IBPBI/2/423-471/10/CzP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-471/10/CzP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie uznania za przychód umorzonej pożyczki przeznaczonej na sfinansowanie zadania modernizacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za przychód umorzonej pożyczki przeznaczonej na sfinansowanie zadania modernizacyjnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 maja 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-471/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 25 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka w grudniu 2004 r. zaciągnęła pożyczkę w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie przedsięwzięcia pn. "...". Po spłacie w 2008 r. 75% zobowiązania oraz uzyskaniu efektu rzeczowego i ekologicznego WFOŚiGW umorzył pozostałą część pożyczki w kwocie 111.250,00 zł. Otrzymane umorzenie pożyczki nie było uwarunkowane przeznaczeniem kwoty umorzonej pożyczki na realizację innego zadania inwestycyjnego.

Całą kwotę umorzonej pożyczki Spółka zaliczyła na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednorazowo do przychodów podatkowych w dacie umorzenia. Jednocześnie dla celów bilansowych na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości umorzoną kwotę pożyczki Spółka zaliczyła do rozliczeń międzyokresowych przychodów.

Kwota ta stopniowo księgowana jest na przychody operacyjne równolegle do odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego, a więc:

1.

jednorazowe zaliczenie do przychodów podatkowych kwoty 111.250 zł z tytułu umorzenia pożyczki,

2.

zaksięgowanie w 2008 r. na pozostałych przychodach operacyjnych kwoty stanowiącej równowartość amortyzacji za 4 lata obrotowe 2005-2008, tj. od momentu zakończenia modernizacji kotła do czasu umorzenia pożyczki (art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości) w wysokości 22.250 zł, wynikającą z wyliczenia: 111.250 x 5% x 4 lata.

3.

od 2009 r. pozostała kwota stanowiąca równowartość amortyzacji w kwocie 89.000 zł (111.250 - 22.250 = 89.000) zwiększa stopniowo przychody operacyjne w kwocie 5.562,50 zł rocznie przez okres 16 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odnośnie pkt 1: Czy Spółka prawidłowo zaliczyła do przychodów podatkowych jednorazowo kwotę umorzonej pożyczki.

Odnośnie pkt 2: Czy Spółka winna zaliczyć jednocześnie do przychodów podatkowych 2008 r. kwotę umorzonej pożyczki w wysokości 22.250,00 zł, stanowiącą równowartość odpisów amortyzacyjnych za 4 lata obrotowe ujętą bilansowo na pozostałych przychodach operacyjnych.

Odnośnie pkt 3: Czy od 2009 r. pozostała kwota pożyczki stanowiąca równowartość amortyzacji w kwocie 89.000,00 zł aktywowana w okresie 16 lat stanowi przychód podatkowy w kwocie rocznej 5.562,50 zł.

Zdaniem Spółki, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cała kwota umorzonej pożyczki stanowi przychód podatkowy w momencie umorzenia, a amortyzacja od zmodernizowanego środka w całości stanowi koszt uzyskania przychodów. Przychód, który wynika z księgowania umorzenia pożyczki i stanowiący równowartość amortyzacji księgowany na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości, należy wyłączyć z przychodów bilansowych ponieważ wcześniej opodatkowano całą kwotę umorzonej pożyczki, zanim została ujęta w rachunku zysków i strat, czyli przychód podatkowy został rozpoznany wcześniej niż bilansowy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka dodała, iż przychód bilansowy w kwocie 22.250,00 zł powstały w związku z umorzeniem pożyczki w kwocie 111.250,00 zł w 2008 r., stanowiący równowartość odpisów amortyzacyjnych za 4 lata obrotowe, tj. od momentu oddania zadania inwestycyjnego do używania, do momentu umorzenia pożyczki, należy wyłączyć z przychodów podatkowych, gdyż do celów podatkowych przychód ten powstał w całej kwocie umorzenia w dniu otrzymania decyzji o umorzeniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pozostała kwota 89.000,00 zł wynikająca z umorzonej pożyczki (111.250,00 zł), stanowiąca równowartość amortyzacji za 16 lat obrotowych zmodernizowanego kotła WR 10B, zaksięgowana na koncie "Rozliczenia międzyokresowe przychodów", począwszy od 2009 r. zwiększa stopniowo pozostałe przychody operacyjne w kwocie rocznej 5.562,50 zł i zdaniem Spółki nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, ponieważ przychód w tej części, tj. w kwocie 89.000,00 zł został rozpoznany wcześniej niż bilansowy w kwocie łącznej 111.250,00 zł (22.250,00 zł + 89.000,00 zł), w momencie umorzenia pożyczki w 2008 r. zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychody bilansowe wynikające z księgowań, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o rachunkowości, nie mogą zatem stanowić przychodów podatkowych, ponieważ wynika to z rozpoznania innej daty powstania przychodów do celów bilansowych, niż do celów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., określanej w dalszej części "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 8 u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a.

bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b.

postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub

c.

realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

W przepisach tych ustawodawca używa w odniesieniu do wymienionych w nich kategorii przychodów m.in. terminu umorzone zobowiązania. Jednakże pojęcie to w u.p.d.o.p. nie zostało zdefiniowane. "Umorzenie", wg Słownika Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, t. III, str. 557), oznacza "zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu. Umorzyć dług. Umorzyć podatek, należność". Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), wierzytelność jest prawem i nie ma przeszkód, aby zrzec się tego prawa w każdej chwili. Zrzeczenie się, polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. W oparciu o art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie. Zatem skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.

Z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., wynika, że przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość umorzonych zobowiązań. Wyjątek uczyniono tylko dla zobowiązań, w tym kredytów i pożyczek, umorzonych w związku z bankowym postępowaniem ugodowym, z postępowaniem upadłościowym albo z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym wartość umorzonej pożyczki z WFOŚiGW stanowi dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w dacie umorzenia.

Tym samym:

* przychód bilansowy w kwocie 22.250,00 zł powstały w związku z umorzeniem pożyczki w kwocie 111.250,00 zł w 2008 r., stanowiący równowartość odpisów amortyzacyjnych za 4 lata obrotowe oraz

* pozostała kwota 89.000,00 zł wynikająca z umorzonej pożyczki (111.250,00 zł), stanowiąca równowartość amortyzacji za 16 lat obrotowych zmodernizowanego kotła

- nie stanowią przychodów podatkowych.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie możliwości ujęcia odpisów amortyzacyjnych w kosztach uzyskania przychodów wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl