IBPBI/2/423-531/13/AK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po stronie komplementariusza spółki komandytowej, wynagrodzenia wypłaconego przez tę spółkę z tytułu prowadzenia jej spraw.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego przez spółkę komandytową wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, będącego komplementariuszem tej spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego przez spółkę komandytową wynagrodzenia dla Wnioskodawcy, będącego komplementariuszem tej spółki. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 15 lipca 2013 r. Znak: IBPP2/443-404/13AMP, IBPBI/2/423-531/13/AK wezwano Wnioskodawcę o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - czynny podatnik VAT - jest komplementariuszem spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Spółka), w której udział w przychodach i kosztach wynosi 1%.

Wnioskodawca wraz z pozostałymi wspólnikami spółki komandytowej planuje dokonać zmiany w umowie spółki komandytowej, w wyniku której komplementariuszowi będzie przysługiwało wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki - zgodnie z art. 46 i 37 Kodeksu spółek handlowych. Wynagrodzenie to będzie wypłacane w oparciu o zapisy odrębnej umowy cywilnoprawnej o prowadzenie spraw spółki komandytowej, która będzie określała między innymi kwotę wynagrodzenia oraz zakres czynności prowadzenia spraw Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki wypłacane komplementariuszowi przez Spółkę komandytową będzie kosztem uzyskania przychodów u Wnioskodawcy... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) spółką komandytową jest spółka osobowa, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 k.s.h.). Spółkę komandytową reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki (art. 117 k.s.h.). Komplementariusz jest zatem co do zasady przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek reprezentowania spółki. Przepis art. 103 k.s.h. stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej, dlatego też zastosowanie będzie miał przepis art. 39 § 1 k.s.h., zgodnie z którym każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Komplementariusz ma zatem ustawowe prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku komplementariusz na podstawie umowy spółki komandytowej zawrze z tą spółką odrębną umowę cywilnoprawną, w której uregulowany będzie między innymi zakres świadczonych przez niego czynności prowadzenia spraw spółki komandytowej oraz wysokość wynagrodzenia za te usługi.

Na gruncie przepisów podatku dochodowego od osób fizycznych uznaje się (ze względu na brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, dalej: u.p.d.o.f.), że koszty wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki pobieranego przez komplementariusza nie stanowią dla niego kosztów uzyskania przychodów, lecz stanowią takie koszty dla pozostałych wspólników spółki komandytowej.

Natomiast w przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o p.d.o.p.), a przepisom tej ustawy podlega Wnioskodawca - nie ma odpowiednika art. 23 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.f. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacane będącemu osobą prawną wspólnikowi (komplementariuszowi) za prowadzenie spraw spółki komandytowej stanowi koszt uzyskania przychodu nie tylko pozostałych wspólników spółki, ale również tego właśnie wspólnika (w części określonej w art. 5 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.). W rezultacie, uzyskane przez spółkę komandytową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, różnych wydatków, pod warunkiem że:

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-686/12/MO.

Reasumując, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należne Mu wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki, w takiej części/proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), przez spółkę osobową należy rozumieć spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do art. 102 ww. kodeksu, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 kodeksu).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p."), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Z uwagi na fakt, że spółka komandytowa jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie dochodów przez nią uzyskiwanych podatnikami są wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ustawy o p.d.o.p.).

Zasady wykładni systemowej nakazują przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami, powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach spółki osobowej. Zatem proporcję, o której mowa w art. 5 ustawy o p.d.o.p., powinno ustalać się w stosunku do przysługującego wspólnikowi będącemu osobą prawną udziału w zysku, określonemu w umowie spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowej, w której Jego udział w przychodach i kosztach wynosi 1%. Wnioskodawca wraz z pozostałymi wspólnikami spółki komandytowej planuje dokonać zmiany w umowie spółki komandytowej, w wyniku której komplementariuszowi będzie przysługiwało wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki - zgodnie z art. 46 i 37 Kodeksu spółek handlowych. Wynagrodzenie to będzie wypłacane w oparciu o zapisy odrębnej umowy cywilnoprawnej o prowadzenie spraw spółki komandytowej, która będzie określała między innymi kwotę wynagrodzenia oraz zakres czynności prowadzenia spraw Spółki. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki wypłacane komplementariuszowi (Wnioskodawcy) przez Spółkę komandytową będzie Jego kosztem uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w ww. regulacji prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, różnych wydatków, pod warunkiem że:

* są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub

* są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz

* nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Mając na względzie powyższe, w ocenie tut. Organu, wydatki które spółka komandytowa poniesie w związku z wypłaconym komplementariuszowi wynagrodzeniem z tytułu prowadzenia jej spraw można uznać za koszty uzyskania przychodów. W rezultacie, poniesione przez spółkę komandytową koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach tej spółki.

W świetle powyższych przepisów oraz w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacone Mu wynagrodzenie za prowadzenie spraw Spółki komandytowej, w takiej części/proporcji, w jakiej zostało to ustalone w umowie spółki komandytowej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.