IBPBI/2/423-367/09/CzP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku połączeniem podmiotów metodą inkorporacji - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku połączeniem podmiotów metodą inkorporacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z planowanymi działaniami restrukturyzacyjnymi Wnioskodawca zamierza połączyć się ze spółką L. C. Połączenie to odbędzie się w trybie przewidzianym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94. poz. 1037 z późn. zm., dalej "k.s.h.") tzn. w drodze połączenia przez przejęcie (inkorporację), w ramach którego cały majątek L. C. zostanie przeniesiony na Wnioskodawcę. W związku z faktem, iż na dzień połączenia Spółka posiadać będzie 100% akcji L. C., w przedmiotowym połączeniu będzie jednocześnie spółką przejmującą i jedynym akcjonanuszem spółki przejmowanej. W rezultacie, przy połączeniu nie będą wnoszone dopłaty, o których mowa w art. 492 § 2 i 3 k.s.h.

L. C. prowadzi swoją działalność między innymi na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "Strefa"). W związku z planowanym rozszerzeniem tej działalności, w szczególności wybudowaniem nowego bloku produkcyjnego, L. C. wystąpiła o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, które otrzymała dnia 22 października 2008 r. Zezwolenie to uprawnia do korzystania z pomocy publicznej, w tym w jej ramach, do zwolnienia osiąganych z tytułu tej działalności dochodów z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Zgodnie z udzielonym L. C. zezwoleniem, będzie ona uprawniona do skorzystania ze zwolnienia podatkowego w związku z osiągnięciem wskazanego w zezwoleniu poziomu zatrudnienia oraz inwestycji. L. C., w związku z uzyskaniem wspomnianego zezwolenia, dokonała już wydatków inwestycyjnych w 2008 r. na kwotę ok. 6,8 mln Euro. Część inwestycji zostanie przeprowadzona jeszcze przed połączeniem, a część dopiero po połączeniu. Natomiast warunek osiągnięcia wskazanego poziomu zatrudnienia zostanie spełniony dopiero po połączeniu spółek.

W wyniku planowanego połączenia, na mocy art. 494 § 1 i § 2 k.s.h., z dniem połączenia Wnioskodawca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązku L. C. Ponadto na Wnioskodawcę przejdą z tym dniem zezwolenia, koncesje i ulgi, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Z powyższego wynika, że na Wnioskodawcę z dniem połączenia przejdzie także zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy z dnia 22 października 2008 r. Żadna bowiem ustawa ani decyzja o udzieleniu zezwolenia nie wyłącza takiego przejścia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w wyniku połączenia przez przejęcie dokonanego w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., Wnioskodawca jako następca prawny L. C. oraz sukcesor udzielonego tej spółce zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z poniesionymi kwalifikowanymi wydatkami inwestycyjnymi w rozumieniu ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego, w wyniku połączenia przez przejęcie dokonanego w trybie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h., Wnioskodawca jako następca prawny L. C. oraz sukcesor udzielonego tej spółce zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - dalej określana skrótem "u.p.d.o.p.") w związku z poniesionymi kwalifikowanymi wydatkami inwestycyjnymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 Nr 42, poz. 274 z późn. zm. - dalej określana skrótem "uSSE").

W odniesieniu do praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, sukcesja generalna wynika z przepisów Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 93 § 2 w związku z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej spółka przejmująca wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

W rezultacie w wyniku połączenia dochodzi do pochodnego nabycia praw i obowiązków, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki swojego poprzednika. Ponadto jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących. Sukcesja następuje pod tytułem ogólnym, tj. dotyczy pełnego spectrum praw i obowiązków spółki przejmowanej, w tym podatkowych, istniejących w chwili połączenia. Zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93 - 93d tej ustawy stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Jednak żadne z ograniczeń zawartych w aktach prawnych wymienionych w art. 93e Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w przypadku zdarzenia przyszłego opisanego powyżej przez Wnioskodawcę (o czym mowa niżej).

