IBPBI/2/423-427/09/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wniesienie przez Spółkę Nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania dla Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wniesienie przez Spółkę Nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania dla Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Jest użytkownikiem wieczystym gruntu oraz właścicielem wybudowanego na nim budynku (dalej: "Nieruchomość"). Budynek spełnia funkcję "biurowca". Przedmiotowa Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w Spółce.

Na skutek decyzji biznesowej, Spółka zamierza w najbliższej przyszłości przystąpić jako wspólnik do nowoutworzonej spółki osobowej (spółki komandytowej). Udziały w spółce osobowej Spółka zamierza pokryć wkładem niepieniężnym w postaci Nieruchomości. Wartość Nieruchomości wskazana w umowie spółki komandytowej będzie nie wyższa niż jej aktualna wartość rynkowa w dniu wniesienia wkładu. Drugi wspólnik tytułem wkładu wniesie środki pieniężne. Prawo do udziału wspólników w zyskach/stratach spółki komandytowej zostanie określone w umowie spółki komandytowej proporcjonalnie do wartości wkładów wniesionych przez wspólników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Spółkę Nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej będzie skutkowało powstaniem przychodu do opodatkowania dla Spółki w rozumieniu Ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wniesienie przez Spółkę Nieruchomości tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej nie będzie skutkować powstaniem żadnego przychodu do opodatkowania dla Spółki w rozumieniu Ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, za słusznością jej stanowiska przemawia szereg argumentów przedstawionych poniżej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - określanej w dalszej części skrótem "Ustawa CIT") za przychód podlegający opodatkowaniu uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Brzmienie powyższego przepisu jednoznacznie określa, że odnosi się on wyłącznie do aportów wnoszonych do spółek kapitałowych. W konsekwencji, zdaniem Spółki, czynność polegająca na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki niebędącej spółką kapitałową nie skutkuje powstaniem dla wnoszącego taki aport przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie Ustawy CIT.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - dalej: "k.s.h.") przewiduje dwa rodzaje spółek handlowych:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 k.s.h. spółkami kapitałowymi są: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne.

Natomiast stosownie do art. 4 § 1 pkt 1 tej ustawy do spółek osobowych zaliczamy: spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe oraz spółki komandytowo-akcyjne.

W myśl przepisów k.s.h. spółki osobowe, w przeciwieństwie do spółek kapitałowych nie posiadają osobowości prawnej. W konsekwencji, ze względu na fakt, że spółka osobowa nie jest spółką kapitałową art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT nie znajdzie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zastosowania. W rezultacie wartość udziału uzyskanego przez Spółkę w spółce komandytowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci Nieruchomości nie będzie stanowić dla Spółki przychodu dla celów podatkowych.

Za prawidłowością prezentowanego stanowiska przemawia również zdaniem Spółki brzmienie art. 12 ust. 1b Ustawy CIT. Zgodnie z powyższym przepisem przychód określony w art. 12 ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:

Zdaniem Spółki, analizując przepisy k.s.h. należy stwierdzić, że pojęcie kapitału zakładowego występuje wyłącznie w odniesieniu do spółek kapitałowych tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 152 k.s.h.), oraz spółki akcyjnej (art. 302 k.s.h.) a także w drodze regulacji szczególnej w spółce komandytowo-akcyjnej (art. 126 k.s.h.). Skoro zatem w spółce osobowej, co do zasady, nie ma kapitału zakładowego, art. 12 ust. 1b, a w konsekwencji art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT nie powinien mieć zastosowania.

Prawidłowość prezentowanego powyżej stanowiska tj. brak przychodu po stronie wnoszącego wkład niepieniężny do spółki osobowej potwierdza również zdaniem Spółki wykładnia celowościowa art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT. Obecne brzmienie tego przepisu wprowadzono na mocy ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 141, poz. 1179), kiedy to po wyrazie "spółce" dodano wyraz "kapitałowej". Z uzasadnienia do rządowego projektu powyższej ustawy (druk nr 411 z dnia 17 kwietnia 2002 r.) wynika, że zmiana art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT polegała na "wprowadzeniu zapisu, że skutki podatkowe związane z wnoszeniem aportów dotyczą objętych akcji (udziałów) w spółce kapitałowej". Ponadto, jak wyjaśnił projektodawca "udział w kapitale zakładowym spółek kapitałowych jest wartościowo ujętą kategorią ekonomiczną, stanowiącą cząstkę kapitału zakładowego i będącą odpowiednikiem nominalnej wartości wkładu pieniężnego i niepieniężnego. Udział kapitałowy w spółkach osobowych nie został natomiast zdefiniowany w przepisach Kodeksu spółek handlowych. W spółce osobowej nie występuje kategoria wartości nominalnej udziału, bowiem inaczej funkcjonuje ten kapitał". Z uzasadnienia do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wynika zatem, że wprowadzenie powyższej zmiany w art. 12 ust. 1 pkt 7 polegało na jego doprecyzowaniu poprzez jednoznaczne określenie, że odnosi się on wyłącznie do spółek kapitałowych z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a zatem niewątpliwie z wykluczeniem spółek osobowych: jawnych, partnerskich, komandytowych i komandytowo-akcyjnych.

Ponadto, na marginesie uwag dotyczących art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT należy jeszcze dodać, że przepisu tego nie wolno stosować na zasadzie analogii do wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek osobowych. Byłaby to bowiem niedopuszczalna w demokratycznym państwie prawa rozszerzająca interpretacja przepisu określającego przedmiot opodatkowania.

Reasumując, wniesienie przez Spółkę opisanego wyżej wkładu niepieniężnego (w postaci Nieruchomości) do spółki komandytowej nie spowoduje uzyskania przez Spółkę przychodu do opodatkowania w rozumieniu Ustawy CIT, w szczególności w tym zakresie nie będzie można zastosować analogii z art. 12 ust. 1 pkt 7 Ustawy CIT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, przykładowo w:

* Interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji t.j. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 maja 2008 r., sygn. IP-PB3-423-242/08-2/PS,

* Interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji t.j. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 marca 2008 r., sygn. IP-PB3-423-16/08-2/MB,

* Interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji t.j. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 marca 2008 r., sygn. ILPB3/423-16/08-3/HS,

* Interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji t.j. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 marca 2008 r., sygn. ILPB3/423-4/08-4/HS,

* Interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji t.j. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 grudnia 2007 r., sygn. IP-PB3-423-183/07-2/MŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Nie stanowią one bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.