IBPBI/2/423-527/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 6 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w przypadku zbycia środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej w przypadku zbycia środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE lub Strefa) na podstawie zezwolenia strefowego z dnia 26 października 2005 r. (dalej: Zezwolenie) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług świadczonych na terenie SSE, o klasyfikacjach wymienionych w Zezwoleniu.

Zezwolenie zostało następnie zmienione decyzjami Ministra Gospodarki, tj.:

* decyzją Ministra Gospodarki z dnia 26 marca 2009 r.,

* decyzją Ministra Gospodarki z dnia 26 maja 2010 r.

Zezwolenie Wnioskodawcy udzielone zostało w trakcie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 220, poz. 2232, z późn. zm. dalej: Rozporządzenie o SSE).

W ramach inwestycji objętej Zezwoleniem Spółka wybudowała zakład produkcyjny na terenie SSE, w którym stale prowadzi produkcję. Działalność na terenie Strefy odbywa się z użyciem środków trwałych zakupionych lub wytworzonych w ramach wydatków inwestycyjnych dokonanych w ramach Zezwolenia.

W związku z obecną sytuacją rynkową, zarząd Spółki rozważa różne scenariusze dalszej działalności, w tym rozwój z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, czy kontynuację działalności na terenie strefy na podstawie nowego zezwolenia. Jednym z rozważanych rozwiązań jest zwrócenie się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych ("ustawa o SSE") i rezygnacja z dalszego korzystania z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego. Wnioskując o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia Spółka będzie spełniała wskazany w Zezwoleniu warunek dotyczący poniesienia wydatków inwestycyjnych, natomiast w dalszym ciągu będzie miała czas (do 31 grudnia 2013 r.) na spełnienie warunku dotyczącego poziomu zatrudnienia. Wnioskodawca podkreśla, że nie toczy się przeciwko Spółce postępowanie w sprawie cofnięcia Zezwolenia.

Po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia Spółka rozważa także sprzedaż części środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego w podatku CIT.

Po uzyskaniu Zezwolenia i poniesieniu pierwszych wydatków inwestycyjnych Spółka korzystała ze zwolnienia w podatku CIT dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia.

Spółka jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu Załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001 /WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L10 z 13 stycznia 2001 r.; Dz. Urz. UE Polska wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zbycie środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy w drodze decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, a przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o podatku CIT (dalej "Ewidencja") będzie skutkowało utratą prawa do wykorzystanego już przez Spółkę zwolnienia od podatku CIT dochodów osiąganych przez Spółkę z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, a w konsekwencji spowoduje obowiązek zapłaty podatku CIT w części dotyczącej zbywanego środka trwałego i/lub wartości niematerialnych i prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

1. Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy

W razie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia ustają zarówno wszelkie prawa, jak i obowiązki związane z prowadzeniem działalności na terenie SSE, w tym także zakaz zbywania przez 5 lat środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych od dnia ich wprowadzenia do Ewidencji. Konsekwencją przyjęcia powyższego stanowiska jest możliwość zbywania bez ograniczeń wszystkich środków trwałych, również tych związanych z utrzymaniem inwestycji w regionie.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że zbycie po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia na wniosek przedsiębiorcy w drodze decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do Ewidencji nie będzie skutkowało żadnymi negatywnymi konsekwencjami dla Spółki, a więc także utratą prawa do wykorzystanego już przez Spółkę (przed stwierdzeniem wygaśnięcia zezwolenia) zwolnienia od podatku CIT dochodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Powyższe stanowisko uzasadnia brzmienie powołanych poniżej przepisów, orzecznictwo sądów administracyjnych, przykładowo:

* wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 749/11;

* wyrok SN z dnia 19 grudnia 2012 r. sygn. akt II FSK 86/12, oraz

* wyrok SN z dnia 30 kwietnia 2009 r. sygn. akt II OSK 659/08;

a także spójna i bogata praktyka organów podatkowych w kwestii skutków prawnych stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, przykładowo:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 listopada 2010 r. Znak ILPB3/423-698/10-2/MM,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 września 2012 r. Znak ITPB3/423-407a/12/MK.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2 oparte jest na interpretacji następujących przepisów:

Na wstępie Wnioskodawca podkreśla, że ponieważ każde z pytań rozpatrywane jest przez Dyrektora Izby odrębnie, pozwoli sobie powtórzyć częściowo argumentację dotyczącą skutków stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia omówioną w punkcie 1. Ma ona bowiem zasadnicze znaczenia dla prawidłowej odpowiedzi na 2 zadane przez Wnioskodawcę pytanie.

