IBPBI/2/423-46/10/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szpitala, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 7 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wartość nieodpłatnych świadczeń wynikających z używania środków trwałych otrzymanych od organu założycielskiego w nieodpłatne użytkowanie stanowi przychód - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2010 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wartość nieodpłatnych świadczeń wynikających z używania środków trwałych otrzymanych od organu założycielskiego w nieodpłatne użytkowanie stanowi przychód.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Szpital jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej działającym na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.). Corocznie otrzymuje od Urzędu Miejskiego środki trwałe

w nieodpłatne użytkowanie oraz Urząd Miejski finansuje wysokie nakłady na ulepszenie środków trwałych (głównie istniejących budynków Szpitala, będących również własnością Miasta).

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy stanowi między innymi wartość przyjętych nieodpłatnych świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, w nieodpłatny zarząd lub używanie, lecz otrzyma¬nych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. W tych wyjątkach jako podmioty otrzymujące środki trwałe w nieodpłatne używanie nie zostały wymienione zakłady opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym, z tytułu nieodpłatnego używania środków trwałych stanowiących własność Miasta, Szpital ustala wartość przyjętych nieodpłatnych świadczeń i statystycznie dodaje do przychodów podatkowych przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Powoduje to podwójny wpływ na podstawę opodatkowania:

* ponieważ Szpital nie płaci czynszu za używanie tych środków trwałych, nie występują koszty z tego tytułu, a więc dochód podatkowy (a także bilansowy) jest wyższy,

* statystyczne zwiększenie przychodów o wartość nieodpłatnych świadczeń z tytułu używania środków trwałych powtórnie zwiększa podstawę opodatkowania.

Wątpliwości, czy Szpital słusznie zwiększa przychody podatkowe o wartość wymienionych wyżej nieodpłatnych świadczeń pojawiają się w związku z treścią art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy podatkowej. Zgodnie z treścią tego przepisu do przychodów podatkowych nie zalicza się między innymi przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie funduszu założycielskiego. Na podstawie przepisów art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości, przyjęte do nieodpłatnego używania środki trwałe, mimo że nie stanowią własności Szpitala podlegają wprowadzeniu do ewidencji księgowej Szpitala, są amortyzowane i umarzane, ponieważ stanowią aktywa kontrolowane przez Szpital, o wiarygodnie określonej wartości. Na podstawie przepisów art. 56 ust. 2 i art. 57 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, wartość tych środków trwałych podlega dwustronnie odniesieniu na fundusz założycielski.

Jednakże na fundusz założycielski odnoszona jest wartość środków trwałych przyjętych w nieodpłatne używanie, wynikająca z dokumentów dotyczących ich przekazania sporządzonych przez Urząd miejski, zaś art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi o wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu używania tych środków trwałych, a zatem są to różne wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Szpital ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych powinien zwiększać przychody podatkowe o wartość nieodpłatnych świadczeń wynikających z używania środków trwałych otrzymanych od organu założycielskiego - jednostki samorządu teryto¬rialnego - w nieodpłatne użytkowanie.

Zdaniem Szpitala, nie powinien zaliczać do przychodów podatkowych wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu używania powyższych środków trwałych (wg art. 12 ust. 1 pkt 2), ponieważ zwiększa fundusz założycielski. Zdaniem Szpitala, za taką interpretacją przemawia fakt, że liczona w koszty księgowe amortyzacja tych środków trwałych nie stanowi kosztu podatkowego, ponieważ nie stanowią one własności Szpitala, ani też nie są użytkowane na podstawie umów, o których mowa w art. 17a ustawy podatkowej, co powoduje dalsze zwiększenie dochodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 60 z późn. zm.), samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej gospodaruje samodzielnie przekazanymi w nieodpłatne użytkowanie nieruchomościami i majątkiem Skarbu Państwa lub komunalnym oraz majątkiem własnym (otrzymanym i zakupionym).

Natomiast zgodnie z art. 56 ust. 2 ww. ustawy, fundusz założycielski zakładu stanowi wartość wydzielonej zakładowi części mienia państwowego lub komunalnego lub mienia publicznej uczelni medycznej albo publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.

W myśl art. 57 ww. ustawy, fundusz założycielski samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zwiększają, przekazane z budżetu państwa, dotacje na remonty, inwestycje, w tym zakup aparatury i sprzętu medycznego, dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego na cele rozwojowe zakładu oraz dary mające charakter aktywów trwałych lub przeznaczone na cele rozwojowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. określanej w dalszej części "u.p.d.o.p."), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Z kolei przychody neutralne podatkowo, a więc nie uwzględnione przy ustalaniu podstawy opodatkowania, tj. dochodu podlegającego opodatkowaniu, określone zostały w art. 12 ust. 4 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. u.p.d.o.p., do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Szpital corocznie otrzymuje od Urzędu Miejskiego środki trwałe w nieodpłatne użytkowanie oraz Urząd ten finansuje nakłady na ulepszenie środków trwałych (głównie istniejących budynków Szpitala, będących również własnością Miasta).

Majątek, o którym mowa, stanowi fundusz założycielski Szpitala. Zatem na podstawie cytowanego wyżej art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do ustalania przez Szpital przychodu w związku z nieodpłatnym otrzymaniem do użytkowania środków trwałych. Celem przekazania nieruchomości jest bowiem zgromadzenie środków niezbędnych do jego funkcjonowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.