IBPBI/2/423-45/11/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-45/11/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* wydatki osobowe i rzeczowe związane z funkcjonowaniem działu realizacji projektu zwiększają wartość początkową nabywanych i wytworzonych środków trwałych i podlegają zaliczeniu do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne,

* wydatki osobowe dotyczące rozliczania dotacji i obsługi pożyczki stanowią koszty pośrednie zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia,- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

* wydatki osobowe i rzeczowe związane z funkcjonowaniem działu realizacji projektu zwiększają wartość początkową nabywanych i wytworzonych środków trwałych i podlegają zaliczeniu do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne,

* wydatki osobowe dotyczące rozliczania dotacji i obsługi pożyczki stanowią koszty pośrednie zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje program pn. "..." współfinansowany ze środków Funduszu Spójności Unii Europejskiej w 85%. W ramach tego programu nabywane, wytwarzane bądź modernizowane są różnorakie środki trwałe, takie jak: sieci kanalizacyjne i wodociągowe, przepompownie ścieków, hydrofornie, stacja uzdatniania wody, oczyszczalnia ścieków. Spółka, w drodze przetargu opartego o prawo zamówień publicznych wybrała wykonawców robót budowlanych w projekcie oraz dostawców specjalistycznych urządzeń. Został także wybrany Inżynier Kontraktu, którego zadaniem jest nadzór i koOrdynacja robót budowlano - montażowych. Inżynier zatrudnia inspektorów nadzoru oraz specjalistów w różnych branżach związanych z prowadzonymi budowami. Odpowiada również za rozliczenia finansowe (ich prawidłowość) między wykonawcami, a Spółką. W celu prawidłowej realizacji projektu Spółka powołała wewnętrzną wyodrębnioną jednostkę organizacyjną pn. "Dział Realizacji Projektu". Zatrudnia on specjalistów w branży inżynierskiej, prawa zamówień publicznych, ekonomistów, pracownika odpowiedzialnego za reklamę oraz promocję projektu.

Dział Realizacji Projektu (dalej w skrócie "JRP") zatrudnia pracowników na stanowiskach:

1.

Pełnomocnik ds. Realizacji Projektu,

2.

Kierownik JRP,

3.

Inżynier Koordynator I i II,

4.

Inspektor ds. ewidencji nakładów inwestycyjnych, rozliczeń oraz administracji,

5.

Inspektor ds. zamówień publicznych,

6.

Inspektor ds. płatności, monitoringu, sprawozdawczości i promocji.

Pracownicy działu zajmują się współpracą z wykonawcami, Inżynierem Kontraktu oraz działami Spółki we wszystkich aspektach i na wszystkich etapach realizacji projektu. Koordynują pracę w terenie, opracowują projekty umów z wykonawcami, ewidencjonowaniem nakładów inwestycyjnych i rozliczaniem środków trwałych, współpracują z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (instytucja wdrażającą), zajmują się rozliczaniem dotacji i obsługą pożyczki, zaciągniętej w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Organizują działalność informująco - promującą i reklamową związaną z realizacją projektu. Szczegółowy zakres obowiązków pracowników Działu JRP został określony w przyjętej przez Spółce procedurze.

Pracownicy JRP prowadzą codzienną ewidencję czasu pracy, w której wyodrębniają czas pracy, poświęcony na czynności, związane bezpośrednio z inwestycją oraz czynności, związane z rozliczaniem dotacji i obsługą pożyczki WFOSiGW.

W ramach kierowania realizacją wymienionego projektu Spółka ponosi wielorakie wydatki, związane z funkcjonowaniem przedmiotowej Jednostki. Wydatki te obejmują:

1.

wydatki osobowe: wynagrodzenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty podróży służbowych,

2.

wydatki rzeczowe: materiały, energia, najem lokalu, usługi porządkowe, telefon.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy ponoszone przez Spółkę wydatki osobowe, poświęcone na bezpośrednią obsługę inwestycji (w części wynikającej z prowadzonej przez pracowników ewidencji czasu pracy) oraz rzeczowe związane z funkcjonowaniem JRP powinny zostać zaliczone do kosztów nabycia lub wytworzenia środków trwałych i w ten sposób zwiększać wartość początkową tychże środków trwałych, dając podstawę do odliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

