IBPBI/2/423-492/09/PP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-492/09/PP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 29 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu pochodzącego z obsługi hydroforu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu pochodzącego z obsługi hydroforu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnotą mieszkaniową jedno budynkową, powstałą z zasobów mieszkaniowych pozakładowych w przeważającej większości lokali wyodrębnionych. Wspólnota składa się tylko z lokali mieszkalnych, nie posiada żadnych lokali użytkowych, ani też nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

W budynku wspólnoty usytuowany jest węzeł cieplny PEC zasilający w c.o. i c.w.u. 2 budynki mieszkalne tzn. budynek wspólnoty i budynek sąsiadującej z nią wspólnoty mieszkaniowej, która również składa się tylko i wyłącznie z lokali mieszkalnych.

W budynku wspólnoty zlokalizowany jest również hydrofor, zakupiony i zabudowany ze środków własnych właścicieli lokali wyodrębnionych nieruchomości. Hydrofor ten jest niezbędny do dostarczania wody zimnej do węzła cieplnego PEC celem jej podgrzania. Podgrzana w taki sposób woda jest dostarczana do budynku wspólnoty oraz do budynku wspólnoty sąsiedniej. Warunki techniczne zabudowy instalacji c.o. i c.w.u. wykluczają możliwość odłączenia od węzła cieplnego PEC oraz hydroforu tej drugiej wspólnoty.

W związku z powyższym Wnioskodawca jest "bezprowizyjnym pośrednikiem" w dostarczeniu wody zimnej do celów podgrzania dla sąsiadującej wspólnoty mieszkaniowej. Na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej obciąża miesięcznie tę drugą wspólnotę kosztami zużycia wody zimnej do podgrzania w wysokości 50% kosztów zużycia wody zimnej wskazanego przez wodomierz zainstalowany na wejściu do tego węzła cieplnego. Operację taką można by określić jako "refakturowanie" kosztów zużycia wody z obciążenia przez Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji. Występuje tu więc sytuacja zrównania przychodów z kosztami ich uzyskania a więc obowiązek podatku dochodowego od osób prawnych nie występuje.

Dodatkowo, na podstawie tej samej umowy, obciążana jest druga wspólnota kosztami eksploatacji tj. kosztami energii elektrycznej zasilającej ten hydrofor oraz kosztami obsługi hydroforu.

Obsługa ta obejmuje:

* kontrolę pracy pompy oraz silnika,

* kontrolę działania zestawu Hydromono CRE 4-60,

* kontrolę ciśnienia wody - zabezpieczenia przed suchobiegiem,

* uzupełnianie poduszki powietrznej w zbiorniku ciśnieniowym,

* bieżącą konserwację i usuwanie usterek,

* prowadzenie ksiązki obsługi konserwacji i przeglądów hydroforni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy przychody z tytułu obsługi hydroforu można uznać za przychody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w trybie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w trybie interpretacji ogólnej Ministerstwa Finansów z dnia 5 marca 2008 r., a w związku z powyższym dochód osiągnięty z tego tytułu należałoby uznać za dochód zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

2.

Czy też przychody te należy uznać jako przychody osiągnięte z innej działalności wspólnoty, gdyż nie są one świadczone na rzecz swoich członków, tylko na rzecz innego podmiotu gospodarczego, jakim jest wspólnota mieszkaniowa i dochód z tego tytułu opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wspólnoty, pomimo zaliczenia hydroforni wbudowanych do katalogu zasobów mieszkaniowych przez Ministerstwo Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 22 grudnia 2006 r. oraz z dnia 5 marca 2008 r., wspólnota świadczy w takim wypadku usługi na rzecz innego podmiotu gospodarczego, a nie tylko na rzecz swoich właścicieli lokali.

Również z uwagi na fakt zaliczenia w interpretacjach j.w. odsetek od lokat bankowych do gospodarki innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, Wnioskodawca nie jest w stanie udowodnić, że dochód uzyskany z tego tytułu zostanie faktycznie przeznaczony tylko i wyłącznie na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. W związku z powyższym wspólnota uznała ten dochód jako dochód z gospodarki innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi i konsekwentnie do swojego stanowiska cały czas odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w tym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p."), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty, w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. wynika, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

1.

dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,

2.

dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Zasadne jest więc zaliczenie do zasobów mieszkaniowych:

1.

budynków mieszkalnych wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,

2.

pomieszczeń znajdujących się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynków (pomieszczeń) administracji osiedlowej, kotłowni i hydroforni wolnostojących, osiedlowych warsztatów (zakładów) konserwacyjno-remontowych,

3.

urządzeń i uzbrojenia terenów, na których znajdują się ww. budynki, w szczególności: zbiorników-dołów gnilnych, szamb, rurociągów i przewodów sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), innych budowli i urządzeń związanych z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mających wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).

4.

gruntów na których posadowione są budynki mieszkalne.

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli lokali będących członkami wspólnoty mieszkaniowej i mają istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania Wspólnoty. Zatem związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu u.p.d.o.p. (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z gospodarki zasobami mieszkaniowymi może, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., być wolny od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, hydrofor który jest własnością Wspólnoty, niezbędny jest dla prawidłowego funkcjonowania lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty. Zatem przychód z tytułu obsługi hydroforu otrzymywany przez Wspólnotę Mieszkaniową od innej wspólnoty uznać należy za przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Jednakże wnioskodawca sam stwierdza, że "nie jest w stanie udowodnić, iż dochód uzyskany z tego tytułu zostanie faktycznie przeznaczony tylko i wyłącznie na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi". Wobec braku spełnienia jednej z dwóch przesłanek zwolnienia z opodatkowania dochodu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., będzie jednak podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Słusznie zatem Wspólnota odprowadza od tego dochodu zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych.

Stanowisko Wspólnoty jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl