IBPBI/2/423-445/09/MO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBI/2/423-445/09/MO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wystąpienia różnic kursowych w związku ze spełnieniem przez dłużnika świadczenia w walucie polskiej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wystąpienia, w świetle art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnic kursowych w związku ze spełnieniem przez dłużnika świadczenia w walucie polskiej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 28 maja 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 2 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 228, poz. 1506) z dniem 24 stycznia 2009 r. zniesiona została w stosunkach cywilnoprawnych zasada walutowości. Zgodnie ze zmienionym art. 358 Kodeksu cywilnego przedmiotem zobowiązania może być suma pieniężna wyrażona w walucie obcej a w takim przypadku dłużnik może spełnić świadczenie w walucie polskiej, chyba, że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna zastrzega spełnienie świadczenia w walucie obcej.

Wartość waluty obcej określa się w tym przypadku według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia wymagalności roszczenia, chyba, że ustawa, orzeczenie sądowe lub czynność prawna stanowi inaczej zaś w razie zwłoki dłużnika wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego NBP z dnia w którym zapłata jest dokonana.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z kontrahentami krajowymi umowy na dostawę i montaż urządzeń specjalistycznych przewidujące zapłatę w walucie obcej (EUR). W umowach tych nie zostanie wyłączona możliwość spełnienia świadczenia pieniężnego przez odbiorców (dłużników) w walucie polskiej przy czym w takiej sytuacji wartość waluty obcej byłaby określana według formuły przewidzianej w art. 358 par. 2 Kodeksu cywilnego tj. według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia wymagalności roszczenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku spełnienia przez dłużnika świadczenia w walucie polskiej według kursu średniego NBP z dnia wymagalności roszczenia powstaną różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych mając na uwadze, że stosownie do art. 12 ust. 2 tej ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu zaś zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały faktycznie otrzymane (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy powstaną różnice kursowe. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych formułowane były tezy,że różnice kursowe mają miejsce tylko w transakcjach dewizowych w których zobowiązania są wyrażane i regulowane w walucie obcej (tak wyrok NSA z dnia 8 marca 2006 r. - II FSK 399/05- Monitor Podatkowy Nr 4/2006, str. 2, wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2006 r., III SA/Wa 496/06). Gdyby kierowe się powyższą tezą należałoby dojść do wniosku, że w analizowanym stanie faktycznym różnice kursowe nie powstaną skoro zapłata nastąpi w walucie polskiej.

Zdaniem wnioskodawcy nie można przyjmować do omawianego zagadnienia tak zawężonej definicji różnic kursowych z następujących przyczyn:

1.

przytoczone wyroki zostały wydane na gruncie zasadniczo odmiennego stanu faktycznego (chodziło o kredyty denominowane w walucie obcej oraz o klauzule waloryzacyjne odniesione do obcej waluty) oraz na gruncie stanu prawnego sprzed 24 stycznia 2009 r., kiedy to w obrocie wewnątrzkrajowym obwiązywała zasada walutowości,

2.

z przytoczonych przepisów nie wynika, że różnice kursowe nie powstają w razie dokonania zapłaty w walucie polskiej zobowiązania wyrażonego w walucie obcej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1.

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2.

poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3.

otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5.

kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Powołane powyżej przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

* gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;

* gdy wartość poniesionego kosztu w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty; wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest inna niż jego wartość w dniu zwrotu; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest inna niż jego wartość w dniu spłaty.

W świetle powołanych powyżej przepisów dla powstania różnic kursowych, w kontekście zagadnienia przedstawionego we wniosku, koniecznym jest aby:

* poniesiony koszt wyrażony był w walucie obcej,

* zapłata nastąpiła w walucie obcej.

Mając na względzie powyższe uregulowania świadczenia przez dłużnika w walucie polskiej nie spowoduje powstania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania 2 dotyczącego podatku od towarów i usług wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl