IBPBI/2/423-425/09/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

- obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu,

- podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych i powrotu do stawki pierwotnej,

* jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

* obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu,

* podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych i powrotu do stawki pierwotnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W ramach działalności Spółka będzie wykorzystywać środki trwałe, które planuje amortyzować według metody określonej w art. 16i u.p.d.o.p. ust. 1 tj. przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (dalej: "Wykazie") oraz zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.

Spółka rozważa obniżenie stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu do poziomu 0% (lub poziomu zbliżonego do 0% np. 0,01%).

Obniżenie stawki dotyczyć będzie środków trwałych figurujących w ewidencji środków trwałych Spółki jak również środków trwałych nowo wprowadzanych do ewidencji.

Spółka nie wyklucza powrotnego podwyższenia ww. stawek amortyzacyjnych do wartości wynikających z Wykazu w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż:

* w świetle obowiązujących przepisów jest uprawniona do obniżenia stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu do poziomu 0% (lub poziomu bliskiemu 0% np. 0,01%) w stosunku rocznym;

* w przyszłości będzie miała możliwość podwyższenia obniżonych stawek amortyzacyjnych i powrotu do ich stawki pierwotnej.

Zdaniem Spółki, w myśl art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.p.") Spółce przysługuje prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie. Powołany przepis, w ocenie Spółki, nie limituje wysokości dopuszczalnej obniżki. Nie wymienia także kategorii środków trwałych w stosunku, do których może mieć zastosowanie ani warunków, od których spełnienia zależy stosowanie obniżonej stawki. W konsekwencji Spółka ma prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych w maksymalnym zakresie tj. do poziomu 0%.

Spółka uważa ponadto, że na gruncie obowiązujących przepisów podatkowych możliwe jest także podwyższenie stawek amortyzacyjnych, wcześniej obniżonych na podstawie art. 16i ust. 5, w tym również z poziomu 0% do pułapów określonych w Wykazie.

Zgodnie z brzmieniem art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p., podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Jak wynika z literalnego brzmienia powołanego przepisu:

* Podatnikom przysługuje prawo do obniżania stawek amortyzacyjnych;

* Uprawnienie to przysługuje w odniesieniu do stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiących załącznik nr 1 do u.p.d.o.p.;

* Prawo do obniżenia stawek przysługuje począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, odwołanie się przez ustawodawcę do stawek określonych w Wykazie jako mogących podlegać obniżeniu, oznacza w praktyce, iż nie jest możliwe obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczących używanych środków trwałych, dla których ustalono wcześniej indywidualną stawkę amortyzacji.

Zdaniem Spółki, literalne brzmienie przepisów daje Spółce możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych, z tym zastrzeżeniem, iż obniżka dopuszczalna jest wyłącznie w odniesieniu do stawek wynikających z Wykazu. Jeżeli zatem Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w art. 16i ust. 1 i nie stosuje indywidualnych stawek amortyzacyjnych, prawo do obniżki przysługuje jej w odniesieniu do wszystkich środków trwałych i nie jest obwarowane dodatkowymi ograniczeniami.

Zdaniem Spółki, obowiązujące przepisy nie formułują ograniczeń dotyczących możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych innych niż wskazane w pierwszej części wniosku tj. dotyczące (i) terminów obniżenia stawek oraz (ii) wyjściowego poziomu stawek określonego w Wykazie. Należy jednoznacznie podkreślić, iż ustawodawca formułując powyższe ograniczenia nie wskazał jednocześnie limitu, do którego podatnik może obniżyć stawki amortyzacyjne wymienione w Wykazie.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka ma możliwość dowolnego ustalenia granicy obniżki stawek amortyzacyjnych pod warunkiem, że będą to stawki niższe od tych, które wynikają z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Decyzja o obniżeniu stawki powinna być podejmowana każdorazowo w odniesieniu do konkretnego środka trwałego.

Spółka pragnie podkreślić, iż ograniczenie w zakresie redukcji stawek istniało w u.p.d.o.p. w jej brzmieniu obowiązującym do końca 2002 r.. u.p.d.o.p. ograniczała expressis verbis zakres obniżki do poziomu #189; stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazu.

W tym miejscu na szczególną uwagę zasługuje uzasadnienie do projektu zmian u.p.d.o.p. z dnia 27 lipca 2002 r., znoszącego powyższe ograniczenie, w którym czytamy:

Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością dostosowania ustaw podatkowych do rozwiązań przyjętych w ustawie o rachunkowości oraz stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, ti. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, iż na początku działalności w specjalnej strefie ekonomicznej wg prognoz Spółka będzie wykazywać stratę (na działalności zwolnionej), Spółka stoi na stanowisku, iż na mocy przepisu art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. ma prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych do poziomu 0% lub poziomu bliskiego 0% np. 0,01%.

Możliwość zastosowania maksymalnie obniżonej stawki, a w konsekwencji niedokonywania odpisów amortyzacyjnych została potwierdzona również w interpretacjach niektórych organów skarbowych, a także odpowiedzi, jakiej udzieliło Ministerstwo Finansów na pytanie "Rzeczpospolitej". W odpowiedzi Ministerstwo Finansów stwierdziło, że podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych (...) i dotyczy to również przyjęcia maksymalnie obniżonej stawki i w konsekwencji niedokonania w danym okresie odpisów amortyzacyjnych.

Biorąc pod uwagę przytoczony powyżej projekt zmian do projektu u.p.d.o.p. oraz wyjaśnienia Ministra Finansów, Spółka stoi na stanowisku, że po dokonaniu obniżenia stawek amortyzacyjnych możliwe jest również ich podwyższenie, w tym również podwyższenie do wartości stawki określonej w Wykazie.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 16i ust. 5 zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Należy zwrócić uwagę na terminy użyte przez ustawodawcę w powołanym przepisie. W opinii Spółki, pojęcie "zmiana" w zdaniu drugim art. 16i ust. 5 u.p.d.o.p. odnosi się zarówno do obniżenia jak również podwyższenia stawek amortyzacyjnych.

Potwierdzenie poprawności stanowiska Spółki w tym zakresie znaleźć można w odpowiedzi Ministerstwa Finansów z dnia 9 czerwca 2004 r. na pytanie dziennika Rzeczpospolita (opublikowana w dodatku do Rzeczpospolitej z dnia 17 czerwca 2004 r.), w której Ministerstwo expressis verbis stwierdziło, że "zmiana stawki (zmniejszenie lub zwiększenie uprzednio obniżonej) może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma zatem możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym zastrzeżeniem, że stawki te nie mogą być wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych ".

Z powyższej wypowiedzi jednoznacznie wynika, iż "zmiana" stawki obejmuje zarówno obniżenie jak i je podwyższenie.

Spółka uważa, iż "powrotnego" podwyższenia stawek można dokonać w momentach określonych w art. 16i ust. 5 zdanie 2 u.p.d.o.p. tj. począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe wprowadzono do ewidencji środków trwałych lub od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Dodatkowo na poparcie słuszności swojego stanowiska Spółka wskazuje, że prezentowany przez nią pogląd, w podobnym zdarzeniu przyszłym, został zaakceptowany Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2008 r. znak: IBPB3/423-676/08/JS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.