IBPBI/2/423-358/10/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2010 r. (data wpływu do Organu 4 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii dotyczącej ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2010 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii dotyczącej ograniczenia wielkości dopuszczalnej pomocy publicznej na inwestycje realizowane na terenie specjalnych stref ekonomicznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka uzyskała zezwolenie z dnia 10 kwietnia 2008 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w zakresie następujących wyrobów wytwarzanych na terenie SSE:

15 PKWiU - artykuły spożywcze i napoje (z wyłączeniem klas 15.91 do 15.97),

22.2 PKWiU - usługi poligraficzne i usługi związane z poligrafią,

24.4 PKWiU - wyroby farmaceutyczne,

21.12 PKWiU - papier i tektura,

21.21 PKWiU - papier i tektura faliste oraz opakowania z papieru i tektury,

25.21 PKWiU - płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych,

25.22 PKWiU - opakowania z tworzyw sztucznych,

60.24 PKWiU towarowy transport drogowy,

63.1 PKWiU przeładunek, magazynowanie i przechowywanie towarów,

63.2 PKWiU pozostałą działalność wspomagającą transport,

63.4 PKWiU działalność agencji transportowych.

Zezwolenia udzielono do dnia 8 sierpnia 2016 r. i ustalono w nim następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

zatrudnienie na terenie SSE co najmniej 20 osób w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r.

poniesienie wydatków inwestycyjnych (w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie katowickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 z późn. zm., zwanego dalej Rozporządzeniem) o łącznej wartości co najmniej 60.000.000,00 PLN w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r.

Termin zakończenia inwestycji ustalono na dzień 31 grudnia 2012 r.

W chwili obecnej spółka jest w trakcie realizacji inwestycji i wydatkowała już kwotę 9.940.775 złotych tytułem nakładów inwestycyjnych. Należy jednak zaznaczyć, że realizacja projektu, na który spółka uzyskała zezwolenia przekroczy kwotę 60.000.000,-zł Według wstępnych szacunków spółki - aktualnie trudno jest wskazać dokładniejszą wartość - wydatki na realizację inwestycji będą o ok. 50% wyższe od kwoty określonej w zezwoleniu jako minimalny poziom nakładów i będą ponoszone zarówno przed datą zakończenia inwestycji, jak też później. Wydatki te będą spełniały kryteria określone w § 6 Rozporządzenia, zatem będą stanowiły koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) są wydatki spółki w rozumieniu § 6 Rozporządzenia do wysokości określonej w zezwoleniu (60.000.000 PLN), czy też wszelkie wydatki spółki spełniające kryteria wskazane w § 6 Rozporządzenia, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia i w okresie jego ważności (do 8 sierpnia 2016 r.).

Zdaniem Spółki, w przypadku poniesienia wydatków związanych z działalnością prowadzoną na terenie strefy oraz kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, w kwocie wyższej niż określona w zezwoleniu, maksymalną wielkość pomocy publicznej - a więc zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych - należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione po dniu uzyskania zezwolenia w całym okresie jego ważności, a nie w oparciu o kwotę określoną w zezwoleniu jako minimalny próg inwestycji (60.000.000 PLN).

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) (winno być tekst jedn. Dz. U. z 2007. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) - zwanej dalej Ustawą o sse - dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), określa w art. 17 ust. 1 pkt 34, że wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o sse, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z tych względów wielkość dopuszczalnego zwolnienia należy określić na podstawie przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie z art. 16 ust. 1 i 2 Ustawy o sse, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Z treści powyższego przepisu jasno wynika, że wielkość zatrudnienia oraz kwota inwestycji stanowią warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, od których spełnienia zależy utrzymanie zezwolenia i przysługującego na jego podstawie zwolnienia podatkowego. Ustawodawca sprecyzował, że zezwolenie określa warunek dokonania inwestycji przewyższającej określoną kwotę. Tak więc przepis prawa zobowiązuje organ udzielający pomocy publicznej do wskazania w zezwoleniu progu minimalnego, który inwestor zobowiązany jest przekroczyć.

Należy też wskazać na przepisy Rozporządzenia, które precyzują górną granicę pomocy publicznej, jak też okres korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego:

§ 4 ust. 1 Rozporządzenia stanowi, że maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jest jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto (w przypadku województwa śląskiego 40%) do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą (określonych w § 6 Rozporządzenia);

natomiast zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia).

W przepisach prawa obowiązujących w dacie uzyskania przez Spółkę zezwolenia brak jest jakichkolwiek uregulowań wskazujących na to, iż warunek zezwolenia stanowi jednocześnie górną granicę wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Co więcej, sam zapis zezwolenia zobowiązujący Spółkę do poniesienia wydatków "..o łącznej wartości co najmniej 60.000.000 PLN..." wskazuje wyraźnie na to, iż jest to minimalna kwota, którą Spółka musi ponieść w określonym terminie.

Należy także podkreślić, że przepisy obowiązujące w momencie uzyskania zezwolenia nie zawierały wymogu określania maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych, stanowiących podstawę do objęcia ich pomocą publiczną. Wymóg taki został wprowadzony do art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych od dnia 4 sierpnia 2008 r. na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746), a więc po dacie uzyskania zezwolenia przez Spółkę.

Ochronę praw nabytych przez Spółkę na podstawie zezwolenia potwierdzono w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, gdzie wskazano, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie powyższej ustawy (tj. 4 sierpnia 2008 r.) zachowują moc. Z tych względów wymogi nowego art. 16 ustawy o sse nie mogą być stosowane wobec Spółki, a stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku należy uznać za prawidłowe.

Powyższe stanowisko znalazło też potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych:

Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2008 r. wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak: ITPB3/423-390/08/AM),

Interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (znak: ILPB3/423-434/08-4/DS),

Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPB3/423-571/08/AM)

Interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2008 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (znak: IP-PB3-423-327/08-2/KB).

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności Spółka stoi na stanowisku, iż zarówno wydatki do wysokości określonej w zezwoleniu jak też dalsze wydatki Spółki poniesione na terenie strefy w całym okresie ważności zezwolenia i spełniające kryteria § 8 ust. 1 pkt 1-4 oraz ust. 2 Rozporządzenia, mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną i stanowią podstawę do określenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednakże, górna granica wielkości zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Wnioskodawcy jest wyznaczona, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.