Jak wynika z przepisów art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, sukcesja podatkowa obejmuje przewidziane w przepisach prawa podatkowego wszelkie prawa oraz obowiązki łączących się podmiotów. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisy prawa podatkowego to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej. ustawy podatkowe to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W literaturze przedmiotu podkreśla się jednak z powołaniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 listopada 1999 r. K 28/98, że przepis art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej jest niespójny z treścią art. 217 Konstytucji (poz. R. Mastalski (w:) Adamiak, Borkowski, Mastalski, Zubrzycki: Komentarz do Ordynacji podatkowej, s. 30 oraz Unimex Warszawa. Kosikowski, Etel: Komentarz do Ordynacji podatkowej, 2006, s. 38 in.). W przepisie tym nie wymieniono bowiem wszystkich elementów, które wg art. 217 Konstytucji powinny być bezpośrednio uregulowane w ustawie (brakuje w nim m.in. zasad ustalania ulg i umorzeń oraz zwolnień od podatków, które stanowią elementy konstrukcyjne podatku. W tym stanie rzeczy jak trafnie stwierdza R. Mastalski: op. cit., s. 30 - rola analizowanego przepisu art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej zostaje znacznie osłabiona i nie ulega wątpliwości, iż wobec jego niespójności z art. 217 Konstytucji obowiązuje norma wyprowadzona z art. 217 Konstytucji, a nie norma zawarta w art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Definicja zawarta w art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej traci swój dyrektywny charakter i podlega takiej samej wykładni, jak wszystkie inne przepisy, która nie może prowadzić do nieuwzględnienia reguł konstytucyjnych wymienionych w art. 217 i w art. 84 Konstytucji. Tak wypowiedział się przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 12 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Rz 633/06).

W związku z powyższym pod pojęciem ustaw podatkowych, a co za tym idzie pod pojęciem przepisów prawa podatkowego należy rozumieć nie tylko ustawy dotyczące poszczególnych podatków lub opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych, ale także ustawy i inne akty prawne, w których dochodzi do regulacji praw i obowiązków podatników. W konsekwencji należy uznać, iż przedmiotem sukcesji podatkowej objęte są prawa i obowiązki wynikające z wszystkich tych aktów prawnych, włączając w to zarówno u.p.d.o.p. i uSSE. Zgodnie z art. 93d Ordynacji podatkowej, sukcesja podatkowa dotyczy również praw i obowiązków wynikających z wszelkiego rodzaju decyzji podatkowych. Rozstrzygnięcia zawarte w decyzjach adresowanych do podatnika kształtują więc również sytuację prawną jego następców podatkowych. Zakres sukcesji podatkowej w powyższym zakresie został ukształtowany także bardzo szeroko, gdyż dotyczy wszystkich praw i obowiązków określonych w decyzjach mających swoje oparcie w przepisach prawa materialnego jak i procesowego. Na następcę prawnego przechodzą obowiązki materialnoprawne jak też i proceduralne. W szczególności ma on obowiązek zapłaty wszelkich należności podatkowych wynikających decyzji, a ciążących uprzednio na jego poprzedniku. Na następcę przechodzą jednak również uprawnienia wynikające z decyzji podatkowych. Poprzez uprawnienia te należy rozumieć wszelkie korzyści przewidziane w prawie podatkowym, które mogą być przyznane w drodze decyzji. Dotyczy to np. prawa do zwrotu nadpłaty podatku, umorzenia lub rozłożenia na raty zobowiązania podatkowego, czy też uzyskanej ulgi w związku ze zwolnieniem na prowadzenie inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W rezultacie, na podst. art. 93, 93d i 93e Ordynacji podatkowej w wyniku planowanego połączenia w związku z zasadą sukcesji uniwersalnej praw i obowiązków podatkowych, Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. z tytułu poniesionych kosztów kwalifikowanych inwestycji zarówno przez L. C. przed połączeniem, jak też przez Wnioskodawcę po połączeniu albowiem żadne przepisy szczególne nie wyłączają sukcesji generalnej w tym zakresie (o czym mowa poniżej).

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: uSSE) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy w ramach zwolnienia przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei, art. 17 ust. 1 pkt, 34 u.p.d.o.p. stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 uSSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zwolnienie to, zgodnie z art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., przysługuje wyłącznie w odniesieniu do dochodów osiągniętych z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, określają rozporządzenia wykonawcze do uSSE.

Jednocześnie art. 17 ust. 5 u.p.d.o.p. wskazuje na cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności w obszarze specjalnej strefy ekonomicznej jako podstawę do utraty zwolnienia podatkowego. u.p.d.o.p. nie przewiduje innej niż cofnięcie zezwolenia podstawy utraty zwolnienia podatkowego z tytułu prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Przepis art. 19 ust. 3 uSSE stanowi natomiast, że zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

* zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub

* rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub

* nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18 uSSE w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Powyższe przypadki stanowią katalog zamknięty i nie wskazują jako przyczyny cofnięcia zezwolenia następstwa prawnego w wyniku połączenia spółek. Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja z dnia 7 października 2008 r., sygn. lLPB3/423-431/08-4/DS) w interpretacji Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z 4 maja 2005 r. sygn. DP/P1/423-0019/1 /05/AP.

