IBPBI/2/423-539/10/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy poniesione przez Spółkę koszty transportu materiałów stanowiących własność dostawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe,

* czy ponoszone przez Spółkę koszty obsługi logistycznej oraz administracji materiałów w CDC stanowić będą w opisanym stanie faktycznym koszty uzyskania przychodów Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* czy poniesione przez Spółkę koszty transportu materiałów stanowiących własność dostawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów,

* czy ponoszone przez Spółkę koszty obsługi logistycznej oraz administracji materiałów w CDC stanowić będą w opisanym stanie faktycznym koszty uzyskania przychodów Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest producentem silników do pojazdów mechanicznych. W obecnym momencie rozważa możliwość reorganizacji sytemu dostaw materiałów i komponentów przeznaczonych do działalności produkcyjnej Spółki w ramach nowego projektu logistycznego. Nowy projekt logistyczny ma w zamierzeniu obejmować dostawy zarówno od podmiotów krajowych, jak i podmiotów zagranicznych (tak już współpracujących ze Spółką jak i przyszłych dostawców). Istota nowego projektu logistycznego opierać się ma na wykorzystaniu centrum konsolidacyjnego (CDC) zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu Spółki, które to CDC byłoby zarządzane i administrowane przez podmiot trzeci, tj. operatora logistycznego. Spółka nie będzie dysponować ani własnością nieruchomości, na której zlokalizowana będzie CDC ani prawem najmu lub dzierżawy powierzchni magazynowych na teranie CDC niemniej jednak poprzez zlecenie czynności przechowywania i administrowania materiałami dostawców operatorowi logistycznemu Spółka de facto będzie dysponentom części magazynu CDC i będzie mieć prawo do wykorzystywania magazynu w celu składowania materiałów dla swojej działalności. W CDC składowane byłyby materiały dostarczane do Spółki, które jednak, do momentu ich pobrania przez Spółkę do produkcji, pozostawałyby formalną własnością dostawcy.

Jednocześnie Spółka, zgodnie z projektem, miałaby ponosić:

* koszty przewozu dostarczanych materiałów od zakładu dostawcy do CDC, na podstawie umowy o usługi transportowe zawartej przez Spółkę z operatorem logistycznym,

* koszty obsługi logistycznej oraz administracji materiałów znajdujących się na terenie CDC, na podstawie umowy zawartej przez Spółkę z operatorem logistycznym działającym na terenie CDC.

Poniesione przez Spółkę, na podstawie wspomnianych umów, koszty przewozu materiałów od dostawcy do CDC, jak również koszty obsługi logistycznej w CDC, które w obu przypadkach dotyczyłyby materiałów stanowiących własność dostawcy, nie byłyby przenoszone (refakturowane) na poszczególnych dostawców.

Szczegółowe założenia nowego projektu logistycznego byłyby zatem następujące:

W rezultacie przyjęcie wspomnianych założeń miałoby następujące konsekwencje dla stron transakcji:

Przy wskazanym wyżej momencie przejścia ryzyk za wydany towar na Spółkę zwrócić należy uwagę, iż chodzi w tym przypadku wyłącznie o odpowiedzialność za utratę i uszkodzenie materiału od momentu wyjścia z zakładu dostawcy.

Odpowiedzialność ta zostanie następnie przeniesiona umownie na operatora logistycznego. Powyższe nie dotyczy natomiast odpowiedzialności za wady fizyczne materiału, która w dalszym ciągu spoczywa na dostawcy. Na dostawcy spoczywać będzie również obowiązek pokrycia kosztów związanych z przewozem i obsługą materiałów w przypadku dostaw niezgodnych z zamówieniem Spółki (w tym transportu zwrotnego do dostawcy) oraz pokrycia innych kosztów wynikających z wykonania przez dostawcę zobowiązań w sposób niezgodny z umową o dostawy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Zdaniem Spółki, w sytuacji będącej przedmiotom wniosku o interpretację ponoszone przez nią wydatki na transport oraz obsługę logistyczną i administrację materiałów, które do momentu wydania z CDC stanowić będą własność dostawcy, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 6954 z późn. zm.), do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wszelkie koszty poniesione w celu osiągniecie przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powszechnie rozumianą i akceptowaną interpretacją art. 15 ust. 1 ustawy za koszty uzyskania przychodów należy uznać zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Niewątpliwie, opisane wyżej założenia projektu logistycznego i planowane w związku z tym projektem wydatki Spółki można uznać za działania ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę i mające związek z przychodami osiąganymi z tytułu sprzedaży silników. Wdrożenie projektu i ponoszone w związku z tym koszty jego realizacji uznać należy za racjonalne i uzasadnione, gdyż realizacja projektu w zakładanej formie przyniosłaby Spółce wymierne korzyści ekonomiczne. Planowane rozwiązania umożliwiłyby bowiem:

* pełną kontrolę nad kosztami transportu i logistyki dostarczanych materiałów z uwagi na możliwość negocjowania z operatorem logistycznym korzystnych stawek za usługi (korzyści skali),

* w efekcie powyższego, większy wpływ na możliwość wynegocjowania z dostawcami materiałów i komponentów niższej ceny dostaw, która z oczywistych względów nie mogłaby uwzględniać cenotwórczego elementu wynikającego z kosztów składowania zapasów materiałów w siedzibie dostawcy oraz kosztów transportu,

* nawiązanie współpracy z dostawcami, którzy co do zasady nie oferują, (lub nie są skłonni tego robić na korzystnych warunkach) dostaw materiałów na warunkach innych niż FCA, przy zachowaniu korzyści wynikających z ponoszenia kosztów wyłącznie za materiały faktycznie przyjęte do produkcji,

* faktyczną realizację zasady "just in time" bez konieczności finansowania przez Spółkę zapasów jakiejkolwiek ilości materiałów niezbędnych do produkcji, jak również, co ważniejsze, obciążanie Spółki tylko za materiały, które faktycznie zostały przekazane bezpośrednio do produkcji, a nie stanowią zapasów magazynowych.

W świetle powyższego należy uznać, że w opisanej sytuacji spełnione zostaną wiec warunki ponoszenia kosztów w związku z osiąganymi przez Spółkę przychodami opodatkowanymi.

W opinii Spółki, powyższych wniosków nie może podważyć fakt, że Spółka będzie ponosić obciążenia za transport oraz obsługę logistyczną i administrację towarów, które w momencie wykonania tych usług nie będą pozostawać jeszcze jej formalną własnością. Ostatecznie bowiem wspomniane towary przejdą, na własność Spółki, a konstrukcja projektu logistycznego zakładająca odroczenie momentu przejścia prawa własności jest uzasadniona wynikającymi z przyjętych założeń korzyściami dla Spółki. Takiemu uregulowaniu wzajemnych stosunków z dostawcami nie stoją również na przeszkodzie przepisy prawa cywilnego. Zgodnie z polskim prawem zobowiązań, obowiązuje bowiem generalna zasada swobody zawierania umów i dowolnego kształtowania ich treści, o ile nie naruszają one bezwzględnie obowiązujących norm prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że odnośnie spraw będących przedmiotem oznaczonych we wniosku pytań Nr 3-5, wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.