IBPBI/2/423-457/13/SD
Pismo z dnia 25 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-457/13/SD
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy regulacje zawarte w art. 4 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, dotyczą faktur wystawionych po dniu 1 stycznia 2013 r., czy należy brać pod uwagę również faktury z 2012 r. których termin płatności upływa w 2013 r. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4) - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy regulacje zawarte w art. 4 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, dotyczą faktur wystawionych po dniu 1 stycznia 2013 r., czy należy brać pod uwagę również faktury z 2012 r. których termin płatności upływa w 2013 r. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-91/13/SD, IBPP2/443-45/13/RSz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 15 kwietnia 2013 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka dokonuje zakupu towarów handlowych z Danii. Dotychczasowa praktyka pozwalała na ustalanie terminów płatności faktur dokumentujących zakup tego towaru na terminy dochodzące do 180 dni. W obecnej sytuacji prawnej oznacza to, że dla kosztów - będących kosztem zakupu sprzedanych towarów handlowych nabytych w Danii (dokumentowanych fakturami zakupu z terminem płatności pomiędzy 90 dni a 180 dni) - powstających w momencie sprzedaży danego towaru (wystawienia faktury sprzedaży):
należy sprawdzać dla każdej sprzedanej sztuki towaru, czy towar ujęty na fakturze sprzedaży został zapłacony, tj. czy została zapłacona faktura dokumentująca zakup tego towaru w terminie do 90 dni od daty faktury sprzedaży tego towaru (równoznacznej z datą powstania kosztu). Jeżeli faktura zakupu towaru z Danii nie została uregulowana w tym terminie, należy skorygować koszty podatkowe o wartość zakupu tego towaru w deklaracji za okres występujący 90 dni po dacie sprzedaży tego towaru.
w przypadku gdy całość kosztów zakupu towarów sprzedanych za pierwszy okres nie zostanie uregulowana do 90 dnia od daty sprzedaży towarów (zakwalifikowania towarów w koszty podatkowe) faktury zakupu nie zostaną zapłacone w ustawowych terminach, to o całą wartość kosztu zakupu towarów sprzedanych, występujących w pierwszym okresie, należy skorygować podatkowe koszty uzyskania przychodów w okresie następującym 90 dni po dacie sprzedaży.
koszty zakupu poszczególnych sztuk towarów sprzedanych w danym okresie będą się stawały kosztem uzyskania przychodu w momencie zapłaty faktury zakupu dokumentującej zakup towaru w Danii, który to moment może nastąpić 180 dni od daty wystawienia faktury. Należy zatem monitorować odrębnie każdy towar, będący przedmiotem obrotu w danym miesiącu i ustalać datę uregulowania faktury zakupu, która stanowi dowód zakupu tego towaru. W momencie uregulowania zapłaty za dany towar wartość towaru w cenie zakupu ponownie będzie stanowiła koszt podatkowy.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy regulacje zawarte w art. 4 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce z dnia 30 listopada 2012 r. dotyczą faktur wystawionych po dniu 1 stycznia 2013 r., czy należy brać pod uwagę również faktury z 2012 r., których termin płatności upływa w 2013 r... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)
Zdaniem Wnioskodawcy, regulacje te dotyczą wyłącznie faktur wystawionych od 1 stycznia 2013 r.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:
O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "ustawa o p.d.o.p.").
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.
Moment potrącenia kosztów bezpośrednich został określony w art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p., natomiast kosztów pośrednich został określony w przepisie art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p.
Mocą art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), z dniem 1 stycznia 2013 r. do ustawy o p.d.o.p., został wprowadzony przepis art. 15b.
Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.
Stosownie do art. 15b ust. 2 ustawy o p.d.o.p., jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.
Celem wprowadzenia art. 15b ustawy o p.d.o.p., było ograniczenie tzw. "zatorów płatniczych", poprzez obowiązek dokonania przez podatnika korekty kosztów podatkowych w przypadku nieuregulowania przez niego kwoty wynikającej z faktury (innego dokumentu) w terminie wskazanym w przepisach podatkowych. Ww. regulacje dotyczące korekty kosztów uzyskania przychodów, nie znajdują zastosowania do podatnika, który kwoty wynikającej z takiej faktury bądź innego dokumentu, nie zaliczył do kosztów podatkowych. Zatem nieuregulowanie kwoty wynikającej z faktury lub innego dokumentu nie będzie powodowało obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów.
Wskazać również należy, iż przepisy art. 15b ustawy o p.d.o.p., należy stosować do tych kwot wynikających z faktury lub innego dokumentu, które zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów od dnia 1 stycznia 2013 r., nieistotna przy tym jest data wystawienia faktury (dokumentu) lecz moment zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynikających z nich kosztów.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, iż nowe regulacje dotyczą wyłącznie faktur wystawionych od 1 stycznia 2013 r. należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, Nr 2 i Nr 3 oraz w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.