniami peryferyjnymi;

* stacji dokującej;

* monitora.

Wartość początkową zestawu komputerowego stanowi cena nabycia poszczególnych urządzeń wchodzących w jego skład. Dla zestawów komputerowych stosowana jest stawka amortyzacji podatkowej 30%, zgodnie z Wykazem rocznych stawek amortyzacji, stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zestawy komputerowe są wykorzystywane w działalności Spółki jako narzędzia wspierające czynności administracyjno - biurowe wykonywane przez pracowników Spółki lub też, w niektórych przypadkach, jako urządzenia monitorujące np. w działach informatycznych - jako urządzenia monitorujące stan sieci LAN/WAN lub w Centrum Zarządzania i Nadzoru Sieci - jako urządzenia monitorujące stan pracy urządzeń nadawczych, za pomocą których Spółka świadczy usługi emisji sygnału radiowo - telewizyjnego dla swoich klientów.

W dacie rozpoczęcia użytkowania zestawów komputerowych oraz wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych Spółka uznała, że środkiem trwałym kompletnym i zdatnym do używania jest zespół urządzeń tworzących zestaw komputerowy, przy czym Spółka kierowała się głównie kryterium funkcjonalności. W chwili rozpoczęcia użytkowania zestawów komputerowych, każdy taki zestaw był użytkowany przez jednego dedykowanego pracownika, przez określony okres czasu, możliwości wymiany urządzeń w zestawach były ograniczone z uwagi na brak standaryzacji kupowanego sprzętu (urządzenia różnych typów, nabywane od różnych producentów), a urządzenia składowe zużywane były równomiernie.

Na dzień dzisiejszy, z uwagi na tworzenie stanowisk pracy dla mobilnych pracowników oraz wprowadzenia standaryzacji sprzętu komputerowego, niektóre urządzenia składowe zestawów komputerowych tj. stacja dokująca i monitor są współużytkowane lub używane zamiennie przez wielu pracowników, którzy w miarę potrzeby wpinają komputery typu laptop do stacji dokujących lub podłączają do monitora. Nie bez znaczenia pozostaje również kwestia postępu technologicznego, dzięki któremu nowe monitory ciekłokrystaliczne LCD są użytkowane niemal dwa razy dłużej niż jednostka centralna lub pozostałe elementy składowe zestawu komputerowego. Faktyczny okres użytkowania zestawów komputerowych, w których skład wchodziły monitory starego typu wynosił 3-4 lata, co również pokrywało się ze stawką amortyzacji stosowanej dla celów podatkowych. W chwili obecnej faktyczny okres ekonomicznej użyteczności jednostki centralnej czy laptopa wynosi również 3- 4 lata, zaś przewidywalny czas eksploatacji monitorów LCD wynosi 7 lat, co w efekcie powoduje, że taki monitor (choć dla celów podatkowych w pełni umorzony) będzie przyłączany do innej jednostki centralnej czy laptopa po wycofaniu wcześniej zużytych urządzeń.

Jak wspomniano, część z użytkowanych w Spółce monitorów wykorzystywana jest również jako urządzenia monitorujące. W związku z tym, monitory takie są podłączane w dowolnej konfiguracji do innych urządzeń, na różny okres czasu i często zmieniają miejsce i funkcje użytkowania.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że obecnie niektóre z elementów zestawu komputerowego tj. monitor oraz stację dokującą można uznać za samodzielny, kompletny i zdatny do użytku środek trwały, który można wprowadzić do ewidencji środków trwałych jako odrębny środek trwały podlegający amortyzacji. W związku z powyższym Spółka zamierza w przypadku nowo nabywanych monitorów oraz stacji dokujących wprowadzać do ewidencji środków trwałych każde z urządzeń jako samodzielny, odrębny środek trwały.

Ponadto, Spółka zamierza zmienić klasyfikację posiadanych środków trwałych - zestawów komputerowych w ten sposób, że środkiem trwałym będą:

* monitor,

* stacja dokująca,

* jednostka centralna wraz z klawiaturą, myszą i innymi urządzeniami peryferyjnymi,

* komputer typu laptop wraz z klawiaturą myszą i innymi urządzeniami peryferyjnymi,

o ile takie urządzenia są przystosowane do współpracy z różnymi innymi urządzeniami.

Wartość początkową każdego środka trwałego Spółka zamierza ustalić jako różnicę pomiędzy ceną nabycia każdego urządzenia a przypadającą na nie sumą odpisów amortyzacyjnych obliczonych zgodnie z zastosowaną dla danego zestawu komputerowego stawką i metodą amortyzacji. Odrębne i samodzielne środki trwałe będące wcześniej składowymi zestawów komputerowych będą zaliczone do tej samej grupy, a amortyzacja będzie dokonywana przy zastosowaniu stawki obowiązującej do tej pory dla użytkowanych zestawów komputerowych. Tym samym wysokość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych nie ulegnie zmianie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy monitor, stacja dokująca, jednostka centralna lub laptop wraz z klawiaturą myszą i innymi urządzeniami peryferyjnymi, w okoliczności, gdy urządzenia te współpracują z wieloma zestawami komputerowymi, a także z innymi urządzeniami i nie są przyporządkowane do konkretnego komputera mogą być klasyfikowane jako odrębne środki trwałe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Spółki urządzenia, o których mowa w stanie faktycznym mogą być zakwalifikowane zarówno jako odrębne i samodzielne środki trwałe, jak i zespół środków trwałych.