W rezultacie, połączenie Spółki i L. C. nie będzie prowadzić do cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w Strefie na podstawie art. 19 ust. 3 uSSE a tym samym nie dojdzie do utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w związku z poniesionymi kosztami kwalifikowanymi inwestycji, zarówno tymi jakie zostaną poniesione przez L. C. przed połączeniem jak też przez Wnioskodawcę po połączeniu.

Wnioskodawca zauważył, iż powyższa interpretacja znajduje zastosowanie do wszystkich przypadków sukcesji podatkowej, gdzie stosowne zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej zostało uzyskane po 1 stycznia 2001 r. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.) przedsiębiorcy, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej przed 1 stycznia 2001 r. tracą prawo do zwolnień podatkowych, między innymi, gdy spółka będąca małym lub średnim przedsiębiorcą połączyła się z inną spółką.

L. C. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 22 października 2008 r. Tym samym powyższe ograniczenie nie znajdzie zastosowania do połączenia Wnioskodawcy oraz L. C.

Wnioskodawca zauważa, iż szczególne ograniczenia w stosowaniu zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. przewidują także rozporządzenia wykonawcze do uSSE. Od dnia 30 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548). Jednakże, zgodnie z § 8 tego rozporządzenia do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej, w tym zwolnień podatkowych.

Ponieważ L. C. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dniu 22 października 2008 r. zasady udzielania zwolnień podatkowych w tym przypadku regulowane są rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 228, poz. 1667). Zgodnie § 5 tego rozporządzenia zwolnienie od podatku dochodowego w ramach pomocy publicznoprawnej przysługuje przedsiębiorcy pod warunkiem, że przedsiębiorca:

* nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres nie krótszy niż 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;

* będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat. od momentu, gdy inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Przedmiotowy przepis przewiduje utratę prawa do zwolnienia podatkowego w razie przeniesienia w jakiejkolwiek formie składników majątkowych, z którymi były związane odliczenia od podatku. Reguła ta nie dotyczy jednak, zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienia własności składników majątkowych w wyniku przekształcenia formy prawnej, łączenia lub podziału podmiotów. Przepis ten dotyczy bowiem przeniesienia składników majątkowych przez przedsiębiorcę na inny podmiot, to jest ich zbycia, w sytuacji, gdy on sam zachowuje swój byt prawny. Wyłącznie bowiem w takiej sytuacji można mówić o "tym samym" podatniku i utracie przez niego prawa do zwolnienia. Tym samym przepis ten nie dotyczy sytuacji połączenia, bowiem nie dochodzi tutaj do przeniesienia składników majątkowych przez przedsiębiorcę na inny podmiot, ale do połączenia działalności gospodarczej przedsiębiorcy z działalnością gospodarczą innego przedsiębiorcy. Podobnie nie można twierdzić, iż w wyniku połączenia dochodzi do zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej. Działalność ta jest bowiem dalej kontynuowana w sposób nieprzerwany przez następcę prawnego. Stanowisko takie reprezentowane jest również przez organy podatkowe. Dla przykładu wymieniono stanowisko wyrażone w interpretacji z dnia 7 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB3/423-431/08-4/DS.), czy też stanowisko wyrażone w interpretacji wydanej 24 czerwca 2008 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, (sygn. ITPB3/423-237/08/DK).

W rezultacie, połączenie Wnioskodawcy i L. C. nie będzie prowadziło do utraty zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., w związku z brzmieniem § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej w odniesieniu do poniesionych kosztów kwalifikowanych inwestycji w rozumieniu art. 16 ust. 1 uSSE dokonanych, zarówno przed połączeniem jak też po połączeniu Wnioskodawcy z L. C.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie reguła ogólna wynikająca z art. 93 Ordynacji podatkowej wskazująca na pełną sukcesję praw i obowiązków następcy prawnego. Zatem po połączeniu Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze związanej z udzielonym L. C. (spółce przejmowanej) zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, pomocy publicznej, w szczególności ze zwolnienia od podatku dochodowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. w związku z poniesionymi kosztami kwalifikowanymi inwestycji, które zostały poniesione zarówno przez L. C. przed połączeniem, jak i przez Wnioskodawcę po połączeniu spółek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, iż wydając niniejszą interpretację nie wzięto pod uwagę powołanych przez wnioskodawcę pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzających, jego zdaniem, prezentowane przez niego stanowisko w sprawie. Nie stanowią one bowiem źródła prawa i zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.