IBPBI/2/423-423/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 12 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup artykułów spożywczych w związku z organizacją spotkań służbowych oraz szkoleń dla pracowników Spółki (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7 - stan faktyczny) - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup artykułów spożywczych w związku z organizacją spotkań służbowych oraz szkoleń dla pracowników Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest wiodącym producentem piwa w Polsce. Odbiorcami produktów Spółki są podmioty z terenu całej Polski, a także podmioty zagraniczne.

Mając na względzie rozbudowaną sieć odbiorców oraz rozbudowaną strukturę wewnętrzną, Spółka ponosi szereg kosztów, mających na celu usprawnienie procesów dystrybucji swoich wyrobów oraz usprawnienie warunków pracy w Spółce. Poniżej Spółka pragnie wskazać pewne koszty, które ponoszone są w celu osiągnięcia opisanych powyżej celów.

Spotkania służbowe z pracownikami oraz szkolenia w siedzibie Spółki

W ramach bieżącej działalności Spółka przeprowadza ze swoimi pracownikami spotkania służbowe, podczas których omawiane są istotne kwestie z punktu widzenia prowadzonej działalności przez Spółkę. Celem spotkań jest dyskusja na tematy służbowe takie jak np. omówienie wyników w poprzednim okresie, przygotowanie planów biznesowych czy budżetów na przyszłość. Spółka ponosi wydatki na artykuły spożywcze (kawa, herbata, mleko, napoje, słodycze, prosty poczęstunek) podawane pracownikom podczas ww. spotkań.

Spółka organizuje również szkolenia wewnętrzne dla pracowników, podczas których przekazywana jest wiedza merytoryczna niezbędna pracownikom dla prawidłowego realizowania obowiązków służbowych. W związku z organizacją szkoleń Spółka zapewnia pracownikom zwyczajowy posiłek, który może obejmować wydatki na artykuły spożywcze (kawa, herbata, mleko, napoje, słodycze, prosty poczęstunek).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki na artykuły spożywcze, np. na zakup kawy, herbaty, napojów, mleka, cukru, słodyczy, prostego poczęstunku, itp. poniesione na potrzeby spotkań służbowych z pracownikami Spółki oraz szkoleń dla pracowników Spółki, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej "Ustawa CIT"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Na podstawie brzmienia przepisów, należy uznać, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Natomiast drugi z elementów stanowiących definicję kosztu uzyskania przychodów na gruncie Ustawy CIT można określić mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą aby ponoszony wydatek został uznany za koszt podatkowy nie może zostać ujęty w zamkniętym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Stanowisko odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 7

Zdaniem Spółki, wydatki na artykuły spożywcze, np. na zakup kawy, herbaty, napojów, mleka, cukru, słodyczy, prostego poczęstunku, itp. poniesione na potrzeby spotkań służbowych z pracownikami Spółki, czy też szkoleń dla pracowników mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy CIT.

W opinii Spółki, wydatki poniesione na poczęstunek pracowników w trakcie spotkań służbowych w siedzibie Spółki, czy też podczas szkoleń należy uznać za koszty uzyskania przychodów. Celem bowiem przedmiotowych spotkań zawsze jest omówienie spraw służbowych, tj. związanych z działalnością gospodarczą Spółki, przykładowo omówienie z poszczególnymi pracownikami sytuacji bieżącej w Spółce, przygotowanie planów biznesowych lub przedyskutowanie innych tematów służbowych i pracowniczych. Organizowanie takich spotkań jest konieczne w celu utrzymania prawidłowej wymiany informacji w Spółce (zważywszy zwłaszcza na fakt, iż Spółka jest podmiotem zatrudniającym wiele osób, dysponując dużą bazą produkcyjną). Przekazywanie informacji o celach i kierunkach działania stanowią istotny element sprawnego zarządzania.

Ponadto, innym aspektem przemawiającym za organizacją takich spotkań jest element motywacyjny, w szczególności, gdy spotkania dotyczą podsumowania okresu sprawozdawczego bądź też zakończenia określonych zadań. Ponadto pracownicy podczas takich spotkań są zaangażowani w prezentowanie przykładowo wyników poszczególnych działów bądź innych istotnych z punktu widzenia działalności Spółki kwestii. Tym samym, organizowanie tego rodzaju spotkań pozwala oczekiwać na zwiększenie efektywności pracy i większego przywiązania pracowników do Spółki jako pracodawcy.

Wreszcie w celu prawidłowego wypełnienia swoich obowiązków służbowych pracownicy muszą stale podnosić swoje kwalifikacje. Szkolenia są wręcz niezbędne. Spółka jest podmiotem wewnętrznie rozbudowanym, a pracownicy Spółki wykonują swoją działalność na różnorakich obszarach (produkcja, sprzedaż, marketing, logistyka itp.). Zmieniające się otoczenie funkcjonowania Spółki (modernizacja parku maszynowego, nowe trendy rynkowe, zmieniające się warunki rynkowe) wymuszają ustawiczne podnoszenie kwalifikacji pracowników tak, aby gotowi oni byli funkcjonować w zmieniającym się otoczeniu. Inaczej Spółce groziłoby ryzyko, iż jej rynkowi konkurenci uzyskają nad Spółką przewagę rynkową poprzez posiadanie bardziej wykwalifikowanej kadry.

Dodatkowo, dzięki szkoleniom pracownicy podnoszą swoje kwalifikacje, co wpływa na ich wydajność efektywność. Dzięki nabytym nowym umiejętnościom oraz nowej wiedzy pracownicy są w stanie lepiej wykonywać swoje obowiązki, co w rezultacie wpływa na zwiększenie przychodów Spółki. Nie bez znaczenia jest również fakt, iż kierowani na szkolenie pracownicy uzyskują przekonanie, iż firmie zależy na rozwoju ich kompetencji. To zaś z kolei wpływa na wzrost ich motywacji i identyfikacji ze Spółką. Stanowi to dodatkowe źródło zwiększenia ich efektywności, a w konsekwencji - zwiększenia przychodów Spółki.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż powyższe wydatki bezsprzecznie wykazują związek z jej działalnością, przyczyniając się w sposób pośredni do uzyskiwania przez Spółkę przychodów. Tym samym, na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT należy je uznać za koszy uzyskania przychodów, jako wydatki związane z ogólną działalnością Spółki. Spółka zaznacza, iż powyższe wydatki nie podlegają również wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Ponadto, w opinii Spółki powyższych wydatków nie można uznać za koszty reprezentacji zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT. Zdaniem Spółki zapewnienie pracownikom zwyczajowego poczęstunku nie jest przejawem okazałości i wystawności. Stanowisko Spółki zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w Biuletynie Skarbowym Nr 6 z 2007 r. Mianowicie Minister uznał, iż co do zasady wydatki na rzecz pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem, że nie są wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zatem wydatki na posiłki dla pracowników odbywających wewnętrzne spotkania służbowe lub szkoleniowe stanowią koszt uzyskania przychodów, o ile nie są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, przykładowo przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w decyzji z dnia 30 października 2008 r. (Znak IBPB3/423-696/08/PC),

* Dyrektora Izby skarbowej w Warszawie w decyzji z dnia 28 stycznia 2009 r. (Znak IPPB3/423-1507/08-2/GJ),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w decyzji z dnia 6 stycznia 2009 r. (Znak ILPB3/423-666/08-2/KS).

Podsumowując, wydatki poniesione na zapewnienie poczęstunku w trakcie spotkań pracowniczych w siedzibie Spółki należy uznać za koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań Nr 1, 2, 3, 4, 5, 6 i 7 (zdarzenie przyszłe) wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.