IBPBI/2/423-426/09/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szkoły Wyższej przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 14 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 06 i 8 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dochody uzyskane z tytułu świadczenia usług edukacyjnych poprzez utworzony zamiejscowy ośrodek dydaktyczny położony za granicą RP są opodatkowane w Polsce (pierwsza część pytania) - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dochody uzyskane z tytułu świadczenia usług edukacyjnych poprzez utworzony zamiejscowy ośrodek dydaktyczny położony za granicą RP są opodatkowane w Polsce.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 26 czerwca 2009 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 06 i 8 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Szkoła Wyższa podjęła starania o utworzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego dla Polaków chcących studiować w tej uczelni, a zamieszkujących na terenie Austrii. W tym celu wystąpiono do władz austriackich i polskich o wyrażenie zgody na utworzenie ośrodka mającego na celu kształcenie chętnych osób. Po otrzymaniu zgody zarówno władz austriackich jak i polskich podjęto starania o utworzenie ośrodka.

Zamiarem kierownictwa Szkoły jest prowadzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego, którego działalność ograniczona zostaje jedynie do wynajęcia Sali wykładowej, gdzie prowadzone będą zajęcia przez osoby zatrudnione przez Szkołę Wyższą (obywateli polskich). Zajęcia te prowadzone będą w wymiarze 66% wymogów dla danego rodzaju studiów, pozostała część zajęć odbywać się będzie w Polsce.

Sprawy administracyjne związane z przyjęciem i tokiem studiów będą załatwiane w siedzibie Szkoły Wyższej w Polsce. Po ukończeniu studiów absolwenci otrzymają dyplom Szkoły Wyższej w Polsce.

Studia będą prowadzone w ramach Wydziału Zarządzania Szkoły Wyższej w Polsce, którego integralną częścią jest Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny. Oznacza to, że zgodnie z ustawą o szkolnictwie wyższym w przeciwieństwie do filii ośrodek ten nie stanowi oddzielnego podmiotu gospodarczego. Wpłaty studentów dokonywane będą na konto Szkoły Wyższej w Polsce, tu również będą miały miejsce wszelkie rozliczenia.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny nie jest zakładem w rozumieniu art. 5 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) oraz to, iż Szkoła Wyższa jest osobą prawną, autonomiczną we wszystkich obszarach swojej działalności, odrębną od organu założycielskiego.

Organami jednoosobowymi Szkoły są:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzenie Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Austrii, gdzie studenci częściowo uczestniczą w zajęciach dydaktycznych (66%), kiedy pozostałe świadczenia na rzecz studentów, takie jak:

* zajęcia dydaktyczne (w 34%),

* przyjmowanie wniosków o przyjęcie na studia i zawieranie umów edukacyjnych,

* dokonywanie wpłat za studia,

* wydawanie dokumentów potwierdzających podjęcie studiów w Szkole Wyższej oraz dyplomów odbywają się w Polsce (w mieście siedziby Szkoły Wyższej), należy uznać, iż w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochód ze świadczenia usługi edukacyjnej podlega opodatkowaniu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, czy też należy je opodatkować na podstawie przepisów obowiązujących w Austrii.

Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W świetle tak sformułowanego zapisu Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż do dochodu uzyskiwanego z tytułu czesnego od osób podejmujących studia w Szkole Wyższej w Ośrodku Zamiejscowym w Austrii mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: u.p.d.o.p.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Powyższe oznacza że co do zasady, na mocy art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy mający siedzibę w Polsce są opodatkowani od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Zasadę powyższą modyfikują postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Postanowienia zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z państwami obcymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, mają bowiem w stosunku do norm prawa wewnętrznego charakter norm szczególnych. Tego rodzaju hierarchia wynika z art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), który stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 z późn. zm.: dalej: umowa polsko-austriacka).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko - austriackiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie zatem do ww. art. 7 ust. 1 umowy polsko-austriackiej zyski wnioskodawcy z siedzibą w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że wnioskodawca prowadzi działalność w Austrii poprzez położony tam zakład.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny nie jest zakładem w rozumieniu art. 5 ww. umowy polsko-austriackiej.

Wobec powyższego, jeżeli rzeczywisty zakres prowadzonej działalności odpowiada opisanemu w treści wniosku należy stwierdzić, iż takie działania Wnioskodawcy prowadzone na terenie Austrii nie rodzą obowiązku podatkowego w tym kraju w świetle postanowień umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Wobec powyższego dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Austrii winny być, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, opodatkowane w Polsce.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy jest w tym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie zwolnienia przedmiotowego wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.