IBPBI/2/423-435/14/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, w której Wnioskodawca miał możliwość i nie dokonał, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, w której Wnioskodawca miał możliwość i nie dokonał na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wykorzystywać pojazdy samochodowe i w związku z tym będzie ponosić wydatki na ich eksploatację i używanie. Pojazdy te nie spełniają wymogów określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, a Wnioskodawca zdecydował się nie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu wymienionej w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, ze względu na wiążącą się z tym ogromną uciążliwość polegającą na rozpisywaniu w ewidencji wielu krótkich wyjazdów w przeciągu każdego dnia. W związku z powyższym na gruncie przepisów ustawy o VAT, pojazdy te nie będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a co za tym idzie, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących zakupu paliwa oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i używaniem tych pojazdów. Pojazdy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i faktycznie są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy niepodlegający odliczeniu podatek VAT, dotyczący zakupu paliwa oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i używaniem tych samochodów Wniosko-dawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

2. Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tych samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Niepodlegający odliczeniu podatek VAT, dotyczący zakupu paliwa oraz innych towa-rów i usług związanych z eksploatacją i używaniem tych samochodów, będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o p.d.o.p., gdyż nie przysługuje mu prawo od odliczenia podatku VAT, a samochód fak-tycznie jest wykorzystywany do celów związanych z działalnością gospodarczą.

Ad. 2. Będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tych samochodów, gdyż zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. amortyzacji podlegają środki transportu wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzo-ną przez niego działalnością gospodarczą. Uznanie na gruncie przepisów ustawy o VAT samochodu za niewykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, z powodu braku ewidencji przebiegu pojazdu nie oznacza automatycznie, że samochód faktycznie jest wykorzystywany do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 85, dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usłu-gi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeże-li naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Ponadto, jeżeli samochód osobowy spełnia definicję środka trwałego (art. 16a u.p.d.o.p.), podatnik ma prawo wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, które zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, niezależnie od tego w jakiej części (100% czy 50%) odliczył podatek VAT przy zakupie tego samochodu. Dla ustalenia wartości początkowej nabytego odpłatnie środka trwałego, w tym samochodu osobowego, cenę nabycia pomniejsza się o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p.).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza wykorzystywać pojazdy samochodowe i w związku z tym będzie ponosić wydatki na ich eksploatację i używanie. Pojazdy te nie spełniają wymogów określonych w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, a Wnioskodawca zdecydował się nie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu, wymienionej w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, ze względu na wiążącą się z tym ogromną uciążliwość polegającą na rozpisywaniu w ewidencji wielu krótkich wyjazdów w przeciągu każdego dnia. W związku z powyższym na gruncie przepisów ustawy o VAT, pojazdy te nie będą uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a co za tym idzie, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących zakupu paliwa oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i używaniem tych pojazdów. Pojazdy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i faktycznie są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Na gruncie u.p.d.o.p. obowiązuje generalna zasada, w myśl której, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów podatkowych. Warunku tego nie spełniają, wydatki związane z używaniem samochodu osobowego na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Zasada ta, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych obowiązuje również podatników, którzy odliczą 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi - zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), jak i tych, którzy odliczą podatek VAT w pełnej wysokości. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), nie oznacza, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych podatnicy ci zobligowani są do automatycznego pomniejszenia kosztów używania samochodu osobowego o 50%.

Zatem, jeżeli wydatek związany z używaniem samochodu osobowego spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowi koszt uzyskania przychodu wraz z podatkiem VAT, w tej części, w jakiej podatnikowi nie przysługuje odliczenie zgodnie z odrębnymi przepisami, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a u.p.d.o.p. Ponadto jeżeli samochód spełnia definicję środka trwałego z art. 16a u.p.d.o.p., podatnik ma prawo wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodu, niezależnie od tego w jakiej części (100% czy 50%) odliczył podatek VAT przy zakupie tego samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawca we wniosku z 9 kwietnia 2014 r. nie przedstawił pytania w zakresie podatku od towarów i usług. Jeśli Wnioskodawca jest zainteresowany otrzymaniem pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, powinien zwrócić się z odrębnym wnioskiem w tym zakresie oraz uiścić odrębną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.