IBPBI/2/423-403/11/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 12 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do opłat urzędowych dotyczących usług prawnych ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy do opłat urzędowych dotyczących usług prawnych ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dnia 6 lipca 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-403/11/BG, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku w formie pisemnej wpłynęło do tut. BKIP w dniu 19 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności Spółka będzie kupować usługi od kontrahentów niebędących rezydentami Rzeczypospolitej Polskiej, w tym usługi prawne.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. Biura w dniu 19 lipca 2011 r. Spółka dodała, iż podczas nabywania ww. usług ponosi dodatkowe opłaty tj. opłaty urzędowe, bankowe, pocztowe itp. Obciążenie Spółki następować będzie po wykonaniu określonej usługi, przy czym faktura zawierać będzie wyszczególnienie należności tytułem wykonanej usługi, a w kolejnych pozycjach należności tytułem określonych opłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do opłat urzędowych do przychodów opisanych w zdarzeniu przyszłym (poz. 54) ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 1 albo pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, do kwot wypłacanych zagranicznym podmiotom, z tytułów wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego (poz. 54 wniosku) nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w dalszej części "u.p.d.o.p.").

Pierwszoplanowe znaczenie w omawianej sprawie ma wykładnia art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p., który stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

2a. świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zdaniem Spółki, wypłata zagranicznemu podmiotowi należności z tytułu opłat urzędowych nie wchodzi w zakres art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. Według Spółki opłaty za czynności urzędowe są z góry ustalone. Sam proces uiszczenia opłaty urzędowej nie powinien być utożsamiany z usługą której towarzyszy. W związku z powyższym nie wchodzi w zakres art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p.

W uzupełnieniu wniosku Spółka dodała, iż dodatkowe opłaty, jako koszty wyodrębnione od należności z tytułu obsługi prawnej o precyzyjnie określonej wartości, niezależnej od kosztu samej usługi prawnej oraz podmiotu, na rzecz którego są świadczone, nie powinny być z nią utożsamiane. W konsekwencji w odniesieniu do powyższych opłat nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p., przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej. W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie będą miały wprost przepisy u.p.d.o.p.

Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze". Sformułowanie to uprawnia do twierdzenia, iż za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności będzie nabywać usługi prawne od podmiotów zagranicznych.

W związku z wykonywanymi usługami podmioty te będą wystawiać faktury VAT, przy czym w ich treści będzie wyszczególnione wynagrodzenie z tytułu wykonanej usługi oraz należności z tytułu poniesionych opłat.

W świetle powyższego jeżeli w istocie "refundacja" kosztów poniesionych opłat urzędowych nie jest częścią wynagrodzenia za wykonaną usługę prawną (nie była brana pod uwagę przy kalkulowaniu wysokości wynagrodzenia) to ta część należności jako nie związana z usługą prawną nie powinna być wiązane z tą usługą. "Opłaty" te nie są zatem objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. Tym samym przychód uzyskany przez podmiot zagraniczny z tytułu refundacji opłat urzędowych nie będących w istocie częścią usługi nie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.