Zgodnie z art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają urządzenia stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.

Spółka nabywane przez siebie urządzenia wchodzące w skład zestawów komputerowych wprowadzała do ewidencji środków trwałych jako zespół urządzeń. Działanie to było podyktowane istniejącą w owym czasie technologią, sposobem użytkowania urządzeń oraz brakiem standaryzacji urządzeń w Spółce. Zatem istniejące wówczas możliwości technologiczne oraz przeznaczenie funkcjonalne determinowały kompletowanie urządzeń w zestaw komputerowy.

Obecnie te same urządzenia, które do tej pory stanowiły część zestawu komputerowego mogą być używane w innych zespołach urządzeń, w różnych miejscach i przez dowolną liczbę użytkowników.

Spółka nie przewidywała w czasie wprowadzania tych urządzeń do ewidencji, że nastąpi zmiana technologiczna i organizacyjna pozwalająca na różnorodne wykorzystanie tych urządzeń.

Ponieważ przepisy podatkowe nie precyzują jaki element sprzętu komputerowego może stanowić samodzielny środek trwały, to zdaniem Spółki za kryterium uznania danego urządzenia za samodzielny środek trwały należy przyjąć możliwość współpracy danego urządzenia z różnymi urządzeniami. Jeśli dane urządzenie może działać prawidłowo jedynie z jednym typem drugiego urządzenia, wówczas nie może być uznane za samodzielny i kompletny środek trwały. Jeśli jednak jego prawidłowe działanie nie jest uwarunkowane podłączeniem do innego określonego urządzenia, a może ono działać z powodzeniem z wieloma innymi urządzeniami, to stanowi ono samodzielny środek trwały. Również Klasyfikacja Środków Trwałych nie precyzuje jakie urządzenie komputerowe stanowi odrębny środek trwały. W przypadku zespołów komputerowych przyjęto, że obiektem może być cały zespół służący do przetwarzania informacji, względnie poszczególna maszyna i urządzenie wydzielone w odrębne jednostki. Rodzaj obejmuje maszyny i urządzenia do wprowadzenia, przetwarzania, przechowywania i wyprowadzania informacji cyfrowych lub analogowych, na ogół elektroniczne, określane jako komputery, minikomputery i mikrokomputery oraz urządzenia do przekazywania danych na odległość.

Kwestia samodzielności środka trwałego była przedmiotem analizy sądu administracyjnego. Samodzielność środka trwałego oceniana była również na przykładzie sprzętu komputerowego, jakim jest drukarka. Powszechnie uznanym stanowiskiem sądów administracyjnych jest, że jeśli istnieje możliwość współpracy drukarki (względnie innego urządzenia peryferyjnego) z różnymi zestawami komputerowymi lub jeśli urządzenie wykorzystywane jest jako współpracujące z wieloma komputerami działającymi w sieci, wówczas możliwe jest uznanie takiego urządzenia za samodzielny środek trwały (wyrok NSA z dnia 19 września 2002 r. sygn. akt I SA/Łd 2184/00).

W przedmiotowej kwestii i w podobny sposób wypowiedziały się również organy podatkowe:

* Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30 października 2006 r. sygn. 1471/DPD1/423-115/06/k.k.,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lutego 2008 r. sygn. IP-PB3-423-492/07-2/JG.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki kryterium niezbędnym dla uznania, że urządzenie stanowi samodzielny środek trwały jest możliwość współpracy takiego urządzenia z innymi urządzeniami i brak stałego przyporządkowania takiego urządzenia do danego zespołu zależnych od siebie urządzeń. Na skutek zmian technologicznych i organizacyjnych posiadane przez Spółkę urządzenia mogą współpracować z innymi urządzeniami, a co za tym idzie, stanowią zdaniem Spółki samodzielne i odrębne środki trwałe. Jednocześnie Spółka stoi na stanowisku, że posiadane przez nią urządzenia komputerowe mogą również wchodzić w skład zespołu środków trwałych - zestawu komputerowego lub innego urządzenia. Jednak to Spółka decyduje o zaszeregowaniu urządzenia jako części zespołu środków trwałych, jest to jej autonomiczna decyzja, uwarunkowana bardziej kwestiami organizacyjnymi bądź przeznaczeniem funkcjonalnym, niż możliwościami technicznymi monitora czy stacji dokującej, które w wyniku standaryzacji mogą współpracować z różnymi jednostkami centralnymi lub laptopami.

Podsumowując, w ocenie Spółki:

* stacja dokująca;

* jednostka centralna wraz z klawiaturą i innymi urządzeniami peryferyjnymi;

* komputer typu laptop warz z klawiaturą oraz innymi urządzeniami peryferyjnymi;

w sytuacji, gdy współpracują z wieloma odrębnymi urządzeniami (zestawami) komputerowymi i nie są przyporządkowane w konkretnym stanie faktycznym do wskazanego zestawu komputerowego stanowią odrębne środki trwałe, a w konsekwencji mogą być przedmiotem odrębnej amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 2 wydano odrębną interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.