* Czy wydatki osobowe, poświęcone na rozliczanie dotacji i obsługę pożyczki WFOSiGW (w części wynikającej z prowadzonej przez pracowników ewidencji czasu pracy), jako koszty pośrednio związane z inwestycją powinny być księgowane nie jako część nakładów inwestycyjnych, ale jako koszty uzyskania przychodów bieżącej działalności.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., za koszt wytworzenia środka trwałego uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Brak zamkniętej listy wydatków, poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego pozwała na interpretację, że do wartości początkowej zalicza się koszty, nie wymienione wprost, które są związane z inwestycją i gdyby nie owa inwestycja, nie zostałyby poniesione. Ten warunek spełniają koszty generowane przez Dział JRP. Po zakończeniu inwestycji wydatek będzie obciążać koszty uzyskania przychodów poprzez dokonywane w okresie użytkowania sieci wod.-kan. i kan. deszczowej odpisy amortyzacyjne, od tej części wartości początkowej środków trwałych, która nie została zwrócona Spółce w formie dotacji.

Na mocy art. 16g ust. 4 ustawy o p.d.o.p., do kosztu wytworzenia nie zalicza się natomiast kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na realizację projektu stanowią wydatki inwestycyjne, które są bezpośrednio związane z prowadzoną inwestycją. Powołany przez Spółkę dział JRP jest ściśle powiązany z realizowanym projektem w ramach, którego są nabywane i wytworzone środki trwałe. Konsekwencją tego jest fakt, że wydatki związane z jego funkcjonowaniem (osobowe i rzeczowe) powinny zwiększać wartość początkową nabywanych i wytworzonych środków trwałych, przy czym wydatki osobowe, obejmujące czynności związane z rozliczaniem dotacji i obsługą pożyczki, jako pośrednio wpływające na wytworzenie środka trwałego powinny być potraktowane jako koszt ogólny zarządu i powinny być odniesione w koszty uzyskania przychodów bieżącej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z definicji kosztu podatkowego wynika więc, iż aby wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione równocześnie dwa warunki:

* poniesienie kosztu musi nastąpić w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

W związku z powyższym Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesienie wydatki, jednak wyłącznie w tej części w jakiej nie były sfinansowane ze środków wymienionych w cytowanym wyżej art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p.

Dla ustalenia momentu potrącalności kosztów konieczna jest ocena charakteru związku przyczyno-skutkowego istniejącego pomiędzy wydatkami, a osiąganymi przychodami. Ustawodawca wyróżnia bowiem koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), odrębnie normując zasady ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b - 4d u.p.d.o.p.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnych definicji ww. pojęć. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest "zidentyfikowanie" wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się przy tym - zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. - dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje program pn. "..." współfinansowany ze środków Funduszu Spójności Unii Europejskiej w 85%. W ramach tego programu nabywane, wytwarzane bądź modernizowane są różnorakie środki trwałe, takie jak: sieci kanalizacyjne i wodociągowe, przepompownie ścieków, hydrofornie, stacja uzdatniania wody, oczyszczalnia ścieków.

Generalnie, wydatki na inwestycje, jako że ponoszone są w celu zabezpieczenia źródła przychodów i nie zostały wymienione w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów podatkowych, stanowią co do zasady koszty uzyskania przychodów. Jednakże nie mogą one być odnoszone w koszty bezpośrednio, podlegają natomiast zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w postaci odpisów z tytułu zużycia środków trwałych - tzw. odpisy amortyzacyjne (wyjątek stanowią tu grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, które zgodnie z art. 16c pkt 1 u.p.d.o.p. nie podlegają amortyzacji).

u.

p.d.o.p. definiuje wprost, co należy rozumieć przez pojęcie "inwestycji". Zgodnie z art. 4a pkt 1 u.p.d.o.p., inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Z kolei, środki trwałe w budowie to - w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości - zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Z definicji środka trwałego zawartej w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. wynika, że aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

1.

stanowić własność lub współwłasność podatnika,

2.

być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, tzn. środek powinien być wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem,

3.

przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,

4.

musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Regulacja zawarta w art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. wskazuje ponadto, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych. Sposób ustalania tej wartości jest w szczególności uzależniony od sposobu nabycia składnika majątku trwałego.

W razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się cenę ich nabycia (art. 16g ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.), którą stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p.).

Natomiast w razie wytworzenia we własnym zakresie wartość początkową środka trwałego - zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. - ustala się według kosztu wytworzenia, który stanowi, wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Do wartości początkowej wytworzonego środka trwałego w myśl art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., zalicza się zatem ogół kosztów poniesionych w związku z jego wytworzeniem od momentu rozpoczęcia inwestycji, aż do momentu przekazania środka trwałego do używania.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu, iż do kosztu wytworzenia środka trwałego zalicza się "inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych" oznacza, iż katalog wydatków związanych z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową, jest otwarty. Mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost w treści omawianego przepisu koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. O tym, czy wydatki stanowić powinny koszt poprzez odpisy amortyzacyjne decyduje ich związek z realizowanym przedsięwzięciem inwestycyjnym.

Na mocy art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., do kosztu wytworzenia nie zalicza się natomiast kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zarówno przepisy u.p.d.o.p., jak i przepisy ustawy o rachunkowości nie definiują pojęcia "kosztów ogólnych zarządu". W doktrynie przyjmuje się, że przez koszty ogólne zarządu rozumie się koszty działania jednostki jako całości oraz zarządzania nią.

W kosztach zarządu wyróżnia się:

* koszty administracyjno-gospodarcze, na które składają się: wynagrodzenia wraz z pochodnymi pracowników zarządu, koszty delegacji, koszty eksploatacji samochodów służbowych, koszty zużycia materiałów biurowych, podatki o charakterze kosztowym, opłaty pocztowe, telekomunikacyjne i inne, koszty utrzymania budynków i pomieszczeń zarządu,

* koszty ogólnoprodukcyjne obejmujące koszty prowadzenia i utrzymania komórek oraz obiektów ogólnego przeznaczenia, takich jak: magazyny, biura, laboratoria, bocznice kolejowe, a także koszty ochrony mienia jednostki, bezpieczeństwa i ochrony pracy, szkolenia załogi, racjonalizacji i wynalazczości,

* koszty nieprodukcyjne, tj. nie przynoszące efektu gospodarczego, do których zalicza się koszty przestojów, ubytki naturalne i niedobory w magazynach.

Do ceny nabycia i kosztów wytworzenia środka trwałego zalicza się koszty, które mają wpływ na wartość początkową danego składnika majątku; związane są bezpośrednio z realizacją inwestycji.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki osobowe, odnoszące się do bezpośredniej obsługi inwestycji (w części wynikającej z prowadzonej przez pracowników ewidencji czasu pracy) oraz wydatki rzeczowe związane z funkcjonowaniem Działu realizacji projektu "JRP" są bezpośrednio związane z prowadzoną inwestycją. Powołana przez Spółkę wyodrębniona wewnętrznie jednostka organizacyjna jest ściśle powiązana z realizowanym programem, w ramach którego są nabywane i wytworzone środki trwałe w konsekwencją wydatki związane z jej funkcjonowaniem (osobowe i rzeczowe) powinny zwiększać wartość początkową nabywanych i wytwarzanych środków trwałych, przy czym ich alokacji do wartości początkowej powinien dokonać sam Wnioskodawca w oparciu o posiadane dokumenty. Podlegają one zatem odniesieniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.

Natomiast wydatki osobowe, dotyczące rozliczania dotacji i obsługi pożyczki z WFOSiGW (w części wynikającej z prowadzonej przez pracowników ewidencji czasu pracy), jako koszty pośrednie, winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Do wniosku Spółka dołączyła strukturę organizacyjną, podział zadań i odpowiedzialności, schemat podejmowania decyzji w ramach projektu. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach) w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl