IBPBI/2/423-542/14/JD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 7 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 maja 2014 r.), uzupełnionym 25 lipca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu ze sprzedaży znaku towarowego przez SKA, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2014 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu ze sprzedaży znaku towarowego przez SKA, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 lipca 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-542/14/JD, IBPBI/2/423-543/14/JD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 25 lipca 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Ponadto Wnioskodawca jest komplementariuszem w dwóch spółkach komandytowo-akcyjnych (Spółce A oraz Spółce B). Spółka A oraz Spółka B będą w przyszłości jedynymi wspólnikami spółki jawnej (dalej jako "Spółka C"). Spółka A planuje wnieść zorganizowaną część przedsiębiorstwa w skład której będzie wchodził m.in. znak towarowy (objęty prawami ochronnymi) do Spółki B tytułem wkładu i objąć w zamian za ten wkład akcje Spółki B. Spółka B została założona przed dniem 12 grudnia 2013 r., a jej rok obrotowy, inny niż rok kalendarzowy, rozpoczyna się 1 grudnia danego roku kalendarzowego i trwa do 30 listopada kolejnego roku kalendarzowego. Pierwszy rok obrotowy Spółki B kończy się 30 listopada 2014 r. Stąd do 30 listopada 2014 r. Spółka B nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka A jest jedynym posiadaczem praw do tego znaku. Znak ten był do tej pory wykorzystywany w prowadzonej przez Spółkę A działalności, generując przychody. Nie został jednak wyceniony i nie był amortyzowany. Przed wniesieniem ww. wkładu niepieniężnego do Spółki B zostanie dokonana przez biegłego wycena wartości rynkowej wnoszonego wkładu, w tym szczególnie wycena znaku towarowego.

Wartość akcji objętych przez Spółkę A w Spółce B będzie równa wartości rynkowej wnoszonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która to wartość zostanie ustalona przez biegłego rzeczoznawcę. Następnie Spółka B planuje sprzedaż znaku towarowego (objętego prawem ochronnym) wniesionego do niej w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa po cenie rynkowej. Nabywcą będzie Spółka C, w której jedynymi wspólnikami będą jak wskazano wyżej Spółka A oraz Spółka B. Spółka B wniesie do Spółki-Wnioskodawcy wkład pieniężny. Spółka C, która nabędzie znak towarowy (objętego prawem ochronnym) planuje udzielać licencji Spółce A na korzystanie ze znaku towarowego. Spółka A będzie korzystała ze znaku towarowego celem prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto należy wskazać, że Spółka A jest i będzie w Spółce B jedynie akcjonariuszem.

W uzupełnieniu wniosku z 24 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 lipca 2014 r.) Spółka wyjaśniła, że sprzedaż znaku towarowego, o którym mowa we wniosku nastąpi w okresie, gdy Spółka B nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w ogóle, a jeśli tak to kiedy wystąpi po stronie Wnioskodawcy przychód ze sprzedaży znaku towarowego (objętego prawem ochronnym) przez Spółkę B (w której Wnioskodawca jest komplementariuszem) na rzecz Spółki C... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wystąpi dla niego przychód ze sprzedaży znaku towarowego przez Spółkę B (w której Wnioskodawca jest komplementariuszem) na rzecz Spółki C. Powyższy wniosek wynika z przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 24 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 lipca 2014 r.) Spółka wskazała, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Według art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania podatnik może żądać. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. "Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi, co do zasady, są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychód Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przez Spółkę B (spółkę komandytową-akcyjną, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem) znaku towarowego (wniesionego do niej w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa) powstanie w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę uprawnienia do uzyskania zapłaty, tj. z chwilą wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia ustalenia czy spółka komandytowo-akcyjna, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem, nie stała się z dniem 1 stycznia 2014 r. podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych; okoliczność ta stanowi element opisu zdarzenia przyszłego ujętego we wniosku.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z 8 listopada 2013 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387, dalej "ustawa zmieniająca"), w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych (...) przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem art. 6, przepisy ustaw zmienianych, w tym ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851, dalej: "u.p.d.o.p."), w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.

Wyjątek od powyższej zasady ustanowiony został w art. 4 ust. 2 ustawy zmieniającej (wchodzącym w życie 12 grudnia 2013 r.), w którym wskazano, że Spółka komandytowo-akcyjana, która:

jest obowiązana na dzień 31 grudnia 2013 r. do zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego. Pierwszy rok obrotowy takiej spółki rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 2014 r. i trwa do końca przyjętego roku obrotowego.

Ze względu na fakt, że w spółce komandytowo-akcyjnej, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem, bieżący rok obrotowy rozpoczął się w trakcie 2013 r., ale przed 12 grudnia 2013 r., przepisy ustawy zmieniającej nie będą miały zastosowania w trakcie trwającego roku obrotowego tej spółki, lecz dopiero począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego następującego po bieżącym roku obrotowym. W rezultacie, zagadnienie powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób prawnych, w związku ze zbyciem znaku towarowego (objętego prawem ochronnym), należy rozpatrywać w oparciu o przepisy u.p.d.o.p., bez uwzględniania zmian wprowadzanych ustawą zmieniającą.

W myśl art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Wykładnia powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 3 cyt.u.p.d.o.p., prowadzi do wniosku, że objęte hipotezą tego przepisu przychody muszą być następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, między przychodem, a wymienionymi rodzajami działalności gospodarczej musi istnieć związek, skutkujący powstaniem przychodu. Omawiany przepis stanowi, że przychodami uznanymi za przychody z działalności gospodarczej są nie tylko przychody otrzymane, ale także należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano.

Z kolei w art. 12 ust. 3a-3e u.p.d.o.p. ustawodawca określił datę powstania obowiązku podatkowego poprzez szczegółowe określenie daty powstania przychodu. W unormowaniach tych wskazano, jakie zdarzenia umiejscowione w czasie należy uznać za datę powstania przychodu.

Stosownie do art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że przychód Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży przez Spółkę B (spółkę komandytową-akcyjną, w której Wnioskodawca jest komplementariuszem) znaku towarowego (wniesionego do niej w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa) powstanie, zgodnie z art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., w momencie wystawienia faktury, chyba że wcześniej dojdzie do zbycia prawa majątkowego lub uregulowania należności.

W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.