Skutki stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia.

Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych przewiduje w art. 19 możliwość zakończenia działalności prowadzonej w ramach SSE przed upływem okresu, na który zostało udzielone zezwolenie. Następuje to w oparciu o jedną z dwóch wyraźnie wyodrębnionych procedur, które skutkują:

I tak, zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

Katalog przesłanek, które mogą doprowadzić do cofnięcia zezwolenia jest więc zamknięty.

Skutkiem cofnięcia zezwolenia jest zgodnie z art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

sposób rozliczenia w przypadku zaistnienia takich okoliczności został wskazany w art. 17 ust. 6 ustawy o CIT.

W chwili obecnej Spółka spełnia wszelkie dotychczasowe zobowiązania wynikające z Zezwolenia (warunek dotyczący poniesienia wydatków inwestycyjnych został już spełniony, na spełnienie warunku dotyczącego utworzenia miejsc pracy Spółka ma czas do 31 grudnia 2013 r.), wobec czego nie została spełniona żadna z przesłanek do cofnięcia zezwolenia wymienionych w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych.

Negatywne konsekwencje cofnięcia zezwolenia wskazane w art. 17 ust. 5 i 6 ustawy o CIT, są formą sankcji za niezrealizowanie przez dany podmiot wymogów wskazanych w otrzymanym zezwoleniu, co w sytuacji Spółki na dzień wydania decyzji o wygaśnięciu zezwolenia nie będzie miało miejsca.

Tym samym Spółka uważa, że powyżej wskazane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako odnoszące się bezpośrednio i wyłącznie do procedury cofnięcia zezwolenia, nie znajdą zastosowania w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku.

W odniesieniu do stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia ustawodawca nie sprecyzował ani okoliczności, które stanowią podstawę do stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia ani jego skutków. W szczególności z przepisów art. 17 ust. 5-6 ustawy o CIT, które określają skutki podatkowe cofnięcia zezwolenia nie wynika, aby analogiczny obowiązek opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT miał zastosowanie w razie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia w drodze decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki.

W ocenie Spółki, w zakresie stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia nie można stosować przepisów dotyczących jego cofnięcia, bowiem wówczas wyodrębnienie tych dwóch procedur byłoby bezcelowe. Gdyby ponadto intencją ustawodawcy było określenie jakichkolwiek negatywnych konsekwencji dla podatnika w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, to zostałoby to przez niego wskazane wprost w przepisach lub przez odpowiednie odesłanie.

Skutki zbywania środków trwałych po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia.

Ponieważ po stwierdzeniu wygaśnięcia zezwolenia ustaną dla Spółki nie tylko uprawnienia jakie wiążą się z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ale również wszelkie związane z tym obowiązki, tym samym zbycie po stwierdzeniu wygaśnięcia zezwolenia środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, po wygaśnięciu Zezwolenia nie spowoduje dla Spółki jakichkolwiek negatywnych skutków.

Z tego też względu, w przypadku stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia w ww. trybie, zbycie przez Spółkę środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych - nawet przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do Ewidencji - nie będzie w ogóle wpływało na utratę prawa do wykorzystanego już (a więc przed stwierdzeniem wygaśnięcia zezwolenia) zwolnienia z podatku CIT dochodów osiąganych przez Spółkę z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia. W konsekwencji nie będzie rodziło to konieczności zapłaty podatku CIT ani dokonywania jakichkolwiek korekt deklaracji na podatek CIT złożonych przed stwierdzeniem wygaśnięcia Zezwolenia.

