IBPBI/2/423-359/11/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 3 stycznia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku stosowania przepisów dotyczących "cienkiej kapitalizacji" (pytanie określone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie obowiązku stosowania przepisów dotyczących "cienkiej kapitalizacji".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W chwili obecnej Spółka jest dłużnikiem spółki P. z tytułu zaciągniętej pożyczki. Spółka P. rozważa jednak zawarcie ze spółką M. umowy na mocy której nowym wierzycielem Spółki z tytułu pożyczki zostanie spółka M. W tym celu spółka P. zamierza skorzystać z instytucji "datio in solutum" (świadczenie zamiast wypełnienia) przewidzianej w art. 453 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na wartość przekazanej wierzytelności składać się będzie zarówno kwota główna pożyczki jak i odsetki naliczone lecz nie zapłacone przez Spółkę do dnia przekazania. Tym samym należy przyjąć, że zobowiązanie pożyczkowe Spółki pozostanie niezmienione i będzie istnieć na podstawie zawartej uprzednio umowy pożyczki w identycznym kształcie, jak wcześniej w stosunku do spółki P.

W konsekwencji, Spółka przestanie być dłużnikiem spółki P., natomiast nowym wierzycielem Spółki z tytułu pożyczki zaciągniętej uprzednio od spółki P. zostanie spółka M. W chwili udzielania pożyczki spółka P. posiadała około 40% udziałów w Spółce (obecnie posiada ok. 20% udziałów), natomiast pozostałe udziały znajdowały i dalej znajdują się w posiadaniu spółki portugalskiej. Natomiast, spółka M. i Spółka są "spółkami siostrami" w których ta spółka portugalska posiada obecnie bezpośredni udział w wysokości odpowiednio 100% i 80% wszystkich udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie rozliczenia przez Spółkę jako jej kosztów uzyskania przychodu odsetek od pożyczki zaciągniętej poprzednio od spółki P., które następnie staną się przedmiotem "datio in solutum" będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. "cienkiej kapitalizacji".

Zdaniem Spółki, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w momencie rozliczenia przez Spółkę, jako jej kosztów uzyskania przychodów, odsetek od pożyczki zaciągniętej uprzednio od spółki P., które następnie staną się przedmiotem umowy o "świadczenie w miejsce wypełnienia" będą miały zastosowanie przepisy dotyczące tzw. "cienkiej kapitalizacji".

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - zwanej dalej "ustawą o CIT"), nie stanowią kosztu uzyskania przychodu odsetki od pożyczki udzielonej spółce przez jej udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec tego udziałowca i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tego udziałowca osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w takiej części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek. Powyższe ograniczenie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT, dotyczy również sytuacji w których powiązania kapitałowe pomiędzy podmiotami zaangażowanymi w transakcję kształtują się w sposób następujący: jeden podmiot posiada nie mniej niż 25% udziałów zarówno w spółce udzielającej pożyczkę jak również w spółce otrzymującej tę pożyczkę - z taką sytuacja będziemy mieć do czynienia w przypadku istnienia stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.

Zdaniem Spółki będzie ona uprawniona do rozliczenia takich odsetek jako kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku CIT w momencie ich faktycznej zapłaty na rzecz spółki M. Natomiast w przypadku braku zmiany struktury właścicielskiej Spółki, dla określenia wysokości zapłaconych odsetek które będą mogły zostać przez nią rozliczone jako koszty uzyskania przychodu dla celów CIT, zastosowanie znajdzie ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy o CIT dotyczące tzw. "cienkiej kapitalizacji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.