IBPBI/2/423-418/12/CzP - CIT w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej, wynikającej z harmonogramu spłat, jednorazowo w pełnej wysokości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 15 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej, wynikającej z harmonogramu spłat, jednorazowo w pełnej wysokości - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty leasingowej, wynikającej z harmonogramu spłat, jednorazowo w pełnej wysokości. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-418/12/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 15 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na zakup samochodu osobowego do firmy. Warunki finansowe umowy z bankiem zawierały opłatę w wysokości 45% wartości samochodu jako opłatę leasingowa pierwszą (106.000,00 zł netto). Kwota ta nie posiada znamion opłaty wstępnej, czy też czynszu inicjalnego, toteż została przez Spółkę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Ponadto Spółka zaznacza, że w preliminarzu opłat leasingowych otrzymanym z banku, kwota ta wraz z opłatą przygotowawczą (prowizja w wysokości 2.400 zł) zostały ujęte w racie leasingowej nr 1. Po konsultacjach w Krajowej Izbie Podatkowej oraz prześledzeniu ostatnich wyroków WSA oraz NSA, Spółka chciałaby upewnić się, że prawidłowo zaliczyła powyższą kwotę do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (wpływ do tut. Organu 15 czerwca 2012 r.) wskazano ponadto, iż zawarta umowa spełnia warunki zawarte w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W dniu zawarcia umowy finansujący nie korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 ww. ustawy. Finansujący wystawił pierwszą fakturę o treści:

Opłata leasingowa nr 1 stanowi 45% wartości całości umowy. Warunkiem realizacji umowy leasingu było otrzymanie ww. kwoty przez finansującego. Spółka otrzymała preliminarz opłat leasingowych z wyszczególnieniem 36 rat do zapłaty. Od 2 do 36 raty są to małe raty, wszystkie około 3.000,00 zł. Oplata nr 1 jest to kwota 106.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zaliczyła fakturę - usługa leasingowa 1 opłata leasingowa do umowy - do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia nie rozbijając proporcjonalnie na cały okres trwania umowy.

Zdaniem Spółki, kwota opłaty pierwszej nie jest opłatą leasingową, ani też opłatą wstępną. W preliminarzu opłat leasingowych stanowi pierwszą (mimo, że dużo wyższą kwotowo od pozostałych) z trzydziestu sześciu rat opłat za korzystanie z leasingu. Najnowsze orzecznictwa sądów uwzględniają jednorazowo w kosztach opłatę wstępną bez konieczności rozliczania jej w czasie. Tym bardziej, zdaniem Spółki, jednorazowo kosztem powinna być pierwsza opłata leasingowa, mimo dużej kwoty. Spółka zaliczyła tą fakturę w koszty jednorazowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. określana dalej skrótem "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 17a pkt 1 u.p.d.o.p., ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Natomiast stosownie do art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p., w brzemieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r., opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

Jeżeli jednak zgodnie z art. 17b ust. 2 u.p.d.o.p., finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

Aby dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na zakup samochodu osobowego. Warunki finansowe umowy z bankiem zawierały opłatę w wysokości 45% wartości samochodu jako opłatę leasingowa pierwszą (106.000,00 zł netto). Kwota ta nie posiada znamion opłaty wstępnej, czy też czynszu inicjalnego, toteż została przez Spółkę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Ponadto Spółka zaznacza, że w preliminarzu opłat leasingowych otrzymanym z banku, kwota ta wraz z opłatą przygotowawczą (prowizja w wysokości 2.400 zł) zostały ujęte w racie leasingowej nr 1. W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (wpływ do tut. Organu 15 czerwca 2012 r.) wskazano ponadto, iż zawarta umowa spełnia warunki zawarte w art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p. W dniu zawarcia umowy finansujący nie korzystał ze zwolnień, o których mowa w art. 17b ust. 2 u.p.d.o.p.

Wątpliwości Spółki budzi kwestia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pierwszej raty w wysokości 106.000,00 zł wynikającej z preliminarza opłat leasingowych otrzymanego z banku, która stanowi jedną z trzydziestu sześciu rat za korzystanie z przedmiotu leasingu.

Zauważyć należy jednak, że cytowany powyżej przepis art. 17b ust. 1 u.p.d.o.p. nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty. Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wskazanych w stanie faktycznym opłat, należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, które zostały uregulowane w art. 15 u.p.d.o.p.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przepis powyższy nie określa terminu, kiedy - dla ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu - można potrącić koszty. Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4-4e u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Raty leasingowe opłacane przez Spółkę w okresie trwania umowy niewątpliwie są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej i dotyczą ściśle określonego czasu, nie przekraczającego roku podatkowego. Tym samym, o ile ich poniesienie nie warunkuje rozpoczęcia realizacji umowy leasingu, należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na kolejność poszczególnych rat, czy ich wysokość.

Przy czym podkreślić należy, iż stosownie do brzmienia art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc powyższe uregulowania do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy pierwsza rata w wysokości 106.000,00 zł ma status raty bieżącej, wynikającej z przyjętego harmonogramu, wówczas Spółka może ją zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo za zasadach określonych w art. 15 ust. 4d i 4e u.p.d.o.p. Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.