Podobnie stanowisko zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2010 r. Znak ILPB3/423-698/10-2/MM. Organ przychylił się w niej do stanowiska podatnika, który w analogicznej sytuacji stwierdził: "Brak negatywnych konsekwencji w przypadku sprzedaży środków trwałych oraz/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Mając na uwadze powyższe rozważania, w szczególności dotyczące wygaśnięcia obowiązków Spółki wynikających z przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku sprzedaży środków trwałych oraz/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki uwzględnione w kalkulacji przysługującego limitu pomocy, po stwierdzeniu przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia Zezwolenia, po stronie Spółki nie zaistnieją jakiekolwiek negatywne skutki. W szczególności, Spółka nie utraci prawa do wykorzystanego już (do momentu wygaśnięcia Zezwolenia) zwolnienia podatkowego w części odpowiadającej wartości środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) podlegających sprzedaży, nawet jeżeli sprzedaż tych środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) nastąpi przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych."

Zgodnie z powyższym, stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia będzie w przyszłości skutkowało nie tylko wygaśnięciem praw Spółki powstałych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, ale także wygaśnięciem obowiązków Spółki, w tym obowiązku utrzymania własności środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki kwalifikujące do objęcia pomocą publiczną, przez 5 lat od dnia wprowadzenia ich do Ewidencji.

W konsekwencji, Spółka nie będzie obowiązana do utrzymania własności tych składników majątkowych, ponieważ nie będzie związana warunkami prowadzenia działalności na terenie SSE określonymi w Zezwoleniu.

Podobne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2012 r. Znak ITPB3/423-407a/I2/MK), w której potwierdził, że: "Po wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE, Spółka stanie się podatnikiem działającym na zasadach ogólnych. W konsekwencji, w sytuacji stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia, sprzedaż środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, które Spółka uznała za wydatki kwalifikowane przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia ich do Ewidencji nie będzie skutkowała żadnymi negatywnymi dla Spółki konsekwencjami. W szczególności, Spółka nie utraci prawa do wykorzystanego już (do momentu stwierdzenia wygaśnięcia Zezwolenia) zwolnienia podatkowego w części opartej na wartości sprzedanych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, nawet jeżeli sprzedaż tych środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) nastąpi przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do Ewidencji."v

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stwierdza, że ponieważ po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia w trybie art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ustaną nie tylko prawa, ale i wszelkie obowiązki związane z prowadzeniem działalności na terenie SSE, zbycie po stwierdzeniu wygaśnięcia Zezwolenia środków trwałych i/lub wartości niematerialnych i prawnych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną - nawet jeśli sprzedaż tych środków trwałych nastąpi przed upływem 5 lat od wprowadzenia ich do Ewidencji - nie będzie skutkowało żadnymi negatywnymi konsekwencjami dla Spółki, w tym w szczególności nie będzie skutkowało utratą prawa do wykorzystanego już przez Spółkę (przed stwierdzeniem wygaśnięcia zezwolenia) zwolnienia z podatku CIT dochodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że w niniejszej interpretacji indywidualnej ocenie nie podlegały kwestie związane z ewentualnym wydaniem przez Ministra Gospodarki decyzji o wygaśnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani kwestia ustalenia momentu wygaśnięcia tego zezwolenia, gdyż w myśl art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do art. 14b § 2 tej ustawy, wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Poprzez ustawy podatkowe zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej/zdarzenia przyszłego na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Wobec powyższego, przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 267), do których należą również decyzje związane z wydanym cofnięciem bądź wygaśnięciem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zezwolenie jest decyzją o charakterze indywidualnym, szczegółowo określającą warunki realizacji inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być udzielone, jeżeli podjęcie działalności na terenie strefy przyczyni się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 3-4 (art. 16 ust. 4 cyt. ustawy). W myśl natomiast art. 16 ust. 6 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego. Ponadto, jak wynika z treści art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ, który wydał decyzję, wyjaśnia w drodze postanowienia na żądanie organu egzekucyjnego lub strony wątpliwości co do treści decyzji.

Wobec powyższego należy wskazać, iż organem właściwym do oceny tego, czy zachodzą przesłanki do cofnięcia czy też wygaśnięcia zezwolenia oraz do rozstrzygnięcia wątpliwości związanych z treścią decyzji w sprawie wygaśnięcia zezwolenia jest minister właściwy do spraw gospodarki.

Mając na uwadze powyższe, tut. Organ nie dokonał oceny, czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do wygaśnięcia, czy też cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i przyjął za wiążące stwierdzenie Spółki, jako element opisu zdarzenia przyszłego nie podlegającego ocenie, iż Minister Gospodarki stwierdzi wygaśnięcie posiadanego przez Nią Zezwolenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.