IBPBI/2/423-528/13/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości zlikwidowanych środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów nieumorzonej wartości zlikwidowanych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja elektrycznego sprzętu oświetleniowego PKD 2740Z. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem VAT czynnym. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych wpłacane są w uproszczonej formie, zgodnie z art. 25 ust. 6. W dniu 24 maja 2012 r. aktem notarialnym Spółka nabyła nieruchomość gruntową zabudowaną w skład której wchodziły: grunty, budynek produkcyjno-magazynowo-biurowy (oznaczony jako segment A, B, C i D), plac wraz z instalacjami wodno¬kanalizacyjną, elektryczną i gazową a także wiata garażowa, ogrodzenie wraz z bramą wjazdową. Zakupione środki Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych, wykorzystywała je dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i rozpoczęła ich amortyzację. W trakcie użytkowania rozpoczęto modernizację budynku w celu zwiększenia jego użyteczności w bieżącej działalności. Po przeprowadzeniu ekspertyz technicznych okazało się, że konstrukcja budynku nie spełni wymagań dla pełnego wykorzystania powierzchni. W związku z powyższym Spółka wystąpiła o pozwolenie na dokonanie rozbiórki części istniejących obiektów. Decyzją z dnia 19 września 2012 r. Prezydent Miasta udzielił pozwolenia na dokonanie rozbiórki segmentu A, B i C wyżej wymienionego budynku. W październiku 2012 r. rozpoczęto prace rozbiórkowe części budynku wymienionego w decyzji. Równocześnie Spółka wystąpiła o pozwolenie na rozbudowę istniejącej części. Decyzją z dnia 9 stycznia 2013 r. Prezydent Miasta udzielił pozwolenia na budowę budynku magazynowego wraz z zapleczem biurowo-szatniowo-socjalnym (rozbudowę obiektów istniejących w kompleksie zabudowy produkcyjnej). Równocześnie Spółka wystąpiła o pozwolenie na rozbiórkę pozostałej części budynku - segment D. Decyzją z dnia 22 lutego 2013 r. Prezydent Miasta udzielił pozwolenia na rozbiórkę pozostałej części budynku - segment D. W związku z powyższym, z dniem 1 marca 2013 r. Spółka postawiła w stan likwidacji cały budynek wraz z instalacjami zewnętrznymi oraz część placu, gdyż na miejscu postawionych w stan likwidacji środków trwałych powstanie nowy obiekt. Likwidacja wymienionych środków trwałych nie jest związana ze zmianą rodzaju działalności. Pod względem bilansowym, zgodnie z ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r., nieodpisana wartość obiektów wymagających likwidacji wobec wznoszenia na ich miejscu nowego budynku, zwiększa wartość tego nowego obiektu. W związku z powyższym, Spółka w dniu postawienia powyższych środków w stan likwidacji, bilansowo ujęła ich wartość nieumorzoną, kwota 1.558.598,51 zł, w wartości środków trwałych w budowie, jako związane z rozbudową prowadzoną na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 9 stycznia 2013 r. Planowany termin zakończenia prac rozbiórkowych przewiduje się na dzień 30 kwietnia 2013 r. Pod względem podatkowym, po zakończeniu fizycznej likwidacji wyżej wymienionych środków trwałych, Spółka zamierza nieumorzoną wartość 1.558.598,51 zł zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, w opisanej sytuacji, ma prawo zaliczyć jednorazowo do podatkowych kosztów uzyskania przychodów nieumorzoną wartość zlikwidowanych środków trwałych, wymagających likwidacji wobec wznoszenia na ich miejscu nowego obiektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieumorzona wartość środków trwałych, wymagających rozbiórki wobec wznoszenia na ich miejscu nowego obiektu, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zmian.) powinna zostać zaliczona jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16g. ust. 1 pkt 2, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie wytworzenia we własnym zakresie, uważa się koszt wytworzenia. W art. 16g ust. 4 ustawa określa iż, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Uwzględniając zatem literalne brzmienie podatkowych przepisów należy uznać, iż straty z tytułu likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, spowodowane zdarzeniami nie związanymi ze zmianą rodzaju działalności, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w wysokości ich niezamortyzowanej wartości. Powyższy pogląd potwierdza stanowisko Ministra Finansów prezentowane w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w tym interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2012 r., nr DD6/033-16/MDA/2010/PK-936/2008.

W związku z powyższym Spółka ma prawo zaliczyć jednorazowo do kosztu uzyskania przychodów kwotę stanowiącą nieumorzoną wartość zlikwidowanych środków trwałych, wymagających likwidacji wobec wznoszenia na ich miejscu nowego obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów u.p.d.o.p. nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztem uzyskania przychodów są natomiast odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.).

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

* strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1;

* strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, wydatki poniesione na nabycie, bądź wytworzenie składników majątku stanowiących środki trwałe, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tych środków trwałych. Natomiast w przypadku likwidacji nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego, o ile likwidacja ta nie jest związana z utratą przydatności tego środka trwałego na skutek zmiany rodzaju prowadzonej działalności, do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć niezamortyzowaną część wartości początkowej likwidowanego środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wykorzystywał w prowadzonej działalności środki trwałe w postaci nieruchomości gruntowej zabudowanej, w skład której wchodziły: grunty, budynek produkcyjno-magazynowo-biurowy (oznaczony jako segment A, B, C i D), plac wraz z instalacjami wodno¬kanalizacyjną, elektryczną i gazową a także wiata garażowa oraz ogrodzenie wraz z bramą wjazdową - ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i stanowiące własność Spółki. W związku z prowadzoną inwestycją, część powyższych środków trwałych uległo całkowitej likwidacji, a w ich miejsce powstaną nowe środki trwałe.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wykorzystywane dotychczas w działalności Wnioskodawcy środki trwałe uległy fizycznej likwidacji (przestały całkowicie istnieć), a ich likwidacja związana jest z działaniami inwestycyjnymi Wnioskodawcy, a nie ze zmianą rodzaju prowadzonej działalności, niezamortyzowana wartość początkowa tych środków trwałych może stanowić koszty uzyskania przychodu w dacie likwidacji środków trwałych.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.